Over the moon

Regendouche

'Ja, nooit saai!'

Ik grijns nog breder door Lance zijn gelach en laat dan mijn hoofd zakken voor ik de lange plukken haar uit mijn ogen probeer te zwiepen, maar het lijkt niet te werken. Het enige wat er gebeurt is dat Lance een verschrikte kreet slaakt en naar achteren tuimelt. Hij zwaait daarin dramatisch met zijn armen maar komt met een doffe plof op een van de pluizige douche matten te recht.

Even is hij verbouwereerd en kijkt me met zijn grote blauwe ogen aan, waardoor mijn hart weer even overslaat. Ik kan eigenlijk nog steeds niet geloven wat er in de afgelopen 24 uur allemaal is gebeurt, maar bij het zien van die prachtige ogen kan het me niets meer schelen.

Maar dan betrek het gezicht van Lance als hij beseft wat ik net heb gedaan en er verschijnt een beledigde frons op zijn gezicht al blijft er een lichte grijns op zijn mond staan.

'Jij vieze vuile...', fluistert hij voor hij in een beweging op staat en iets boven mijn hoofd pakt. Ik kan niet snel genoeg reageren door mijn nog steeds duffe staat en voel vrijwel meteen een koude kleverige substantie op mijn hoofd te recht komen.

Ik verstijf even van schrik, maar dan voel ik plots een paar handen in mijn haar en ruik de sterkere gelijke geur van Lances eigen shampoo. Verbaasd blijf ik nog even stil zitten terwijl het bloed onder mijn huid er weer op te zien is. Pas al ik een beetje ben bij gekomen van mijn razende hart durf ik pas een blik naar boven te werpen, wat mijn hart naar genoeg even doet stoppen.

Het beledigde gezicht van daarnet is versmolten tot een vrolijke en triomfantelijke frons terwijl hij blijkbaar geconcentreerd zijn handen door mijn haar heem laat gaan. Het bezorgd me kippenvel en als hij me ziet kijken lacht hij me ook nog eens stralend toe. Het enige wat ik daarop kan doen is kei hard blozen, waar ik me voor schaam en het zo nog erger maak.

Ik hoor Lance zacht lachen als ik hulpeloos voor me uit kijk en zo stil blijf zitten tot al de shampoo uit mijn haar is gewassen, maar Lance lijkt nog niet klaar met me te zijn.

'Lance, wat wil je...'

Nog voor ik kan protesteren zit er al conditioner in mijn haar. Ik schiet over eind en glij bijna uit op de kletsnatte en glibberige tegels, maar ik weet mezelf overeind te houden voor ik me omdraai en Lance indringend aan kijk. Hij zelf lijkt te te weten wat hij fout heeft gedaan en kijk met zijn grote ogen tegen mij op. Dan glimlacht hij voorzichtig en hoe wel ik voel dat mijn verdediging langzaam aan het af brokkelen is probeer ik me serieus te houden.

Wat lukt.

'Lance? Waarom zit er condicioner in mijn haar?', mijn stem klinkt strenger dan ik had gedacht maar ik jou voet bin stuk. Lance probeert nog even te lachen maar slaat dan zowel teleurgesteld als bozig zijn armen over elkaar terwijl hij me met een beledigde blik aan kijk.

'Nou...', hij ademt het woord dramatisch uit voor hij een zucht slaakt en begint te ratelen.

'Ik dacht dat het een betere oplossing zou zijn voor die dooie punten in dat lange haar van jouw, wat trouwens niet eens een matje meer is, man ik moeten een nieuwe bijnaam voor je verzinnen, maar goed, helaas is het waarschijnlijk maar ren tijdelijke oplossing, want mijn ma pakt waarschijnlijk meteen de schaar als ze die bos met gespleten van je ziet, ze begon gisteren al dat ik mijn haar eens mocht knippen, zo van mam...hallo! Maar... ja... dat dus'

Lance krabt even ongemakkelijk achter zijn oor terwijl hij schamper lacht. Bij mij gaat er door die laatste lach echt iets fundamenteels stuk aan mijn bozige funderingen en ik voel de verontwaardiging van me afglijden. Er verschijnt een glimlachje op mijn lippen terwijl ik onbewust naar mijn haar grijp, want inderdaad aan voelt als touw aan de punten.

'Misschien inderdaad geen slecht idee...', hoor ik mezelf zacht mompelen en ik zie Lance van uit mijn ooghoek beginnen met stralen.

'He ik kan heus wel wat hoor!...je was er alleen niet om het te zien!', probeert Lance grappend te zeggen, maar het laatste komt er alles behalve grappig uit. Ik hoor een lichte toon van een mengsel van woede, verdriet en teleurstelling zacht achter de woorden door klinken en bij mij stokt de adem in mijn longen even als ik zijn ogen zie.

Ze vertellen me duidelijk dat hij nu al spijt heeft van zijn woorden, maar ook dat hij het meent.

...en ik kan niets anders doen dan hem gelijk geven...

Ik slaak een zucht en laat me weer op mijn plek onder de douche zakken, terwijl ik afwezig voor me uit staar en de mentale klappen van mijn eigen geest incasseer. Het duurt even voor ik weer bij zinnen kom en pas door heb dat Lance zijn handen weer in mijn heeft gestoken om het uit te wassen.
Ik krijg een warm gevoel van binnen er lopen tal love rillingen over mijn ruggengraat.

De brok in mijn keel steekt pijnlijk als ik toch mijn mond open en spreek.

'Het spijt me...'

Ik voel hoe de handen in mijn haar even stoppen en hoor hoe zijn adem even stokt in zijn keel.

Ja hoor nu heb in het gedaan... ik heb hem nu al twee keer laten breken... hoe kan ik... oen dat ik ben!

Mijn maag krijgt even een korte maar directe stoot te verduren als ik hem diep hoor zuchten en ik sluit in pijn mijn ogen, maar dan hoor ik iets onverwachts.

Achter me hoor ik zacht een gegniffel opstijgen en zo wel bezorgd als niet-begrijpend draai ik me fronsend om als het gegniffel een zacht gelach veranderd, maar als ik Lance aan kijk slaat hij schuldig zijn hand voor zijn mond, alleen help het niet. Het gelach is nu een zacht gemoffel, maar zijn ogen lachen nog steeds om het hardst.

Wat is er nou zo grappig...?!?

Ik kijk hem vertwijfeld aan als hij zijn hoofd schud voor hij zijn hand voor mijn mond weg haalt en me geamuseerd toe glimlacht. Ik frons zo mogelijk nog dieper door mijn onbegrip en dat maakt de Lance zijn glimlach nog stralender. Dan doet hij iets wat me nog meer verbaasd en ik ben echt even van de kaart.

————————————————————
Hallo beste lezers,

Ik hoop dat jullie het tot dus ver een beetje leuk vinden!! Ik in ieder geval wel. Ik probeer eens in de maand een hoofd stuk te plaatsen, maar heb graag nog wat ideeën voor scenes nodig. Jullie ideeën???
Hoor het graag!!!

Veel lees plezier!🤫