Chapter 41

40.5K 1K 337
                                    


"A-aubree.." Kinakapos ang hininga na sambit ko kay Aubree na tulala habang titig na titig sakin but I noticed those tears is about to swell from her eyes in so many emotions. Kaya lalo akong natakot na baka.. "Huli na ba ako?"

Sa totoo lang, muntik ko nang isuko si Aubree dahil akala ko wala ng pag-asa. But I was wrong, completely wrong. Dahil pagkatapos ng nangyari sa amin kagabi ay napatunayan ko, na sobrang naramdaman ko na mahal nya parin ako kagaya ng pagmamahal ko sa kanya.

Biglang tumulo ang luha ni Aubree sabay pikit ng kanyang mga mata. "Cassandra.."

I felt my heartache in anticipation. Her voice makes me feel more uneasy and scared. "Huli na ba?"

Pero hindi nagsasalita si Aubree, iyak lang sya ng iyak na tila ba ngayon nya lang pinakawalan yung damdamin na sobrang tagal nya nang kinikimkim.

"Yes.." Parang gumuho ang mundo ko sa sagot ni Aubree. "You are late."

My face and shoulders fell in anguish. "I'm...."

"Kasi kanina pa kita hinihintay." Agad na dugtong ni Aubree bago pa ako makapag-isip ng kung ano ano. "Hindi natuloy ang kasal." Napaangat ang mata ko at pinagmasdan sya ng maigi baka kasi nagbibiro sya. Aubree slowly opened up her eyes with tears streaming down her beautiful face. "Dahil mas pinili kita."

Parang hindi ako makapaniwala sa narinig ko. "W-what did you say?"

Aubree sighed patiently. "I chose you."

My lips parted ways as I look at Aubree. Watching those colorful emotions flashes across her bewitching face. "Why?"

Marahan na pinunasan ni Aubree ang luha nya using the back of her hand. "Yan lang ba ang masasabi mo?" Hindi ko napigilang mapangiti na lalong nagpainis kay Aubree. "How dare you, dyan ka na nga."

Pagalit na tumalikod sakin si Aubree but there is freaking no way na hahayaan ko nalang sya mawala ulit kahit na isang segundo sa paningin ko. Kaya agad kong hinawakan ang kamay nya para pigilan syang makalayo. "I just want to know kung bakit mo ko pinili." Though I already know the answer pero gusto kong marinig ito from Aubree. "Why me after all what I have done to y-"

"What happened in the past will be always be part of it." Mariin na salita ni Aubree na nanatiling nakatalikod sakin. Though hindi naman sya galit, maybe Aubree is only expecting me to say more than the words why. "Hindi pa ba sapat na hindi natuloy ang kasal ko?"

Pinisil ko ang kamay ni Aubree before answering. "Just tell me that you love me again please.."

Aubree looked at me over her shoulder. "Hindi ka parin nagbabago, sobrang demanding mo parin."

Walang salita na inikot ko si Aubree ng dahan dahan and there were stars in her eyes as we finally face at each other. Believe me or not, pero parang nakikita ko yung Aubree from four years ago-hindi na sya yung cold hearted woman na nakilala ko recently. She is back.

"You may call it like that." Bulong ko kay Aubree. "'But you don't know how thirsty I am to hear those words from you Aurbee." Tahimik lang syang nakamashid sakin. "We didn't have any label before but I feel what you feel-" Slowly, I gently pressed my forehead against her with our eyes closed. "I can't stand the thought of you making love with him or anyone else Aubree." Bulong ko sa kanya as our hearts beats as one. "Maybe it is our imperfections which make us so perfect for one another." Kinuha ko ang kamay nya at inilagay sa dibdib ko. "And I'm glad we beat the odd together."

"Time didn't change anything for me Cassy." Biglang pagputol ni Aubree sa pagsasalita ko. It feels damn good hearing her says my nickname again. "I love you still.." Tears began to free from her eyes. "So much Cassandra..."

My Ex and Whys (Lesbian) Where stories live. Discover now