Wrong bus right choice ~a BTS story~

💖18💖

[Ik sta op het punt om in het rond te beginnen stompen als er een harde klap op mijn hoofd komt en ik me van niks meer bewust ben.]

POV: Yoongi

We zijn al een tijdje aan het zoeken en het is alleen maar donkerder geworden zonder iemand gevonden te hebben. Ik zucht en Jimin merkt het op. ‘Het komt wel goed, ze heeft waarschijnlijk gewoon wat tijd voor zichzelf nodig. Ze-‘ Ik onderbreek hem daar al. ‘Tijd voor zichzelf? Waar?! Waar is ze dan voor die ~tijd voor zichzelf~? Ze weer hier helemaal niks zijn?!’ Roep ik gefrustreerd. ‘Ze komt vanzelf wel terug, ze is een zelfstandige vechter. Je denkt toch niet dat ze zich zomaar zal laten doen?’ Zegt Jimin al lachend terwijl hij een arm over mijn schouder legt. Ik laat mijn hoofd zakken en kijk naar de grond, zo stappen we weer nog even verder totdat ik tegen iemand aanbots. ‘Het spijt me meneer ik was niet aan het uitkijken.’ Verontschuldig ik me en kijk op. ‘Hoseok?!’ Roep ik verrast en kwaad tegelijk. Ik duw hem achteruit en hij valt op de grond. ‘Dit is allemaal jouw schuld!’ Roep ik en hef mijn arm op om hem te slaan maar die wordt langs achter gegrepen. ‘We weten niet wat er gebeurt is! Kalmeer nu toch eens!’ Roept Jimin naar me die mijn arm loslaat. ‘Bel de anderen en zeg dat we Hoseok gevonden hebben.’ Zegt Jimin en helpt Hoseok recht. Ik zucht en geef maar toe. Ik grabbel mijn gsm uit mijn zakken en bel naar Jin. ‘Hallo? Al nieuws?’ Vraagt hij me rustig. ‘Van Maya nog niet, maar ik heb net letterlijk Hoseok tegen het lijf gelopen.’ Grinnik ik. ‘Goed, laten we afspreken waar gezegd nu, ik denk niet dat we haar vanavond nog gaan vinden. We zorgen wel dat bang PD mensen achter haar laat zoeken.’ Zegt hij en ik hoor hem zuchten. ‘Maar Hyung, we kunnen haar toch niet achterlaten in deze donkerte!’ Roep ik door de telefoon. ‘Niks te maaren, je komt samen met Jimin en Hoseok naar hier. Ik laat het de twee maknæ’s wel weten. En alsjeblieft kom hier heelhuids terug, vlieg elkaar niet weer in de haren.’ Zucht hij weer. Ik knik en besef dan dat hij me niet kan zien. ‘Ok, we komen eraan.’ Antwoord ik hem en leg af. Ik ga bij Hoseok en Jimin en laat hun weten wat we moeten doen. Als we aankomen bij de afgesproken plek, zonder elkaar nog enige stompen te verkopen (norse blikken niet inbegrepen) zijn we er als laatste. ‘Daar zijn jullie.’ Zegt Namjoon als hij ons ziet, bezorgdheid nog op zijn gezicht te lezen. ‘Het is al bijna half elf en we hebben morgen concert! Vergeet dat niet, het is al eens uitgesteld. Kom, naar het hotel en hop in bed!’ Zegt Jin bemoedelijk en stapt al weg. We volgen hem allemaal totdat hij bruusk stopt, snel grabbelt hij in zijn achterzak. Ik kijk verward naar Jimin die zijn schouders ophaalt. ‘Anoniem nummer.’ Mompelt Jin. ‘Zou het Maya zijn?’ Zegt Hoseok hoopvol. ‘Geen idee.’ Antwoord Jin verbaasd. ‘Neem dan op, zet op speaker dan weten we het allen meteen.’ Zegt Namjoon, Jin knikt en beantwoord het telefoontje. ‘Hallo?’ Zegt Jin aarzelend. ‘Dag Jin, long time no see. Hoe gaat het met mijn oppa’s?’ Vraagt de stem aan de andere kant van de lijn. ‘Jenny?’ Zegt Taehyung verrast. ‘Dat je me zo snel herkent, ik ben onder de indruk.’ Antwoord ze en lacht geniepig. ‘Wat moet je?’ Vraagt Jungkook bot. ‘Tot dat deel van de onderhandeling zijn we nog niet, we zijn bij het deel waar ik jullie vertel wat jullie willen.’ Zegt ze, ik frons mijn wenkbrauwen. Het zou toch niet dat..? Nee..?! ‘Wel, blablablabla. Ik zou willen zeggen ik doe haar geen pijn als ik het geld krijg maar het is zo verleidelijk. Hier is iemand dat jullie graag terug ziet en volgens mij zien jullie haar ook graag terug. Of niet soms?’ Gaat ze verder. ‘Je bent aan het bluffen.’ Spreek ik op. Ze lacht en dan hoor ik allerlei ruis. ‘Bluffen? Nooit, hier spreek haar zelf.’ Zegt ze, ik hoor enkel nog een paniekerige ademhaling. ‘Spreek dan!’ Roept Jenny, ik hoor snikken en uiteindelijk ook een zwakke stem. ‘Y-Yoongi? H-Hoseok?’ Fluister de gebroken stem van Maya. ‘Maya?! Maya, ben je ok?!’ Roept Hoseok. ‘I-ik, ik ben bang.’ Fluistert ze en begint weer te snikken. ‘Het komt goed, we halen je terug bij ons.’ Probeer ik haar gerust te stellen. ‘We gaan je gewoon weer in onze armen hebben.’ Zegt Hoseok, ik kijk hem aan en knik. Hij knikt terug en ik glimlach moeilijk, hij heeft het ook moeilijk. ‘Genoeg sentimentaliteit. Naar het punt van de onderhandeling.’ Zegt ze en weer is er een soort ruis. ‘Dit is geen onderhandeling! Je moet haar laten gaan! We hebben het hier over een persoon, over een leven.’ Zegt Namjoon. ‘Juist, en een leven heb je maar één stuk van. In dat geval is het 1 miljoen tegen overmorgen. Verdere details hoor je nog.’ Zegt ze kort en grof vooraleer ze aflegt. ‘Maya...’ Fluistert Hoseok, ik ga bij hem en grijp hem in een knuffel. We blijven even zo staan totdat hij me langzaam loslaat. ‘We moeten gaan slapen nu jongens, we bespreken dit morgen met bang pd.’ Zegt Namjoon en we knikken allen, wat kunnen we anders doen? We weten niks, alleen maar dat ze in gevaar is en dat ik er niks aan kan doen.

[ Hier is een nieuw deeltje. Hopelijk is het leuk. Love yaaa weirdy_01 en ik]