KIM's P.O.V
~~~Kinabukasan~~~
"Gud Morning Ate ^_____^" ito na naman siya ang aga-aga. Di ko nga siya pinansin. 2nd day pa lang niya ng iinis na siya at ang F.C!
"Good Morning Kim!" bati sakin ni Pat pagkaupo ko sa upuan ko magkatabi kami ng upuan.
"Good Morning." balik na bati ko sa kaniya.
"Good Morning Nate." bati niya kay Nathan na nakaupo sa katabi kong desk pero di talaga siya dun nakaupo nakikiupo lang siya. Papansin lang! At F.C pa!
"Good Morning." parang walang ganang balik na bati sa kaniya ni Nathan.
"I'm Patricia Aragon... just call me Pat." pagpapakilala ni Pat sa sarili niya. May gusto nga pala yan kay Nathan nasabi niya sa akin kahapon lang din grabe love at first sight daw!
"Hi Pat! ^__^"
"Di ba you're from Marikina?"
"Hmm...Ou!!" maikling sagot ni Nathan.
"San kau sa Marikina? Taga dun din kasi kami before. Naging mag classmate ba tayo before? 'cause you seems familiar." sasagot pa lang sana si Nathan kaso nagring na ung bell.
"Sige bye!" paalam niya sa amin.
Uwian
"Ui pupunta ka na bang Theater Club? ^___^" ito na naman siya ang hilig niya talagang kulitin ako. Ano bang meron sa lalaking ito at napaka feeling close!! At ano bang meron sa akin at sa akin siya nag-pi-feeling close siya sa akin.
"Sama na ko baka kasi maligaw ka para at least may taga tama ka ng direksyon mo ^____^" he said with his always bright smile. Habang naglalakad kami he kept on asking the same questions like what he did yesterday. He was all this cheerful while asking questions. I find it cute though at the same time I find it irritating kaya naman nung nagsawa na ako sa kaingayan niya at kakulitan niya sa kakatanong ng mga tanong na di ko naman sinasagot.
"Hindi ko kelangan ng tulong mo! Alam ko na kung saan ako pupunta! At please lang wag ka ngang lagi na lang nanggugulo sa akin! Ano bang gusto mo?!" nainis na ko kasi 2nd day pa lang kaming nagkakakilala ang hilig na niya akong asarin as if matagal na kaming magkakilala.
Di naman siya nakasagot. Umakting lang siyang parang bata na iiyak dahil napagalitan ng mama niya dahil sa pagpipilit na bumili ng laruan niya.. "Ate!" sabi niya sa akin habang umaakting na kunwari naiiyak.
Such a gay! naisip ko. Pero seeing him like that naawa ako kasi alam kong di kaaya-aya yung mga nasabi ko sa kaniya! At alam kong masakit yun para sa taong nagiging friendly lang naman sa akin!
He's just being friendly and you say those mean words to him. Poor guy! I'm really sorry for him!
Gosh bakit ba ako ganito! Ngaun ko lang narealize kaya siya ganun ei un ung paraan niya ng pakikipagfriends! Ang sama ko!
Naglakad kami papuntang classroom na tahimik at ako na nagi-guilty sa mga sinabi ko sa kaniya. I wish I could take it all back; the words I've said!
"Oh andito na pala tayo e." bigla naman siyang nagsalita. Napatingin naman ako sa kaniya. Ngumiti siya sa akin but not the same bright smile I always see to him. Naguilty ako lalo dahil sa ngiti niya. Kahit na ganun ung pakikitungo ko sa kaniya un pa rin ang igaganti niya ngingiti pa rin siya sa akin despite all those words I said to him.
Awww....Gosh bakit ba ako nananakit ng isang mabait na nilalang?! God please forgive me!
"Sorry!" sabi niya na hindi tumitingin sa akin.
BINABASA MO ANG
The Story Of Us
RandomSabi nila di mo daw alam kung anong meron ka hangga't hindi ito nawawala sayo. Pero ang totoo niyan alam mo na kung anong meron ka di mo lang alam na pwede pala itong mawala. Sabi nga nila expect the unexpected. :'( "Pinakamasakit sa lahat. Friendsh...
