"ဘာကြ!!!!!!!!!!!!!"
ဟင္ ဖုန္းခ် သြားတယ္
ထိေရာက္ေအာင္ ေျပာတာဘဲဟာကို ဘာလုိ႕လဲ ဦးရာ..........
................................................ဦး.......................................
"ေတာက္ခ္"
ဘာေကာင္လဲ အဲဒီေကာင္က
စားပြဲေပၚမွာရွိေနသည္႕ အျကမ္းေရးလက္စ စာရြက္ေပၚတြင္ ေဘာလ္ပင္နဲ႕ တရျကမ္းဆြဲျခစ္ပစ္လုိက္သည္။
"ဘာ ထပ္နမ္းခ်င္ေသးလုိ႕ !!!!
အဲေကာင္ ငါ႕ဘာထင္ေနတာလဲ!"
အရပ္ကလန္ကလားနဲ႕ လူျကည္႕ေတာ႕ကေလးမသာမ်က္ခြက္နဲ႕
လမ္းေပၚက ေကာင္ကမ်ား ငါ႕ကို
အသက္၃၅ထဲ၀င္ကာမွ အသက္ထက္၀က္မက ငယ္ပံုေပၚတဲ႕ လမ္းေပၚက ကေလးနမ္းသြားတာ ခံလုိက္ရတယ္လုိ႕
လုပ္ေနတဲ႕အလုပ္နဲ႕ ပိုင္ဆုိင္တဲ႕ လုပ္ငန္းေတြ ရာထူးေတြကိုမွမေထာက္ စိတ္ေတြတုိရလြန္းလို႕ ေခါင္းေတြကပါ
အေငြ႕တေထာင္းေထာင္းထြက္ေနတယ္လုိ႕ထင္ရတယ္။
"ဘာလို႕အဲေကာင္က ငါ႕ဖုန္းနံပါတ္ရသြားရတာလဲ!"
ေသစမ္း ငါဘဲ ေပးလုိက္တာဟ လိပ္စာကဒ္
ေသစမ္း ေသစမ္း
အလုပ္စားပြဲေဘးက အလွစိုက္ထားတဲ႕ ရြက္လွပင္က အရြက္ေလးကို အျငိဳးနဲ႕ဆိတ္ပစ္ေနမိသည္။
"ဆရာ meeting သြားဖို႕"
"မင္းအသံ ငါမျကားခ်င္ဘူး!"
"ခင္ဗ်ာ..."
"ဟင္ မဟုတ္ဘူး Meeting လား ငါလာျပီ အဆင္သင္႕ျပင္ထား"
"ဟုတ္ကဲ႕ပါဆရာ..."
................................................ဦး.......................................
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ႕ အခန္းေလးက လူ၀င္လုိက္တာနဲ႕ ေအာ္တုိစနစ္ မီးေတြက အလုိလုိလင္းလာခဲ႕သည္။
အသက္၃၅ႏွစ္အရြယ္ လူပ်ိဳျကီးဟု အမ်ားေခၚျကသည္႕ ဦးမင္းခန္႕တာရာ၏ အထီးက်န္ေဂဟာ
ကားေသာ႕တင္တဲ႕စင္ေလးတြင္ တင္ထားေသာ ဓာတ္ပံုမွန္ေဘာင္ေလးကို ယူကာ တာ၀န္တစ္ခုျဖစ္ေသာ
ဦး - ၃
Start from the beginning
