Elçin ve Reha aynı okulda farklı sınıflarda yer almaktadır. Elçin sınıfta öğretmenleriyle çok uğraştığı,dersleri çok kaynattığı için Rehaların sınıfına gönderilir.....
Devamı kitabın içinde......
Tedirginlikle açtım gözlerimi. Yan tarafa bakınca Rehanın hala uyuyor olduğunu gördüm. Yataktan kalkıp aşağı, Simayın odasına doğru gittim. Kalbim korkuyla çarparken düşündüğüm şeyin gerçek olmamasını diledim. Kapıyı açıp kafamı içeri uzattım. Ve derin bir nefes bıraktım. Hala uyuyordu neyse ki.
Kapıyı sessizce geri örtüp mutfağa gittim. Çay makinasına su koydum kaynaması için. Sonra ekmek var mı diye baktım. Vardı. Geri yukarı kata ilerledim. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Ve saçlarımı topuz yaptım. Sonra üzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Haç kolyesi yerine BTS amblemi düşünün. Şapka da yok)
Gömleği belime bağladıktan sonra geri aşağı kata indim. Ve dünki bardakları makinaya yerleştirdim. Su da kaynamıştı. Demliği alıp içine yeterli kadar çay koydum. Sonra kaynamış olan suyu ekledim üzerine. Yumurtalı ekmek kızartması yapacaktım. Ekmekleri yeterli kalınlıkta doğrayıp yumurta çıkardım.
Bir tabağa kırıp tuz ekledim. Sonra da çırptım güzelce. Tavayı çıkarıp içine yağ koydum ve ısınmasını bekledim. Yağ ısındıktan sonra da ekmekleri yumurtaya batırıp tavaya koydum. Onları kızartmaya bırakırken elimi yıkadım ve kahvaltılıkları götürmeye başladım. Tabakları götürmek için mutfağa gelince ekmeklerin kızarmış olduğunu gördüm.
Onları çevirip arkamı dönmüştüm ki Eseni gördüm.
"Günaydın" dedi tabakları dolaptan alırken.
"Günaydın, iyi uyudunuz mu?"
"Sence? Aklım hep Simaydaydı. Ya giderse deyip durdum kendi kendime. Behzat bir ara aşağı indi hatta. Saat gece 5 miydi neydi geldi"
"Ya Esen, biz ne yapacağız? Simay aklına koyduğunu yapıyor biliyorsun" Esen tabakları masaya yerleştirirken
"Biliyorum bilmesine de yapabileceğimiz birşey yok. Behzat ve Reha da dedi. Karışmayacağız, olacağı varsa, alın yazılarında ikisi yazıyorsa her türlü olur. Sende gittin bak. Şimdi ne oldu? Rehayla evlisin"
"Haklısın da üzülüyorum ikisine" Kızaran ekmekleri peçete koyduğum tabağa alırken
"Canım bende üzülüyorum da dediğim gibi elden gelen birşey yok. Ama Efsun teyzeye şaşırdım ben. Oğlun mutlu işte ne diye yapıyorsun ki böyle birşeyi?" Tavaya tekrar ekmek koyarken Esen de masaya bardakları, çatalları, bıçakları yerleştiriyordu.
"Vallahi ya, konuşsak mı bir?"
"Olmaz, yani konuşmak bize düşmez"
"Esen, nişan attılar. Konuşmak bize düşecek tabii ki"
