Wrong bus right choice ~a BTS story~

💖7💖

[Ik knik en neem de pijnstillers en een glas water voor haar, ik keer terug naar Jungkook zijn bed waar ze wat tegen zichzelf mompelt.]

POV. Maya
'Ik ben hen alleen maar tot last, ik zou er niet eens moeten zijn. De volgende stop, stap ik niet meer op.' Mompelde ik. Toen ik dat zei kwam Jimin binnen. 'Niet zo praten over jezelf, we hebben samen besloten dat je bij ons blijft tot het einde van de tour. Het is veel te gevaarlijk om een meisje zoals jou alleen te laten' zei Jimin. Ik voel lichte blosjes op mijn wangen komen. ‘Maar ik ben jullie toch alleen maar tot last.’ Zeg ik en kijk naar beneden, Jimin zet de medicatie en het glas water op tafel en komt bij me op het bed zitten. Hij neemt mijn kin vast met zijn zachte vingers, en duwt mijn gezicht rustig terug omhoog zodat ik naar hem kijk. ‘OMG PARK JIMIN VAN BTS RAAKT MIJN KIN AAN!!!’ Denk ik, ik bloos nu nog meer. ‘Jimin het-‘ ik word onderbroken door zijn sterke armen die hij om me heen slaat. ‘Zeg dat niet, we vinden het leuk dat je bij ons bent.’ Zegt hij. ‘Hey! Sandwiche!’ Roept Tae en knuffelt me langs achteren. ‘Jongens! Ik wil wel nog ademen hé!’ Roep ik lachend. ‘Probeer maar uit de maknæ grip te komen.’ Zegt Jungkook lachend als hij er ook bij komt. ‘Nee! Niet nog een maknæ! Niet doen! Iemand help!’ Schreeuw ik. Opeens wordt Jungkook naar achter getrokken met brute kracht. Snel laten Tae en Jimin me los, ik word geknuffeld door Hobi. ‘Maya? Alles ok? Hebben ze je pijn gedaan?’ Vraagt hij in paniek. ‘Nee, ze hebben me geen pijn gedaan ze waren gewoon vreemd aan het doen. Alles ok met jou?’ Vraag ik aan hem. ‘Ja, ik ben o-‘ middenin zijn zin stopt hij en valt neer. ‘HOBI!’ Roep ik en begin te huilen. Jungkook en Jimin zorgen dat hij terug op Jin zijn bed ligt. ‘Jin! Namjoon!’ Roep ik terwijl ik naar hun loop met tranen in mijn ogen. ‘Wat is er?’ Vraagt Namjoon in paniek. ‘Hobi.’ Is het enige wat ik kan zeggen, Jin loopt me voorbij en Namjoon trekt me in een knuffel. ‘Het is ok, Jin is bij hem en de schade is niet erg aan de bus dus we kunnen snel naar het ziekenhuis gaan. Om zeker te zijn.’ Zegt hij sussend en wrijft over mijn rug. ‘Dankje.’ Zeg ik zachtjes, ik wrijf nog wat tranen weg. Namjoon laat me los en kijkt me met medelijden aan. ‘We zullen eens kijken bij hem.’ Zegt hij en ik knik, we stappen naar achter in de bus en zien de anderen rond hem staan. Yoongi staat er intussen ook al bij, ik sta naast hem en zie Hobi met gesloten ogen op het bed liggen. ‘W-wat is er met hem?’ Vraag ik als ik de tranen weer voel prikken.

POV: Yoongi
‘Geen idee, het is best als we naar het ziekenhuis gaan en snel.’ Zegt Jin en zet hem weer recht van zijn bed. Maya begint weer zachtjes te huilen, ik neem haar stevig vast. ‘Het komt wel goed.’ Zeg ik troostend. ‘Als je me mocht zoeken, ik zit achter het stuur.’ Zegt Jin en gaat naar voor in de bus. ‘Maya, het spijt ons.’ Zegt Tae rustig terwijl hij naar beneden kijkt. Ondertussen voel ik dat we alweer aan het rijden zijn. ‘Wat? Hebben jullie dit gedaan?’ Vraag ik met een kwade toon in mijn stem te horen. ‘W-wel soort van denk ik, doordat we Maya aan het plagen waren is Hobi naar ons gekomen.’ Zegt Jimin dan en ik zucht. ‘Die maknæ’s toch.’ Zucht ik. Ik wrijf over Maya haar rug en laat haar nadat ze gekalmeerd is los. ‘Weet je wat, rust jij nog maar wat.’ Zeg ik en ze knikt en draait zich om richting Jungkook zijn bed. Ze wilt wegstappen maar ik grijp haar hand vast, ze schrikt en kijkt me aan. ‘Er is nog genoeg plaats naast Hobi.’ Zeg ik en knipoog naar haar. Ik weet dat ze  iets voor hem voelt EN ik weet ook zeker dat hij iets voor haar voelt. Ze lacht een beetje beschaamt maar gaat dan toch naast hem liggen. ‘Liever had ik haar in mijn armen. Wacht? Neen! Je beste vriend is op haar verliefd! Je mag niet zo over haar denken!’ Ik glimlach nog eens flauwtjes en ga dan in mijn eigen bed liggen, alleen. Het lukt niet om in slaap te vallen met te weten dat ze bij hem in bed ligt, ik zucht en sluit mijn ogen dan. Op zijn minst denken ze dat ik slaap en laten ze me dan toch met rust.

POV: Maya
Ik lig naast Hobi in Jin zijn bed, rustig blijven Maya. Rustig. Hobi ligt met zijn gezicht mijn richting uit, waarom is hij ook zo schattig? Zijn ogen zijn rustig gesloten alsof er niks aan de hand is, zijn lippen zijn een beetje van elkaar verwijderd. Een paar plukjes haar hangen voor zijn gesloten ogen en in het algemeen ligt zijn haar warrig door elkaar. Zachte snurk-geluidjes komen uit zijn mond vandaan. Ik glimlach en sluit mijn ogen dan langzaam.

POV: Jin
Namjoon zit naast me op het trapje. ‘Naar spoed?’ Vraag ik en hij knikt, ik rij erheen en parkeer me zo goed mogelijk. Ik doe vlug een mondkapje aan en snel de bus uit met Namjoon achter me aan die ook een mondkapje draagt. Ik loop naar binnen en ga naar de vrouw achter de balie. ‘Dag mevrouw, wij hebben daarnet een klein ongelukje gehad met onze tourbus maar het was niks ernstigs en er waren geen andere personen buiten de inzittende bij betrokken. Er zijn 2 personen die wonden hebben opgelopen, bij de ene is het ernstig denk ik. Hij is ook flauwgevallen.’ Zeg ik snel de vrouw knikt en typt allerlei dingen in. ‘Kunnen de 2 gewonden zelf naar binnen komen?’ Vraagt ze. ‘De ene wel de andere is flauwgevallen.’ Antwoord ik haar, ze knikt kort en neemt de telefoon dan vast. Even later staan er 2 verplegers met een bed. ‘Toont u hen de weg naar uw bus?’ Vraagt ze ik knik en stap naar buiten met Namjoon en de 2 verplegers met het bed achter me aan. We komen bij de bus aan. ‘Wacht even.’ Zeg ik tegen de verplegers ze kijken elkaar aan en knikken dan toch. Ik stap de bus op, iedereen kijkt me snel aan (Buiten Maya en Hobi). ‘Zet jullie mondkapjes op, we willen niet te veel opvallen. De bus is niet voor niets gewoon zwart.’ Zeg ik en ze knikken en doen elk een mondkapje op. ‘Hyung wat met Hobi en een mondkapje?’ Vraagt Jimin. ‘Euh, geen idee ze zullen hoe dan ook zijn naam moeten weten dus daar zullen ze het hoe dan ook te weten komen.’ Antwoord ik, ik stap naar buiten en gebaar naar de verplegers dat ze binnen kunnen komen. ‘Waar is meneer?’ Vraagt de ene, ik wijs naar achter in de bus. ‘Achteraan in het bed.’ Zeg ik en ze knikken en gaan naar achteren. Ze heffen Hobi op en stappen de bus met hem uit, ik zet me naast Maya en kom voorzichtig aan haar arm. Ik schud rustig en ze opent traag haar ogen. ‘Wat is er?’vraagt ze slaperig. ‘We zijn bij het ziekenhuis, je moet je ook eens laten nakijken.’ Zeg ik en ze knikt en ze zet zich recht en stapt samen met me de bus uit. We gaan het ziekenhuis binnen en ik ga terug naar de balie bij die ene vrouw. ‘Is dat de andere?’ Vraagt ze en ik knik. ‘De vorige was Jung Hoseok toch? De jongen dat erbij was heeft me dat laten weten, wie is zij?’ Vraagt ze. ‘Ik ben Lee Maya.’ Antwoord ze de vrouw. ‘U mag meekomen met de dokter.’ Zei ze en wees naar een man die ons al op stond te wachten. ‘Blijft u maar in de wachtkamer meneer, alles komt in orde.’ Zegt hij en ik knik en ga bij Namjoon in de wachtzaal.

=Heyykess nieuw deeltje. Straks komt er nog één on misschien tenzij we geen zin hebben om te schrijven of we mayatje06 willen pesten. Groetjes weirdy_01 en mij=