Wrong bus right choice ~a BTS story~

💖17💖

[Ik loop en loop, niet precies wetend waarheen maar ik wil even niet bij hen zijn...]

POV: Yoongi

Ik probeer het gesprek tussen Namjoon en Jin  te volgen maar mijn aandacht blijft naar de deur glijden, waar zou Hoseok heen zijn?  Wat zou hij gaan doen zijn? Zou ARMY heb gezien hebben? Zou hij in gevaar zijn? Of nog erger, zou hij bij Maya zijn? Ik sta op en sluip richting de deur. ‘Wat ga je doen Yoongi Hyung?’ Vraagt Jimin, Namjoon en Jin kijken nu ook mijn richting uit, wachtend tot ik antwoord zou geven. ‘Ik wil bij Maya gaan kijken, ze is ten slotte toch mijn nieuwe vriendin.’ Zeg ik en grijns bij de gedachte. ‘Daarom juist dat je niet bij haar gaat als ze ligt te slapen, ik ga wel eens kijken bij haar.’ Zegt Namjoon en nog voor ik kan tegenspreken verdwijnt hij de deur uit. Ik zucht en zet me weer neer op het bed. ‘Wat is er toch met je? Je weet trouwens ook dat er niks echt aan is en dat er waarschijnlijk ook niks echt van komt.’ Zegt Jin rustig en wrijft over mijn rug. ‘Het is niet dat ik het niet weet...’ Begin ik mompelend en Jin vult verder aan. ‘Het is omdat je het niet wilt aanvaarden. Of niet soms.’ Zegt hij en ik knik. ‘Maya! Wacht toch! Maya!!’ Hoor ik vanop de gang, ik spring recht net zoals de maknæ’s en Jin. ‘Wat was dat?’ Vraagt Taehyung en ik zwaai de deur open. Ik zie hoe Hoseok net de deur van de trap inloopt en Namjoon die de kamer buiten loopt, ook roepend achter Maya. ‘Wat is er aan de hand?’ Vraagt Jin hem, hij zucht en kijkt naar beneden. Hij kijkt me even aan en dan naar Jin. ‘Maya panikeerde en liep weg, waarheen geen idee.’ Zegt Namjoon en ik loop al richting de deur van de trap maar mijn pols wordt gegrepen. ‘Wat doe je?! Ik moet achter haar aan!’ Roep ik naar Jungkook die mijn pols vastheeft. ‘Kalmeer eerst, hoe wil je dat doen zonder op te vallen?’ Vraagt Jimin me die achter hem staat. ‘Ik moet toch iets doen.’ Zeg ik en kalmeer wat, Jungkook laat mijn pols los. ‘Bel haar anders.’ Stelt Jin voor ik knik en grijp mijn gsm vast. ‘Heeft geen nut, wij hebben haar nummer niet en zij heeft geen gsm.’ Zegt Taehyung, ik zucht en kijk Jin en Namjoon aan. ‘Wat nu?’ Vraag ik hen, Namjoon zucht. ‘Het is donker aan het worden dus we zullen ons haasten om haar terug te vinden. Iedereen een opgeladen batterij?’ Vraagt Namjoon en ik knik, net zoals de maknæ’s en Jin. ‘Haal je mondmasker en een muts, kleed jullie warm genoeg aan en zoeken. Laat iets weten als je haar gevonden hebt. Jungkook gaat samen met Taehyung, geen onnozelheden. Yoongi met Jimin, Jin jij gaat met mij?’ Zegt Namjoon en de anderen en ik knikken allemaal. Ik grijp snel een mondkapje uit mijn kamer en stap naar Jimin. ‘Klaar?’ Vraag ik hij knikt en we stappen samen de lift in. ‘We vinden haar wel.’ Zegt hij en ik knik.

POV: Maya
Ik loop maar door, geen idee waarvan de energie nog komt maar het is waarschijnlijk de adrenaline. Ik wil even niet bij hen zijn dus ik loop maar door totdat ik zeker ben dat ze me niet zullen vinden. Het begint al donkerder te komen en de maan komt langzaam op. Zonder het te beseffen wandel ik een parkje in, ik vertraag mijn pas en zak door mijn knieën voor een bankje. Ik breek helemaal en huil, waarom precies weer ik niet. Het enige dat ik weet is dat ik me nutteloos voel, en vooral schuldig. Yoongi? Hoseok? Namjoon die het gezien heeft en duidelijk boos was. Ik dat al een hele tijd tegen hun lieg. Ik weet niet meer wat te doen, ik zet me neer op het bankje en huil in mijn handen. Hoe lang ik er zo zit weer ik niet maar het duurt totdat ik ene hand op mijn schouder voel. Ik draai me om en zie...

Een wildvreemde jongeman. ‘Alles ok met je?’ Vraagt hij vriendelijk. ‘Het gaat wel, ik ben een beetje overstuur.’ Antwoord ik hem, hij glimlacht naar me en ik forceer toch ook een glimlach. ‘Wat doe je hier? Moet je niet thuis zijn op dit uur?’ Vraagt hij en ik lach even, wat moet ik hier op zeggen? ‘Thuis is niet echt een optie momenteel.’ Mompel ik terug. ‘Kom mee met mij, ik woon hier een straat verder, ik zorg voor wat warme kleren, wat chocomelk, als je wilt kan je blijven overnachten en anders kan je je gewoon wat opwarmen ok?’ Stelt hij voor en rijkt me de hand. Het kan toch niet veel kwaad om me even op te warmen na deze koude. Bedenkt ik me en grijp zijn hand vast. We stappen een beetje verder en komen aan bij een rustige straat waar enkel wat auto’s in geparkeerd zijn. ‘Normaal zeggen ze om niet met vreemden mee te gaan omdat het niet goed afloopt en je zo in de achterkant van een busje terechtkomt.’ Lach ik en hij kijkt me serieus aan. ‘Had beter geluisterd.’ Zegt hij en duwt me aan mijn schouders naar achter richting een busje dat snel opengaat waardoor ik erin val. ‘Kiekeboe.’ Zegt de andere persoon in het busje, mijn handen worden vastgemaakt achter me, een stuk ducktape op mijn mond en een jutezak over mijn hoofd. ‘Rustig blijven en braaf wachten, zo geraakt niemand gewond. Voor nu...’ Zegt één van hen, mijn ademhaling versnelt en mijn ogen tranen. Ik sta op het punt om in het rond te beginnen stompen als er een harde klap op mijn hoofd komt en ik me van niks meer bewust ben.

= Heeyy nieuw deeltje. Hopelijk is het leuk. SugerGirl00099 Hier is je laat verjaardag cadeau. Hopelijk is hij goed. Van weirdy_01 en mij=