But you're a guy? (bxb)

✴Bonus 9: Dubbledate✴

[Leeftijd Kyle en Jus in dit deel: 25-26 jaar]

Pov Kyle

"Waar blijven ze? Het is ijskoud!" moppert Justin.
Hij drukt zich tegen me aan, in de hoop dat hij wat lichaamswarmte kan overnemen. Een ademwolkje komt uit zijn mond wanneer hij praat.
"Ze zullen hier elk moment zijn, vertrouw me."

Justins ogen speuren de markt af, en blijven uiteindelijk hangen op twee jongens die onze richting uit komen wandelen.
"Ik haat je nog steeds, trouwens. Mij op een reuzenrad sturen, pff..." bromt Jus.
"Jij bent bang voor alles!" lach ik.
"Niet waar! Ik ben niet bang van puppy's. En van Disneyfilms. Telt dat ook?"
Ik grinnik en trek Justin mee in de richting van de jongens.

"Long time ago," grijns ik.
Justin McCall, 1 van de 2 jongens, kijkt me vrolijk aan. Zijn vingers zijn verstrengeld met die van Matthew.
"Kunnen we nu zo snel mogelijk op dat rad, alsjeblieft? Dan is het snel achter de rug," zucht mijn vriendje.

Ik haal onze tickets tevoorschijn, waarna we aansluiten in de rij van het reuzenrad. Justin McCall zit tegenover me, en andere Justin zit naast me. Mijn sunshine verstrengeld voorzichtig zijn vingers in die van mij, en knijpt zachtjes in mijn hand.
"Het is ok, ik ben bij je. Je zal het geweldig vinden, ik beloof het."
Justin knikt, maar blijft met een lege blik voor zich uitstaren. Pas wanneer het rad opnieuw begint te draaien, schrikt hij op.

"Kijk eens naar dit uitzicht! Het is echt prachtig om de stad te zien van hieruit," zegt Matthew.
"Ja, echt prachtig..." antwoordt zijn vriendje.
Zijn blik is echter gericht naar Matt, die dit nu ook blozend opmerkt. Hij mompelt iets dat leek op idioot, en kijkt snel weer weg.

"Open je ogen, sunshine..." fluister ik.
Langzaam opent Justin zijn ogen. Hij bijt even op zijn lip wanneer hij beseft hoe groot de afstand tussen hem en de grond nu is, maar de glans in zijn ogen laat zien dat ook hij geniet van het uitzicht rond ons.
"Ik zei toch dat het mee zou vallen," grijns ik.
"Dank je," fluistert Jus.
Hij drukt snel een kus op mijn wang. Zijn ogen krijgen een speciale kleur door het licht van de ondergaande zon, en zijn haar lijkt nu wel van puur goud gemaakt te zijn.

"Hé, tortelduifjes, we moeten eraf," lacht Matthew.
"Nu al?" vraagt Jus met een pruillipje.
"Had jij geen hoogtevrees?" vraagt andere Justin met een grijns.
"Misschien?" antwoordt mijn vriendje schouderophalend.

Na het reuzenrad, besluiten Matthew en Justin Parker om iets te drinken te halen.
"En? Is alles klaar?" vraag ik aan Justin McCall.
"Tuurlijk, maak je niet zo druk."
"Wat als hij het niet leuk vindt?"
"Hoe lang zijn jullie al samen? En hoe vaak heb je in die periode iets geregeld dat hij niet leuk vond?" antwoordt Justin. "Jullie wonen zelfs samen, sukkel!"
"Ik weet het, het is gewoon... Geen idee, waarschijnlijk ben ik gewoon te nerveus."

Justin wil nog iets zeggen, maar houdt snel zijn mond als hij Matthew en andere Justin weer ziet. Mijn vriendje glimlacht en drukt snel een kus op mijn wang.
"Missed me?" vraagt hij grijnzend.
"Misschien?" grijns ik schouderophalend, wetend dat het hem irriteert als ik hem nadoe.

"Ik heb nog een verrassing voor je, sunshine."
Zonder verder uitleg te geven, trek ik Justin mee. Achter ons zie ik onze vrienden nog hun duimen opsteken.

"Voordat we verder gaan, moet je je ogen sluiten."
Jus doet wat ik vraag, maar voor de zekerheid hou ik toch mijn handen voor zijn ogen.
"Naar links, let op voor die drempel! Nog heel even... We zijn er!"
Mijn vriendje opent zijn ogen. Verbazing is van zijn gezicht af te lezen.
"H-hoe... Wat... Ik...Wanneer heb je... "

We bevinden ons op een klein pleintje met enkele bomen. Verschillende lichtjes werden vastgemaakt aan de takken, waarvoor ik Matthew en Jus McCall nog moet bedanken. Onder de grote boom in het midden, staat een tafeltje met rozenblaadjes op.
"Ga maar zitten," glimlach ik verlegen.
Ik schuif Justins stoel wat naar achter, zodat hij gemakkelijk plaats kan nemen aan het tafeltje.

"Hopelijk heb je zin in pizza?"
"Moet je dat serieus nog vragen?"
Justins ogen lijken op te lichten door alle lichten rondom ons. De rode blos op zijn wangen laat hem er verschrikkelijk schattig uit zien.
"Herken je dit plein nog?" vraag ik twijfelend.
"Natuurlijk, ik woonde hier vlakbij vroeger."
"Hier hebben we voor het eerst gezoend als koppel..." stamel ik blozend.
"En dat weet je nog?" grinnikt hij.

Justin verbreekt het oogcontact en laat zijn blik glijden over de lichten. Zijn vingers spelen met een van de rozenblaadjes die op tafel lagen. Een zachte melodie op de achtergrond, zorgt ervoor dat de stilte niet ongemakkelijk wordt.

Pov Justin

"Ik ben zo blij dat ik er toen voor gegaan ben. Het was zo'n lastige beslissing, voor het eerst iemand daten van hetzelfde geslacht. En ik heb nog geen seconde spijt gehad van die beslissing. Bij jou heb ik het gevoel dat ik mezelf kan zijn, zonder te moeten nadenken over wat anderen van me vinden. Gewoon in je ogen kijken zorgt ervoor dat ik tot rust kom. Elke keer dat je lippen die van mij raken, voel ik dat speciale gevoel opnieuw. Ik hou van de manier waarop je anderen kan doen lachen. Ik hou ervan dat je mensen op hun gemak kan stellen. Ik hou van je lach, je ogen, je sproeten... Ik hou van jou, ik ben gek op je! "
Ik staar recht in Kyles gouden ogen. Zijn wangen staan felrood en zijn handen trillen.
"Babe, gaat het wel?" vraag ik bezorgd.

"Ja, ik... Damn dan schrijf je een hele speech, vergeet je je blaadje..." zucht Kyle.
"Waarvoor heb je..."
Nog voor ik mijn vraag kan afmaken, haalt Kyle een klein doosje tevoorschijn en gaat op zijn knie zitten.
"Oh mijn..." stamel ik.
Zachtjes bijt ik op mijn lip, bang dat ik het nu ga uitschreeuwen.
"Justin Parker, je bent de grootste idioot die ik ken. En ik hou zielsveel van je. Wat denk je ervan, sunshine? Wil je... Met me tr-"
"Ja, ja, duizend keer ja!"
Ik vlieg Kyle om de hals en druk me stevig tegen hem aan.

"Wacht even, nog een klein detail," lacht hij.
Kyle neemt mijn hand vast en streelt met zijn duim over mijn ringvinger.
"Dit kan beter, denk je ook niet?"
Hij opent het doosje en haalt er een ring uit, met precies dezelfde kleur als zijn ogen. Er staat een klein zonnetje in gegraveerd, verwijzend naar mijn bijnaam.

"Staat je geweldig, Justin Cooper..."
"Hé, waarom niet Kyle Parker?"
"Omdat ik jou ten huwelijk vroeg, sukkel," antwoord ik grijnzend.
Ik leg mijn hand in Justins hals en druk mijn lippen op die van hem. Hij slaat zijn armen om mijn middel en beantwoord teder mijn zoen.
"Nog enkele maanden, en je bent officieel van mij..."
"Ik kan niet wachten, babe..." fluister ik.

---

My babies are growing up 😭❤️

Credits Justin McCall en Matthew Gray: sjakiela

(23/02/2019)

PS: Vanaf nu plaats ik altijd de leeftijd van Jyle bovenaan het bonusdeel, zodat het duidelijk is wanneer het zich afspeelt.