Wrong bus right choice ~a BTS story~

💖4💖

POV: Maya
‘Wij zijn klaar.’ Zeggen Namjoon en Jin dan tegelijk als ze hun spullen dat ze nodig hebben nemen. ‘Ik ook.’ Zegt Jungkook dan. ‘Ik volgens mij ook.’ Zegt Jimin die eindelijk uit zijn bed kruipt. ‘Hetzelfde hier.’ Zegt Tae. ‘Hier ook.’ Zegt Yoongi die even naast me kwam zitten om te wachten. ‘Dan kunnen we gaan.’ Zegt Hobi vrolijk. ‘W-wacht. Kan ik even met Yoongi alleen praten?’ Vraag ik en Hobi kijkt me verward aan. ‘Voor mij geen probleem we komen wel achter.’ Zegt Yoongi. Ze gaan allemaal de bus af en sluiten de deur dan. ‘Dus...’ begint hij ongemakkelijk als hij met zijn handen prutst. ‘Het spijt me.’ Zeg ik dan uit het niets. ‘Waarom?’ Vraagt hij en fronst. ‘Wel, ik weet dat je ongemakkelijk loopt voor het feit dat ik blijkbaar in je armen heb geslapen... ik weet zelf niet goed hoe het komt. Ik kan soms zo een slaapkop zijn dat ik een verkeerde bus in stap.’ Zeg ik al lachend hij lacht ook. ‘Wees gerust, dat had me ook kunnen overkomen.’ Zegt hij ook al lachend. ‘Natuurlijk kan het de slaapkop van bts overkomen! Dat weet ik toch!’ Roep ik tegen mezelf in gedachten. ‘Trouwens, zo erg was het nu ook weer niet.’ Zegt hij en duwt me zachtjes. ‘Ik duw hem terug en hij valt neer. ‘DIE KRIJG JE TERUG!’ Roept hij al lachend en komt dichterbij me en begint me te kietelen. ‘Ahahahaha... Yoongi stop! Hahahaha... h-help! Whahaha... I-iemand!’ Roep ik tussen het lachen door, zelf lacht hij ook heel hard. Uiteindelijk stopt hij met kietelen en ik adem diep in en uit, ik heb zo veel gelachen dat het pijn doet. Ik kijk naar hem, mijn gezichtsuitdrukking draait naar een grijns. ‘Payback’ zeg ik en begin hem heel hard te kietelen. ‘Hahahaha... Maya... nee!’ Roept hij ik stop en lach nog even verder net als hij die eerst nog wat moet bekomen. ‘Karma komt dubbel.’ Zeg ik en grijns nog eens naar hem, hij legt zijn armen over zijn buik heen ter bescherming. ‘Karma neemt zijn tijd, karma is geduldig.’ Zeg ik met nog steeds diezelfde grijns op mijn gezicht. ‘Euh, Yoongi?’ Vraag ik hij haalt zijn handen voorzichtig van zijn buik weg en zet hel rechter. ‘Wat is er?’ Vraagt hij. ‘Kijk naar mijn haar nu, hiervoor lag het nog ~redelijk~ maar nu...’ zeg ik en wijs naar mijn haar dat nu alle kanten op staat. ‘Ik kan mijn borstel aan je uitlenen...’ begint hij. ‘Zolang ik hem maar terugkrijg zonder dat hij kapot is.’ Gaat hij verder en ik lach als hij de borstel naar me uitsteekt. ‘Ik ben geen God of destruction hé! Dankje.’ Zeg ik en lach terwijl ik de borstel aanneem en mijn haar wat begin te kammen. ‘God of destruction...’ mompeld hij. ‘Je hebt de perfecte bijnaam voor Namjoon gevonden!’ Roept hij blij en ik lach weer. ‘Klaar.’ Zeg ik en wrijf nog eens over mijn haar. ‘Hoe ligt het?’ Vraag ik en glimlach tevreden. ‘Super mooi.’ Zegt hij en ik bloos een beetje. ‘Dankje.’ Zeg ik stilletjes. Hij lacht en opent de deur. ‘Klaar om te gaan?’ Vraagt hij terwijl hij de deur voor me open houdt. ‘Zeker weten.’ Zeg ik en giechel. Ik stap naar buiten en hij stapt ook buiten hij wilt al naar het restaurantje stappen en ik kuch eens luid, hij stopt en draait hem om. ‘De deur.’ Zeg ik en wijs met grote beweging naar de deur. ‘Oh, juist ja.’ Zegt hij en glimlacht ongemakkelijk, snel sluit hij de deur en stapt samen met mij weer terug naar het restaurantje, ik giechel weer. ‘Wat ben je toch vrolijk.’ Zegt hij en ik knik. ‘Waarom?’ Vraagt hij al lachend. ‘Wacht maar.’ Antwoord ik en we stappen binnen, we gaan bij de tafel waar de anderen zijn en ze barsten meteen in lachen uit. ‘W-wat is er?’ Vraagt Yoongi beduusd. ‘Karma is geduldig.’ Zeg ik en grijns weer waarna ik begin te lachen . Hij kijkt naar het raam en ziet dat zijn haar helemaal omhoog staat. ‘Dat is zo gemeen dat je dat niet verteld hebt!’ Roept hij boos als een babytje en dan begint hij ook te lachen. Snel legt hij zijn haar zo goed mogelijk met zijn hand
en gaat zitten.We bestelden elk ons eten en babbelden nog wat. Ik deed mijn best om niet door de mand te vallen, ik vroeg dingen die ik al lang wist zoals; ‘Wie is de jongste?’ ‘Waar zijn jullie goed in? Wie zijn de rappers en de zangers? Wat zijn jullie liedjes?’ Enz... Ze gaven allemaal enthousiast antwoord, de ijdeltuiten. Wat praten ze toch graag over zichzelf. Als het eten aan tafel werd gebracht begon Jin liefdevol eten in zijn mond te proppen, natuurlijk dat de gulzigaard zo eet. Hij kust zijn eten en steekt het in zijn mond. ‘Koninklijk eten.’ Zegt hij en zijn fonkelen als sterretjes. ‘Koninklijk eten voor de pink princes.’ Zegt Namjoon op plagerige toon als hij ook langzaam begint he eten.       Iedereen begint rustig te eten behalve Jin die nog steeds aan het schrokken is. Namjoon rijkt naar het bestek dat in het midden van de tafel staan en stoot zijn gezin beker van tafel. Snel steekt hij zijn arm uit om de servetten te nemen die bij Bungkook staan en stoot dan Jungkook zijn beker ook omver. Hij wilt de beker nog tegenhouden maar is te laat en de beker valt met zijn cola op zijn broek. Namjoon grijpt de servetten en begint zijn drinken op te kuisen. ‘Onze golden maknæ heeft het in zijn broek gedaan.’ Lach ik en iedereen lacht mee behalve Jungkook die me kwaad aanstaart. Snel kijk ik van weg want zijn blijk is toch maar beangstigend. ‘De God of destruction flikt het weer.’ Zegt Yoongi dan al lachend. ‘Waarvan haal je die bijnaam? Die is perfect!’ Roept Jimin blij uit. Ik duik in mekaar als ik hoor wat Yoongi heeft gezegd. ‘Maya heeft die uitgevonden!’ Roept Yoongi blij en geeft me een knuffel. Ik ga weer normaal rechtop zitten en lach mee met hen. Jungkook eet snel al zijn noodles op en staat dan op, ik ga een andere broek aan doen. Zegt hij en iedereen lacht hij stapt het restaurant uit en gaat naar de bus. Namjoon heeft nu nog steeds zijn bestek niet en doet nog een poging om het te nemen. ‘Iedereen bescherm je beker.’ Grapt Tae en gelukkig blijven alle bekers deze keer rechtstaan. Namjoon heeft het bestek vast is zijn hand en wilt weer beginnen eten maar stoor nu de peper om, recht in Jin zijn eten. ‘Mijn eten!’ Roept Jin en ik weet niet precies hoe hij zich nu voelt. We lachen hem allemaal uit. ‘Neem een schep!’ Roept Jimin om te lachen en Jin neemt een schep van zijn eten en steekt het in zijn mond. Hij trekt een gezicht van walging en haalt zijn schouders op. ‘Valt mee en laten staan doe ik niet.’ Zegt hij en eet verder. We lachen en praten nog wat tot ons eten op is.

=Heyykess hier nieuw deeltje. School begint morgen voor ons dus het kan wel even duren soms om te schrijven maar we gaan het proberen. Hopelijk is het leuk. Geniet er van weirdy_01 en mijn💖💖❤❤💕💕💕=