Wild Insticts : Η Εκδίκηση (2)

Αποφάσεις...Ζωής

"Πώς να μείνω; Πώς όμως και να φύγω;"

8 μήνες αργότερα

"Εμ το άκουσες αυτό;;; Το άκουσες;"
Της είπε κι άρχισε και να πηγαίνει πέρα δώθε σε όλο το διάδρομο

"Χαλάρωσε αγόρι μου ! Το άκουσα! Εγώ και μαζί και όλο το νοσοκομείο!" Η Εμιλυ άρχισε να γελάει και ο Ίαν την αγριοκοιταξε... "Μην με αγριοκοιταζεις εμένα ! Δεν πιάνει αυτό το βλέμμα κύριε!!!" Του δήλωσε και ξάφνου ένιωσε γύρω από το κορμί της δύο χέρια να την τυλίγουν.

"Πάλι μαλωνετε; Έχω βαρεθεί να σας βλέπω ειλικρινά..." Ο Πίτερ άφησε ένα απαλό φιλί στο λαιμό της και εκείνη χαμογέλασε.

"Άσε τους έρωτες γιατρέ!!! Το άκουσες;;Πότε μπορώ να μπω;;;Να μπω ;; Να μπω ;" Ο Πίτερ αναστέναξε...

"Ίαν ηρέμησε λίγο... Το χειρουργείο ακόμα δεν τελείωσε... "

"Μα άκουσα τα μωρά μου !!!"

"Όλοι τα ακούσαμε και ειλικρινά χαίρομαι γι αυτό... Πότε δεν πίστευα όταν την είδα για πρώτη φορά πως θα έφτανε η ώρα να την δω να γεννάει... Πρώτη φορά στην ιατρική μου καριέρα είδα τόσα τραύματα σε κόλπο..." Ξάφνου επικράτησε σιγή...

"Αυτά ανήκουν στο παρελθόν..." μουρμουρησε η Εμιλυ και η πόρτα πίσω τους άνοιξε. Μια μικροσκοπική νοσοκόμα βγήκε έξω και κοίταξε τον Πίτερ.

"Με συγχωρείτε γιατρέ. Ξέρω πως είστε εκτός υπηρεσίας αλλά ο κύριος Γκρεις θα ήθελε να σας μιλήσει λίγο στο γραφείο..."

Ο Ίαν άσπρισε. Εδώ και εβδομάδες ο Πίτερ πάρα την προτροπή του, είχε αποφασίσει να μην τελέσει το χειρουργείο της. Πίστευε πως θα ήταν καλύτερα στα χέρια ενός παλαιότερου και πιο έμπειρου σε τέτοια περιπτώσεις γιατρού. Η Εμιλυ, αν και δεν είχε αμφιβολία συμφώνησε.

"Είναι καλά; Συνέβη κάτι;" Ρώτησε ο Ίαν ανήσυχος και πήγε κοντά.

"Όλα πήγαν μια χαρά κύριε Πράις. Απλά η γυναίκα σας θα χρειαστεί λίγες μέρες παρακολούθηση. Έχασε αρκετό αίμα. Δεν ήταν εύκολο το χειρουργείο αλλά σας εγγυώμαι πως ο κύριος Γκρεις είναι ο καλύτερος σε τέτοια περιστατικά. Μην ξεχνάμε πως γέννησε 3 εβδομάδες πρόωρα. Δώστε λίγο χρόνο σας παρακαλώ" Ο Ίαν κοίταξε τον Πίτερ ο οποίος προσπάθησε να τον καθησυχάσει με το βλέμμα του.

"Όλα θα πάνε καλά Ίαν. Φτάσαμε ως εδώ. Έχε λίγο πίστη..." Η Εμιλυ τον αγκαλιάσε και ο Πίτερ αποχώρησε. Όλα είχαν αλλάξει στη ζωή τους από τότε που επέστρεψε. Του πήρε ένα μήνα για να συνέλθει από όλα τα τραύματα. Η Εμιλυ έπαιξε το ρόλο του γιατρού καθώς ο Ίαν δεν ήθελε να φωναξει κάποιον άλλο. Δεν εμπιστευόταν ούτε τη σκιά του. Πήγαινε πάντα στο νοσοκομείο μαζί με την Εμιλυ και φρόντιζε κάθε φορά ο όροφος να είναι υπό αυστηρή επιτήρηση.