DON'T LEAVE ME 17

254 8 0
                                    

Hannah ile balkonda oturmuş saçma sapan resimler çekiliyorduk.Harry’den hoşlanıyormusun diye sorduğumda gözlerini kaçırdı ve yanakları kızardı.Kesinlikle ondan hoşlanıyordu.Telefonu yukarıya kaldırdım,ağzımdan duman verirken çektim.

“Çok salaksınız”arkadan gelen ses ikimizide korkutmuştu.Hannah yine Harry’e gülümseyerek bakıyordu.

“Gidermisin,sıkılıyoruz şurada”beni takmayarak geldi ve karşımıza oturdu.

“Zaten bende sıkıldığım için geldim”

Harry’den:

İkisinin karşısına geçip oturdum.Aşşağıdaki maç beni sarmamıştı,ve doğal olarakta sıkılmıştım.Gerçeği söylemek gerekirse yukarıya Hannah için çıkmıştım.Yaklaşık 10 dakikadır onları kapıdan izliyordum,ve çok tatlıydı.

Oturduk,tabu oynadık salakça resimler çekildik.Telefonum sesi oyunumuzu kesmek zorunda kaldı.

“Efendim Niall?”hışırtı sesleri kulağıma doldu.

“Buluşacaktık ve sen beni ektin”elimle alnma yavaş bir şekilde vurdum.

“Unutmuşum.Nerdesin şimdi?”

“Angel Cafe’deyim.”ayağa kalktım.

“Tamam geliyorum”kızlara gideceğimi söyleyip odama doğru yol aldım.Her zamanki dar pantolonlarımdan birini giydim,düz beyaz tişörtümü giyip başıma her zamanki  bandanamı sardım.Komidine doğru ilerleyip parfümümden iki kere üstüme sıktım.Aynada kendime baktım ve bir şey unuttummu diye üzerimi yokladım,hazırdım.

Merdivenlerden inerken aklıma arabamın olmadığı geldi ve geri yukarıya çıkarak Erin’in yanına gittim.

“Sorun olmazsa arabanı alabilirim değil mi?”bana bir gülümseme gönderdi.

“Depo boş,diğerini al”kaç tane arabası olduğunu soracaktım ki vazgeçtim.Varlıklı bir aileden geliyordu,biz onlar kadar olamasakta.

Siyah Range Rover’ı kafenin önünde durdurdum.Güneş gözlüğümü takıp havalı bir şekilde kafeden giriş yaptım,Niall köşedeki masaya oturmuş her zamanki gibi bir şeyler yiyordu.Sandalyeyi çekip yanına oturdum.

“Sorun ne?”konuya direk dalmam yemeğini bölmüştü.

“Sorun olduğunuda nerden çıkardın?”kolasından bir yudum alıp geri masaya koydu.

“Surat ifadenden”sıkıntıyla nefes aldı.

“Aşık oldum sanrım”gözülüğümü çıkartıp masaya koydum.

“Hopbalaaa sendemi?”ne saçma bir kelime kullanmıştım ben.

“Ne demek sendemi?”haklısın Niall.

“Bilmiyorum diyesim geldi.Kime oldun?”gözlerini kaçırdı utangaçça gülümsedi.

“Dostum liseli ergenlere benziyorsun”yüz ifadesi değişmişti.İnsanları bozmayı seviyorum,morel olarak.

“Hani okulda bir kız vardıya”gözlerimi devirdim.

“Okulda bir sürü kız vardı Niall”

Yaklaşık bir sene önce bende buranın vatandaşıydım.Bir nedenden dolayı taşınmak zorunda kaldık,Zayn ve Niall’ıda oradan tanıyordum.

“Clara mı?”onaylarcasına başını salladı.Elimle garsonu çağırdım ve bana bir milkshake getirmesini söyledim.Çok  geçmeden içeceğim gelmişti.Büyük yudumlar alarak içeceğimi bitirdim,kafamı kaldırdığımda Niall büyük bir sırıtışla bana bakıyordu.

DON'T LEAVE ME (Zayn Malik Fan Fiction)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon