Kalbim Senin (Tamamlandı)

26. BÖLÜM

"Neden?"

Annemin sorusu ile başımı önüme eğip bi şey söylemediğim zaman annem daha da sinirlenip oturduğu yerden kalkıp kollarımı tuttuğunda da yine susutum.

"Neden diyorum sana neden böyle bir şey yaptın nasıl bu duruma geldin Zeynep? Bunu  bize nasıl yaptın? Konuş Zeynep konuş yoksa kafayı yiyeceğim"

"Anne inan ki isteyerek olmadı"

"Zeynep ne demek isteyerek olmadı? Ben senin bana bu testin yanlış olduğunu söylemeni beklerken sen gelmiş bana ne söylüyorsun bu doğru mu yani sen hamile misin"

"Evet"

"Zeynep sen ne yapıtın? Bunu bize nasıl yaptın?"

"Anne yalvarırım dinle, bende iki gün önce öğrendim bu gün de gidip aldıracaktım"

"Senin ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu? Aldırmak da ne demek oluyor sen nasıl kıyarsın masum bir bebeğe?"

"Anne başka bir yolu yok mecburum buna hem babam öğrenirse-"

"Kes sesini, şimdi sana tek bir soru soracağım bu bebeğin babası kim?"

"Anne lütfen"

"Sana bir soru sordum ZEYNEP"

"Serkan"

"Hangi Serkan ?"

"Serkan Balcı"

"Sakın bana bunun düşündüğüm kişi olduğunu söyleme"

Cevap verecek yüzüm olmadığı için susunca annem bi an yerinde sendelediği zaman onu tutacağım esnada buna izin vermeyip kendini çektiğinde onun gözlerine baktığımda bir anda yüzüme gelen tokat ile başım yana düşerken tuttuğum yaşlar artık bağımsızlığını ilan etmişti. 

"Allah seni bildiği gibi yapsın Zeynep nasıl yaptın bunu? O adam abine yengene neler yaptı, sen nasıl yaptın bunu onlara?"

"BEN ÇOK MU İSTERDİM BÖYLE OLMASINI? AMA OLDU İŞTE HEM SEN BENİM NELER YAŞADIĞIMI NERDEN BİLİYORSUN DA GELMİŞ BANA BUNLARI SORUYORSUN? AMA DUR BEN ANLATAYIM SANA BEN NEDEN BU HALDEYİM BİLİYOR MUSUN SENİN OĞLUN VE GELİNİN YÜZÜNDEN"

"Sen neler söylediğinin farkında mısın?"

"EVET FARKINDAYIM ANLATAYIM SENDE DİNLE VE SENDE FARKINA VAR. SERKAN BENİM PEŞİME ABİMDEN İNTİKAM ALMAK İÇİN DÜŞMÜŞ ÖNCE BENİMLE SEVGİLİ OLDU BANA YAKIN DAVRANDI. BEN DAHA ONUN NE OLDUĞUNU BİLE BİLMEZKEN ONUN KİM OLDUĞUNU BİLE BİLMEZKEN BENİM DUYGULARIMLA OYNAYIP BENİ BİR KENARA ATTI SEN BİLİYOR MUSUN BUNLARI?"

"Sen-"

"Ben ya ben iki gündür Allaha canımı alması için dua ederken tüm bunlar benim başıma bir suçum yokken gelmişken sen gelip de bana burada bağıramazsın. Tamam benim de suçum var onunla birlikte olmam gerekirdi ama işte bir anlık boşluğuma geldi."

Artık güçsüz kaldığımda ağlamakdan da gözlerim kararmaya başladığında kendimi boşluğa bıraktığım zaman son hatırladığım şey annemin çığlıydı.

*****

Yavaş yavaş gözlerim açtığım zaman karşılaştığım hastane odası ile en son olanlar aklıma geldiğinde neden burada olduğumu anlamıştım. Kafamı çevirip yan tarafa baktığım zaman annemin koltukta uyduğunu gördüm.  Ses çıkarmayıp pencereye baktığımda akşam olduğun gördüm. Odanın kapısı açıldığında babam içeri girdiğinde annem uyanmıştı. 

"Selda yarın sabah altıya bilet aldım ona göre hazırlanın"

Babam yüzüme bile bakmayıp odadan çıktığında annemin her şeyi anlatmış olduğunu anladığımda artık her şey için çok geç olmuştu. Bundan sonra olacakları kestiremiyordum.