Sen ve Ben Değil! BİZ

Romantik Reha

O kadar çabuk kırılıyorum ki, cam görse kendisiyle gurur duyar.

Şarkı Önerisi;
Aydın Kurtoğlu- Söz 💟

Elçinin Ağzından:

"Reha niye tutamıyorum ya?"

"Hayatım, bu soruyu 92. Soruşun ama yine de cevap vereceğim. Öyle çabuk gelmez balık. Sabırla bekleyeceksin. Ve biraz sessiz olacaksın. Huzuru bulacaksın"

"Filozof filozof konuşma. Sinirlendiriyorsun beni" dedikten sonra ofladım ve oltayı tutmaya devam ettim. 40 dakikadan fazla bir süredir buradaydık. Ve ben çok fazla sıkılmıştım. Düşüncelerim bu şekilde değildi balık tutmak hakkında. Eğlenceli diye düşünmüştüm oysa ki. Reha kendi oltasını bir noktaya sabitledi ve bana yaklaştı. Benim oltamı da bir yere sabitledikten sonra çantamı aldı ve içinden poloroid fotoğraf makinesini çıkardı.

Benden tekrar uzaklaşırken resimlerimi çekmeye başladı. Onun haline gülümsemem büyürken sonunda kahkahaya dönüştü. Kamerayı ters tutup yanıma geldi ve kolunu omzuma attı. Beni kendine çekerken yanağımdan öptü. O şekilde resim çekti ve çıkan resimlere baktık beraber. Benim.resimlerimde önce somurtuyordum. Bir diğerinde kaşlarımı kaldırmıştım ve ne yaptığına bakıyordum.

Diğerinde hafif bir tebessüm vardı suratımda. Onun ardından gelendeyse suratımda kocaman bir gülümseme vardı. En sonuncudaysa kahkaha atıyordum. Gözlerim kısılmıştı ve içten bir şekilde kahkaha atıyordum.

"Sen hayatıma girmeden önce ben buydum" dedi ilk resmi tutarken.

"Seni ilk gördüğümde bu oldum" dedi şaşkın halimi sallayarak.

"Zamanla tanıdıktan sonra bu hale geldim" Suratımda ki gülümseme büyürken

"Sonra beni sevdiğini öğrendim" Gülümserken ki halimi gösterdi.

"Ve evlendik, sen benim soyadımı almayı kabul ettin. Ben dünyanın en mutlu adamı oldum" derken kahkaha attığım resmi gösterdi. Suratımda ki koskocaman gülümsemeyle

"Beni bu kadar çok sevme be adam" dedim sadece. Rehanın suratında da bir gülümseme oluşurken

"Niyeymiş o?" diye sordu ve dudaklarıma bir öpücük kondurdu.

"Senin beni sevdiğin kadar sevemeyeceğim seni diye korkuyorum" dedim omuz silkerken.

"Benim sevgim ikimize de yeter. Ben sevsem yeter" Kollarımı boynuna doladım ve kokusunu içime çektim.

...

"Akşama kadar orada durdunuz ve balık tutamadınız mı yani?" dedi Havva abla kahkaha atarak.

"Ya hayır. Tuttuk tutmasına da vicdanım dürttü sürekli. Sonra dayanamadık ve serbest bıraktık hepsini" Havva abla bir daha kahkaha attı ve

"Reha seninle bir daha balık tutmaya gitmez galiba"

"Öyle olacak sanırım"

"Sen git Enesle oturda bende balıkları kızartayım hadi. Salatayı yaptın zaten yeterli" Kafa salladıktan sonra sandalyeden kalktım ve salona doğru ilerledim. Rehayla tuttuğumuz balıkları serbest bıraktıktan sonra gidip balık almıştık aç kalmayalım diye. Eve gelir gelmez hemen salatayı yapmıştım. Havva abla da balıkları pişirme işine girmişti. Salona gelince sadece Baranın ve Sunun burda olduğunu gördüm.

İkisinin yanına gidip oturdum.

"Çocuklar Enes nerde?"

"Babam yukarı terasa götürdü onu yenge. Diğerleri de terasta"