Wild Insticts : Η Εκδίκηση (2)

Ο Πληροφοριοδότης

«Αν δεν θέλεις να ανοίξεις τρεις τάφους , πες μου τους κωδικούς από όλες τις τραπεζικές μας θυρίδες...» Ο Ίαν δεν ήταν χαζός. Μια λέξη να έλεγε και ήξερε πως ο Νταμιεν θα σκότωνε χωρίς δισταγμό την Καταλίνα. Σιώπησε...

«Θέλεις να παίξουμε άγρια λοιπόν.. Να σε πληροφορήσω πως σκοπεύω να πάω μέσα στο ίδιο σου το σπίτι. Θα ζήσω μαζί της, για την προστασία της που την παράτησες φυσικά. Θα την καταστρέψω Ίαν...»

Ήταν η στιγμή που η αγάπη του μίλησε. Η στιγμή που ο Νταμιεν πάτησε την ευαίσθητη χορδή του... Ο Ίαν όρμηξε κατά πάνω του και τον χτύπησε στο πρόσωπο. Έβαλε όλη την δύναμη του στο χτύπημα ακόμα κι αν ήξερε πως δεν ήταν αρκετό. Ο Νταμιεν σκούπισε τα χείλη του και τον έσπρωξε. Απομακρύνθηκε και κοίταξε τον Μαξ.

«Πάω να τακτοποιήσω το μικρό. Έπειτα θα κάνω μια επίσκεψη στην αγαπημένη μου νύφη. Φρόντισε να του κρατήσεις καλή παρέα μέχρι να επιστρέψω...» Ο Μαξ γέλασε. Χτύπησε τις παλάμες του πονηρά και πήγε κοντά στον Ίαν. Το μόνο που άκουγε ο Νταμιεν καθώς έφευγε ήταν τα δυνατά χτυπήματα που άφηνε ο Μαξ στον αδερφό του.

Την ίδια ώρα στο νοσοκομείο

«Γιατρέ!» Φώναξε η νοσοκόμα διακόπτοντας τον

Η Εμιλυ μπήκε μπροστά της και έπιασε τον γιατρό από την στολή.

«Δεν πας πουθενά αν δεν μου πεις!!» Είπε επιθετικά

«Μήπως να καλέσω την ασφάλεια;» Ρώτησε η νοσοκόμα και ο γιατρός της έκανε αρνητικό νόημα με το χέρι του

Τράβηξε τα χέρια της Εμιλυ από πάνω του και την κοίταξε

«Αν και δεν είναι συμπεριφορά αυτή για νοσοκομείο...» Ξεκίνησε να λέει ώσπου την είδε να αγριεύει.

«Η Καταλίνα είναι καλά. Τα μωρά της όμως... είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Θα πρέπει να περάσουν 24 ώρες μέχρι να την σταθεροποιήσουμε. Είδα αρκετές ουλές στη μήτρα . Έχει κάνει χειρουργείο έτσι;» Η Εμιλυ σοκαρισμένη έκανε ένα βήμα πίσω «Πρέπει να ξέρω το ιστορικό της δεσποινίς!» Είπε ο γιατρός κι εκείνη τον κοίταξε δακρυσμένη

«Αυτή η γυναίκα γιατρέ...από 8 ετών πέρασε τις πύλες της κόλασης. Κατάφερε να βγει ζωντανή και πάλεψε σκληρά...» Η Εμιλυ πάτησε τα κλάματα και ο γιατρός κατάλαβε αμέσως πως κατά πάσα πιθανότητα είχε βιαστεί αρκετές φορές .

«Είναι δύσκολο άλλα φαίνεται πως ο οργανισμός της παλεύει. Θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου ...» Είπε κι εκείνη χωρίς να περιμένει να ακούσει κάτι άλλο κάθισε σε μια από τις καρέκλες.