O gününden sonra Sam ile buluşmadım.Kendimi kısacası eve hapsettim.Ağır depresyon geçirdiğimin farkındayım,yağlanmış saçlarımı bileğimdeki tokayla bağladım.Arkadaşlarım hergün kapıma kadar geliyordu ama her seferinde onları geri çeviriyordum.2 hafta boyunca kimseyle konuşmadım,Hannah ve Harry nerde kalıyor onu bile bilmiyordum.Kendimi kaybettim ve bulamıyorum.
Geçen haftalarda Zayn bir kere aramıştı ama ona cevap vermedim ve sonra aramadı.Bende aramadım,sonuçta gitmemi isteyen oydu.
İlk defa birini böyle sevip ona bu kadar sıkı bağlanmıştım.Ne yapacağımı bilmiyordum,delirmiş gibiydim.Gördüğüm tek insan yüzü pizzacının yüzüydü gerçi onada pek bakmadım.
Merdivende hissettiğim tıkırtılar beni hayal dünyamdan kurtardı.Ardından kapım açıldı ve meraktan ölmüş arkadaşlarım içeriye girdi.
"Iyy odan iğrenç kokuyor açın şu camları"her biri ayrı sebeplerden şikayet ediyordu.
"Siz nasıl girdiniz buraya"Hannah camları ve perdeleri açtı.Güneş doğrudan yüzüme gelince elimi siper ettim.
"Hadi ben erkeğimde dağınığım sen"Harry yerdeki pizza kutularını toplamaya başladı.
"Laf edeceksen gidebilirsin"sanki ben orada değildim.Herkes bir şeylerle uğraşıyordu.Ben odamın toplanmasını istememiştim ki.
"Çocuklar!"bağırmam üzere herkes yaptığı işi bırakıp bana bakmaya başladı.
"Neden geldiniz"
"Senin için Erin.Ne halde olduğunun farkındamısın?"tavanımdaki aynadan kendime baktım.Sakın yanlış anlamayın o ayna sadece süs için.
"Ben bu halde olmak istediğim için bu haldeyim"
"Saçmalama Erin.Şimdi biz burları topluyoruz sende banyoya giriyorsun"Hannah sesini kızgın tutmaya çalışarak beni azarladı.
"Gerek yok her şey için sağolun,hem siz buraya nasıl girdiniz.Harry'de anahtar yok diye biliyorum"
"Çok akıllısın sarı,çilingir çağırdık"Sterling gözlerini devirdi ve herkes yaptığı işe geri döndü.Bana yapacak tek bir şey kalıyordu,banyoya gitmek.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Salona oturduk.Hepsi insan görmüş yamyamlar gibi bana bakıyordu.Aramızda derin bir sessizlik vardı,bu sessizliği kimin bozacağını merak ediyordum o yüzden ses etmedim.Bakışlar hala üstümdeydi bense hiçbir şey olmamış gibi etrafa bakıyordum.
Sessizliği bozan telefon sesi oldu.Harry koltuktan kalkarak görüşme yapmak üzere salondan ayrıldı.
"Erin konuş artık"ellerimi kucağımda birleştirdim ve parmaklarımla oynamaya başladım.
"Harry anlatmadı mı?"başımı eğdim ve ellerimle oynamaya devam ettim.
"Sadece senin aradığını söyledi"Han ve sterling sırasıyla konuşuyordu.
"Pekala"derin bir nefes aldım. "Benimle konuşmak istediğini söyledi ve bende onu ilk tanıştığımız yere götürdüm.Sonra beni kaçırdıklarında olanları anlattım,benden sakladığı bir şey olduğunu söyledi ama ne sakladığını söylemedi.Sonra biz kavga ettik ve bana beni bırakma diye bağırdı."
"Ve sende onu orda öylece bıraktın?"Hannah inanmamış gözlerle bana bakmaya devam etti.
"Hayır tam sayılmaz"onlara onun katil olduğunu söyleyemezdim.
"Eee o zaman?"Harry salona girdi ve yanıma oturdu.Sonra bana döndü ve dinlemeye başladı.
"Arabama bindim ama onu orda bırakmak içime sinmediği için geri döndüm.Cebinden bir bıçak çıkarttı" dolan gözlerimi kırpıştırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DON'T LEAVE ME (Zayn Malik Fan Fiction)
Fanfiction"Bana bu kadar sıkı sarılman için illa denizde mi olmalıydık?" İntikam ile başlayan,ama aşka dönüşen bir hikaye.Tam olarak intikam aşkı dedikleri şey bu olsa gerek. Erin normal bir kız değil,diğer kızların aksine. Zayn'de normal bir erkek değil,diğe...
