Wrong bus right choice ~a BTS story~

💖22💖

Pov: Jin

De 3 vertrekken de kamer uit en ik kijk naar de andere 3 die nu nog verblijven. Ik zie aan Jimin dat hij zich probeert sterk te houden om toch niet te breken met Taehyung,  die zijn tranen de vrije gang laat, in zijn armen. Jungkook lijkt nog steeds geïrriteerd. 'Jungkook, je weet dat geen van ons je zou toegestaan hebben om in Namjoons plaats te gaan. We hebben Maya die door Jennie getroffen is, we willen jou niet ook in gevaar brengen. We weten hoe happig ze altijd al geweest is voor je. We krijgen Maya terug en Jennie verdwijnt ok?' Probeer ik hem gerust te stellen. Hij zucht en knikt. 'Hyung, ik wil gewoon zorgen dat iedereen veilig is. Ik kan mezelf beschermen, ik kan Maya beschermen.' Zucht hij uit en ik knik zachtjes. Ik kom dichter bij hem en slaag mijn arm over zijn schouder heen. 'Ik weet het, maar wij willen ook jou beschermen.' Antwoord ik hem en hij knikt zachtjes. Hij slaat zijn armen om me heen en laat zijn hoofd op mijn schouder vallen. 'Hyung, ik ben bang.' Fluister hij naar me, ik probeer de tranen die opkomen weeg te glimlachen maar dat werkt averechts. 'Ik weet het, dat zijn we allemaal wel een beetje maar het komt goed.' Antwoord ik hem met een zwakke glimlach. Ik kijk naar Jimin en Taehyung die hun tranen snel wegvegen en glimlachen, ik zucht even en bedenk snel wat ik het beste doe met hen. 

'Laten we naar het hotel terug gaan we kunnen toch niks doen nu. We wachten tot ze ons iets laten weten.' Stel ik voor en ze knikken. We vertrekken naar het hotel en eens we aankomen vallen de 3 op de zetel neer. Ik lach en besluit om wat thee te maken. Ik zet het water op en doe de thee in de kommen, als het water klaar is doe ik ze in de kommen en breng ze naar voren. Meteen als ik de kommen neerzetten grijpen ze elk eentje vast. 'Hyung, ik wil niet meer wachten. Waarom duurt het zo lang voordat z eons iets laten weten?' Vraagt Jimin me, ik zucht en haal mijn schouders op. 'Geduld, ze zullen wel bellen als ze allemaal veilig zijn ok?' Antwoord ik hen en als geroepen gaat mijn telefoon af. Ik kijk op mijn scherm en zie Namjoons contact erop staan. Ik neem op en de 3 maknaes zetten hun tech. 'Ja Namjoon? Alles ok?' Vraag ik hem hij zucht en al snel krijg ik antwoord. 'We zijn allemaal veilig en op weg naar het ziekenhuis. Willen jullie ook komen? Er is een kamer geregeld waar we kunnen verblijven zodat niemand ons ziet.' Geeft hij als antwoord en ik knik. 'We komen eraan.' Antwoord ik hem en de andere 3 beginnen zich al klaar te maken. 

'Hoe is het met haar?' 

'Is er iemand gewond?' 

'Leeft ze nog?' 

'Is Jennie er geweest?' 

'Waar zijn ze?' 

'Wat moeten we doen?' 

Een hele hoop vragen wordt op me afgeschoten en het enige wat ik doe is met mijn hoofd schudden. 'Maak jullie klaar en ga in de auto zitten, ik weet zelf ook niks dus je moet me niet zo overvallen met al die vragen.' Antwoord ik hen, ze knikken teleurgesteld maar maken hun toch snel klaar. Snel grabbel ik ook wat kledij van Hoseok en Yoongi, hun kennende willen ze bij haar blijven mocht ze niet meteen wakker worden.  Ik prop al het nodige in een gym tas en loop naar de living waar de andere drie op me staan wachten. 'Iedereen is hier? Dan vertrekken we?' Stel ik in vraag, ze knikken en we stappen de deur uit. Ik doe de deur op slot en we gaan richting de lobby. Eens in de auto begin ik naar het ziekenhuis te rijden, de 3 die achter me zitten zijn nerveus om hun heen aan het kijken.

' Jongens het komt in orde, ok? Ze is terug bij ons we zullen haar beter beschermen vanaf nu.' Vertel ik hen om hen gerust te stellen. Ik hoor een paar zuchten en dan spreek Jimin op. 'Jin hyung heeft gelijk, het komt wel goed. Ze is veilig, dat is het belangrijkste. Jennie zullen ze wel grijpen toch?' Spreekt Jimin, de andere twee knikken en glimlachen. 'Jullie hebben gelijk.' Glimlacht Taehyung, ik glimlach ook even en dan komen we aan bij het ziekenhuis. 

POV: YOONGI 

De lift opent en we stappen uit, ik zie sat Hoseok moeite heeft om haar te dragen door de hoop lakens maar bzlsuit om er niks op te zeggen. ' Excuseer, die dekens zijn hotel eigendom. U mag er het hotel niet mee verlate.' Roept hij meisje van de balie als ze voor ons komt gestaan. Namjoon wilt spreken maar ik onderbreek hem nog voor hiij kan beginnen

'Luister, tenzij dat je wilt dat we je aanklagen voor medeplichtige te zijn in ontvoering stel ik voor dat je een stapje terug zet. Dit meisje is ontvoerd geweest en ze hebben haar beroofd van haar kledij, dus het enige ter bescherming dat ze nu heeft zijn die dekens. ' Roep ik naar haar, ze wordt bleek en knikt snel voordat ze terug naar de balie snelt. We lopen naar buiten en de ambulance komt net aangereden, Namjoon zwaait met zijn armen en al snel komen de ambulancier uitgestapt. Dit vergt de aandacht van omstaanders die blijven staan en komen kijken wat er gebeurt. 'Leg haar op de brancard.' Beveelt een ambulancier. Hoseok legt haar neer en meteen worden de dekens van haar af gegooid. Nu heeft ze enkel nog maar mijn trui aan. 'Kan je niet wat subtieler zijn!' Roep ik kwaad naar hem, hij negeert me en doet verder met wat hij bezig was. Al gauw wordt ze in de ambulance gerold en willen ik en Hoseok instappen maar worden tegengehouden. 'Jullie gaan met de auto, ik wil niet dat een van jullie een klacht zou krijgen wegens ongepast gedrag. Yoongi je hebt al tegen genoeg mensen geroepen vandaag en Hoseok, ik zie dat je even moet bekomen. Tot in het ziekenhuis.' Zegt hij vooraleer de deur van de ambulance gesloten wordt en hij wegrijdt. Nog even kijk ik hoe de ambulance verder en verder verdwijnt en hoe de zwaailichten en sirenes aanschieten.