Abimle yaptığımız pasta savaşının üstünden 2 gün geçmiş ve ben şu anda okulum için hazırlanmaktaydım.Dolaptan bulduğum üstünde beyaz noktaları olan siyah etiğimi aldım ve üstüne ona uygun bişeyler bulmaya çalıştım.Askıya asmış olduğum siyah kazağımı aldım ve çamaşır çekmecemdende siyah çorabımı aldım.
Aynanın karşısına oturup saçlarımı tarayıp iki yanıma attım.Göz kalemi ve parlatıcı sürdükten sonra dolabımdan beyaz Converselerimi çıkarttım ve giydim.Topuklu giyemediğim için düz tabanları tercih ediyordum.Aşşağıya indim ve her zamanki harçlık yerimi vazonun altını kontrol ettim ve parayı aldım.Mutfak kapısından direk garaja gitmek için olan kestirme yolu kullandım ve beni bekleyen beyaz audi r8'ime gittim.Arabamı yavaş bir şekilde garajdan çıkarttım,ana yola geldiğimde gazı sonuna kadar kökledim.Hızı severdim,bir keresinde babamla bir yere gidiyorduk ve ben yine hızlı sürüyordum.Babamın dediklerine uymayıp hızımı arttırdım ve 2 ay boyunca hiçbir tekerlekli ürüne binemedim.
Okula geldiğimde ilk işim boş park yeri aramak olmuştu.5-6 dakikalık arama sonucu sonunda köşede bulabilmiştim.Arabamı park edip okula doğru yürümeye başladım.Girdiğim andaki bakışlar,acıma bakışıydı.Yanından geçtiklerim benim hakkımda bir şeyler diyordu ama takmadım,takmadım derken bi laf beni sinir etmişti.
"Annesinin ve babasının ölümüne bu neden olmuş diyorlar.Çok karıştıkları için aklı sıra ceza vermek istemiş ama sonucu ölüm olmuş diye duydum"arkadaşının kulağına eğilmiş fısıldamaya çalışıyordu,ama o fısıltı dediği şeyi ben bile duymuştum.
"Ne dedin sen"arkamı dönmüş kıza doğru ilerliyordum.Arkadaşına eğilmeyi bırakmış bana meydan okumaya çalışıyordu.Bana!
"Duydun sanırım"ellerimi belime yerleştirip ona bakmaya başladım.Bana özenerek ellerini beline koydu ve havalı bakış atmaya çalıştı ama ne yazık ki başaramadı.
"Benim hakkımda düzgün konuşsan iyi olur yoksa se--"cümlemi böldü ve konuşmaya başladı.
"Naparsın dövermisin"etraftakilerin bakışları bize dönmüştü.Ve fısıldaşmalar iyice artmıştı.
Cevap vermek yerine öne doğru atılıp saçlarını kavradım ve kızı duvara çarptırdım.Korkmuş bi ifadeyle suratıma bakıyordu.Yanına doğru ilerleyip önünde çömeldim ve suratına bakmaya başladım.Saçlarından tutup kafasını duvara duvara vurmaya başladım.Saçlarını bıraktım tam tokat atacakken birisi beni belimden tutup bunu engelledi.Arkama baktığımda bunun o günkü insancık olduğunu gördüm.Ellerinden kurtulup ağlayan kıza baktım.
"Bu burda bitmedi.Beni gördüğünde yolunu değiştirsen iyi edersin"tırsat ve hızlı bir hareketle başını olumlu anlamda salladı.Kızı ve insancığı orda bırakarak dolabıma doğru yürümeye başladım.Dolabıma geldiğimde şifreyi açtım ve içinden gerekli olan kitaplar yerine defter ve kalemliğimi alıp dolabı kapattım.Kapatır kapatmaz yan dolaba yaslanmış olan insancığı görmemle gözlerimi devirdim.
"Yine ne var"yanaklarının içini havayla doldurdu ve sonra o havayı tekrar geri verdi.Ve bu hali çok tatlıydı.Ne diyorum ben!!!!!!
"Hep böylemi olucak bu?"anlamamış şekilde kaşlarımı kaldırdım ve devam etti."Sen benden kaçacaksın ben seni kovaliycam"
"Daha tam olarak tanışmış sayılmıyoruz Zayn ve ben tanışmakta istemiyorum.Rahat bırak şimdi beni"onu tekar orda bırakarak ilerlemeye başladım en son duyduğum 'hiç sanmıyorum' olmuştu ve ben çoktan sınıfıma girmiştim.
YOU ARE READING
DON'T LEAVE ME (Zayn Malik Fan Fiction)
Fanfiction"Bana bu kadar sıkı sarılman için illa denizde mi olmalıydık?" İntikam ile başlayan,ama aşka dönüşen bir hikaye.Tam olarak intikam aşkı dedikleri şey bu olsa gerek. Erin normal bir kız değil,diğer kızların aksine. Zayn'de normal bir erkek değil,diğe...
