Wrong bus right choice ~a BTS story~

💖1💖

POV: Maya
Langzaam open ik mijn ogen als de wekker af gaat, ‘waarom heb ik ook een wekker gezet?’ Vraag ik me af. Het gebiep irriteert me verschrikkelijk maar ik ben nog niet wakker genoeg om de wekker af te zetten. De eerste dagen van de grote vakantie zijn al ingegaan, het werd echt tijd, nu kan ik wanneer ik wil BTS luisteren en kijken, kortom genieten. Ik sla nonchalant op mijn wekker en hij stopt met biepen. Ik neem mijn gsm vast, even wennen aan het felle licht ervan en dan kijk ik recht ik zijn ogen. Meteen krijg ik een glimlach op mijn gezicht als ik zijn pruillipje ook duidelijk kan zien. Mijn veel te zachtaardige bad boy. Dan maak ik me klaar, een simpele joggingbroek en een losse T-shirt. ‘Ik moet toch nergens heen’ denk ik bij mezelf en ga naar benden. ‘Ahn daar ben je eindelijk’ zegt mijn ma als ik beneden kom. ‘Sorry ma, door mijn ene wekker heen geslapen’ antwoord ik en slenter naar de keuken. ‘Ik snap het niet dat je tot 13u kan slapen, als je om 20u naar bed gaat.’ Zegt mijn ma geïrriteerd. ‘Ik heb nog tot laat BTS filmpjes gekeken.’ Zeg ik en mijn ma zucht ambetant. ‘Jij doet niet anders, een hele dag door hetzelfde. Je zwijgt er niet over! Zoek eens een lief zoals elke normale persoon doet op jouw leeftijd! Het word tijd dat je eens sociaal bent onder leeftijdsgenoten!’ Roept mijn ma gefrustreerd. Ik rol met mijn ogen. ‘Ik heb er voor gezorgd dat je sociale contacten eens worden uitgebreide! Je gaat op kamp.’ Zegt mijn ma dan. ‘Wat?! Wanneer?!’ Roep ik toch een beetje kwaad. ‘Je vertrekt morgen, je koffers heb ik al voor je gepakt.’ Zegt ze en kruist haar armen. ‘Maar ik wil helemaal niet gaan!’ Roep ik uit, ze kijkt me woedend aan. ‘Je gaat! Wat wil je anders doen?! Twee maanden lang alle dagen naar die rot groep kijken?!’ Roept ze gefrustreerd uit. ‘Die rot groep is mijn favoriete groep en helemaal niet rot! Alle dagen naar hen kijken is een vakantie voor mij! Niet naar kamp gaan...’ zeg ik kwaad en kijk naar beneden? Ik loop naar de keuken en grijp een croissant vast. ‘Je zal ze toch nooit ontmoeten! En je zit zonder tegenspreken morgen op de bus naar Frankrijk! Talenkamp!’ Roept mijn ma dan en ze grijpt de autosleutels van de tafel. ‘Ik ga bij Mark’ roept ze kwaad en slaat de deur dan achter haar dicht. ‘Nooit ontmoeten, nooit ontmoeten... natuurlijk niet als ze me geen kaartje wilt kopen.’ Zucht ik en hoor de traptreden dan kraken, iemand komt naar beneden. ‘Waarom zo roepen? Ik lag net goed te slapen.’ Mompelt mijn broer slaapdronken als hij naar beneden komt. ‘Weer over die groep?’ Vraagt hij als hij in zijn ogen wrijft en naast me komt staan. Hij grabbelt in de zak en neemt er ook een croissant uit. ‘Ja’ zucht ik en hij kijkt rond. ‘Autosleutels zijn weg zie ik, ze is dus weer bij ~hem~.’ Zegt hij en spreekt hem uit alsof hij over eens tuk afval praat. ‘Jup, hij is de reden dat ma me niet meer in huis wil.’ Zeg ik en leun tegen het aanrecht. ‘Wat? Heeft ze dat echt gezegd?!’ Roept hij kwaad, ik zucht. ‘Niet helemaal maar mijn koffers staan wel al klaar.’ Zeg ik met nog een diepe zucht. ‘Morgen zit ik op de bus naar Frankrijk.’ Zeg ik verveeld. ‘Geweldig, dan zit ik hier alleen met het ~gelukkige stel~.’ Zegt hij sarcastisch. ‘Als ze voor jou ook niet iets heeft geregeld natuurlijk.’ Zeg ik en nu zucht hij. ‘Dat noemen ze dan vakantie.’ Zegt hij en we zuchten beiden terwijl we ook tegelijk een hap nemen van onze croissant.

=timeskip naar moment van vertrek=

‘Niet getreurd, jij mag naar Frankrijk. Daar is ten minste nog lekker eten... mij gaat ze volgende week op het vliegtuig zetten naar China. Dat wordt hond als avondeten met een oma die niet kan kauwen.’ Zegt hij en ik lach een beetje, ‘dankje dat je er bent om me uit te zwaaien, Edawn.’ Zeg ik en glimlach naar hem hij glimlacht terug. ‘Au revoir ma petite sœur.’ Zegt hij en ik zie dat hij me uitlacht. Ik rol lachend met mijn ogen en stap in. Ik zet me ergens alleen en doe mijn oortjes al in mijn oren en steek het kabeltje in mijn gsm. ‘Ik kan op zijn minst nu toch muziek luisteren.’ Denk ik in mezelf maar dat had ik nu dan toch goed mis. Het moment dat ik mijn ogen sluit wordt er op mijn schouder getikt. ‘Jongedame, nog even luisteren naar de uitleg.’ Zegt een vrouw hartelijk met een glimlach op haar gezicht. ‘Nog uitleg?’ Denk ik geërodeerd maar glimlach dan toch terug, zet de muziek af en doe mijn oortjes weer uit. ‘Welkom bij het taalkamp, we gaan oefenen op Engels, daarvoor gaan we naar musea in Nederland waar hele toeren in het Engels wordt gegeven.’ Meer moet ik niet weten, er is een kans! Nederland! Daar is hun optreden! Ze kunnen daar in de buurt zijn! ‘We gaan overnachten in de bus, we zijn slechts met 8 dus genoeg plaats, hygiëne en dergelijke kan bij de busstops in orde gebracht worden. ‘s Nachts  is de bus op slot, maar met de technologie die in deze bus gebruikt wordt kan je met de code de bus openen voor als je naar toilet zou moeten, de mogelijkheid om ‘s nachts dus het toilet te gebruiken is er, als dit wordtmisbruikt dan zal de code veranderd worden en is die mogelijkheid er niet meer. De code van de bus is telkens de datum van die dag, hij wordt alle dagen veranderd voor de veiligheid maar is toch makkelijk te onthouden. Daarna rijden we door naar Frankrijk om ons Frans wat bij te spijkeren! Ik hoop dat jullie veel zullen leren en toch nog plezier zullen hebben!’ Zegt de dame en iedereen begint hun eigen ding te doen. Ik zie een groepje van 3 jongens die samen onnozel aan het doen zijn en dan 2 groepjes van 2 meisjes die over van alles en nog wat aan het babbelen en giechelen zijn. Veel tijd besteed ik niet aan hen en steek mijn oortjes in. Ik wil mijn muziek aanzetten maar wordt afgeleid door zijn ogen, ik verdwaal er gewoonweg in. ~Jung Hoseok~ de man van mijn dromen. Kleine schattige Hobi... ik schud mijn hoofd even om wakker te worden uit de dagdroom en zet mijn muziek aan. ‘Go Go’ speelt als eerste, ik sluit mijn ogen en leun tegen het raam aan. Het is nu al 22u, we vertrekken zo laat door alle uitleg dat ze gegeven hebben voor 2 uur lang en toen mochten we eindelijk op de bus. ‘Niet zo lang rijden naar Nederland maar het zal toch al avond zijn.’ Denk ik bij mezelf en voel me al slaperig worden. ‘Boy meets evil’ speelt nu af, ik hoor zijn stem. Als een engel die me toezingt vanuit de hemel. Zijn mooie zachte stem die ‘It’s to evil’ zingt is het laatste wat ik nog hoor voor ik echt in slaap val.

=Heyykess hier het eerste deeltje van ons nieuw boek. Geniet er van=