♥Chapter 47♥: Till death do us part

Start from the beginning
                                    

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya gamit ang dalawa kong kamay.

“Wag kang mag alala sa kuya mo. Dinadalhan namin siya ng pagkain tuwing weekend sa prisinto, sigurado naman akong hindi siya pinapabayaan dun. Kaso si Baekhyun… pinalaya ni Kyungsoo hindi ko nga alam kung bakit.” Pagkwekwento ko sa kanya kahit alam kong hindi niya naririnig.

“Hindi ko naman hinihiling sayo na mahalin mo ulit ako… ang gusto ko lang, magising ka na.” halos dalawang linggo na rin ang lumipas.

Hindi maalis sakin ang pag aalala na hindi na siya magising kahit na ilang ulit nila sakin sabihin na magtiwala lang at maging positive.

Nagbuntong hininga ako at hinimas ko ang malambot niyang buhok na dati nung kami pa ay lagi ko tong ginagawa.

“Mahal na mahal kita…” pagkasabi ko nun biglang humigpit ang pagkakahawak ni Sehun sa kamay ko.

Napatingin ako sa mukha niya at nakita ko kung papano niya imulat ang mga mata niyang matagal na nakapikit.

“S-Sehun.” Hindi maalis ang ngiti sa mukha ko.

Napatingin siya sakin.

“Ah! Oo nga pala, t-teka lang ha tatawagin ko na si Kyungsoo.” Pinahidan ko ang tuyo na luha sa mukha ko.

Tatayo na sana ako ng bigla niya kong hilahin at marahan na hinalikan.

“Mahal na mahal rin kita…” hindi ko inaasahan na sasabihin niya yan.

“H-Ha? Ano??” baka masyadong malakas ang pagkakabagok ng ulo niya kaya akala niya ako si Kyungsoo?

Nginitian niya ko at muling hinalikan.

“I have always love you… always.”

“P-Pero diba si Kyung-“

“It was all an act… ginawa ko lang yun para ipakita kay kuya na wala kang halaga sakin at hindi ka niya idamay sa walang kwentang plano niya.” Pagpapaliwanag niya.

S-So ibig sabihin…

Love Slave♥ (Kaisoo)Where stories live. Discover now