NATHAN's P.O.V.
Pagka-uwe ko sa bahay inalala ko kung anu-ano ung mga nangyare kanina. Yung mga pinaggagagawa ko, Yung mga sinabi ko.Hindi ko talga alam bakit ganun ung inasal ko kanina. Parang nawawala na talaga ako sa pag-iisip ko.
The way I treated Mac na sa tuwing nanjan siya at si Kim parang nakakaramdam ako ng pagkainis na di naman dapat since he's one of my best buddy. Argghhh.
May nagugustuhan ka na ba ngaun Kim?
Naalala ko ung huling tanong na tinanong ko sa kaniya bago kami nagpaalaman.
Sayang ung lakas ng loob ko nung itanong ko sa kaniya un. Di rin pala niya narinig! Psh! Badtrip! Nagmukha lang tuloy akong tanga kanina waiting for her answer di rin pala niya na narinig ung tanong ko. Haist!
Di ko namalayan na nakatulog na pala ako kakaisip dun.
~~~KINABUKASAN~~~
"Nathan! Nathan! Gising na! Malelate na tayo!" naalimpungatan ako sa familiar na boses na gumigising sa akin.
Minulat ko ang mata ko. "Kim??"
Nakacrossed arm siyang nakatayo at nakatingin sa akin. Siningkit ko ang mata ko at sinuri siya.
"Kimmy?" tawag ko ulit sa pangalan niya. Nanaginip ba ako? Lumapit siya sa akin at umupo sa gilid ng kama ko. Kinurot niya nang dalawang kamay niya ang pisngi ko.
"Hindi ka nanaginip!" sabi niya sa akin kurot kurot ang pisngi ko! Napaaray ako. So totoo nga ito nasaktan ako sa ginawa niya ei.
Anong ginagawa niya dito sa kwarto ko?
"Waking you up! Sleepyhead!" sabi niya sabay pitik sa noo ko. Napahawak naman ako sa noo ko na pinitik niya habang tinitingnan siya di pa rin ako makapaniwala na nanditi siya ngaun. Sabay narealize ko....
Teka lang nababasa niya ba ang iniisip ko?
DU LIEST GERADE
The Story Of Us
SonstigesSabi nila di mo daw alam kung anong meron ka hangga't hindi ito nawawala sayo. Pero ang totoo niyan alam mo na kung anong meron ka di mo lang alam na pwede pala itong mawala. Sabi nga nila expect the unexpected. :'( "Pinakamasakit sa lahat. Friendsh...
