But you're a guy? (bxb)

✴Hoofdstuk 25✴

(Aan degenen die gisteren al een melding kregen: ik had dit deel te vroeg gepubliceerd, het was nog niet af. Sorry daarvoor! Enjoy reading x)

Pov Kyle

"Zin om na school mee naar mijn huis te komen?" vraagt Justin aan me.
"We moeten toch studeren voor een toets?"
"Alsjeblieft? We zullen maar een half uurtje weg zijn!" smeekt hij.
Ik kan dit heus wel weigeren. Het is niet alsof er twee grote, blauwe ogen me zielig aanstaren. Totaal niet.

...

Ik geef het op.
"Oké, jij wint..." zucht ik.
"Ik wist wel dat je me niet kon weerstaan!" grijnst hij.

Niet te geloven dat ik het al twee maanden kan uithouden met hem... Wacht... Twee maanden! Daarom wil hij zo graag dat ik meekom! Toen we exact een maand samen waren heb ik Justin verrast met een foto van ons 2 in een kader, en nu wil hij vast iets teruggeven!

Sophie had die foto toen genomen. Het zijn Justin en ik, terwijl we proberen om een cupcake te eten. Proberen, want Justin vindt het leuker om voedsel in mijn gezicht te gooien in plaats van het gewoon op te eten. Soms is hij echt een kleuter... Mijn cadeau was niet zo origineel, ik weet het, maar iets romantischer zal het niet worden waarschijnlijk. Hoe kon ik trouwens zo dom zijn om te vergeten dat we vandaag 2 maanden samen zijn?

*

"Ogen toe en hand open!" grijnst Justin.
Ik twijfel even, aangezien ik hem niet echt vertrouw. Uiteindelijk doe ik maar wat hij van me vraagt. Iets metaalachtigs, redelijk zwaar, wordt in mijn hand gelegd. Ik open mijn ogen en kijk naar het cadeau dat Justin me gaf.
"Een horloge van Armani? Hoeveel heeft dit je wel niet gekost?!" stamel ik.
"Dat maakt niet uit, je verdient het! En het was ook één van hun minst dure horloges."
"Kun je niet voor één keer iets schattigs zeggen zonder dat je er iets doms aan toevoegt?" lach ik.

Mijn vriendje steekt zijn hand naar me uit.
"Aangenaam, ik ben Justin. Ik hou ervan om irritant te zijn."
"Toevallig... Dat doe ik ook heel graag..." grijns ik.

Ik druk mijn lippen zacht op die van hem en vlecht mijn vingers tussen zijn blonde lokken, goed wetend welk effect dat op hem heeft. Justin schrikt heel even, maar daarna voel ik zijn lippen grijnzen tegen die van mij. Ik moet heel even lachen, waarna ik Justins tong in mijn mond voel.

"Ik weet gewoon dat je nu knalrood bent," mompel ik.
Wanneer ik mijn ogen open, merk ik dat mijn vriendje inderdaad in een tomaat veranderd is. Onze neuzen raken elkaar, en van zo dichtbij valt me pas echt op hoeveel sproeten hij wel niet heeft. Die rond zijn neus en onder zijn ogen vallen op, maar ook op zijn voorhoofd kan ik nu wat lichte spikkels opmerken. Zijn blauwe ogen richten zich diep in die van mij en ik kan zijn adem voelen op mijn lippen. Voorzichtig streel ik een lok haar uit zijn gezicht.
"Je bent zo mooi..." fluister ik, waarna ik de afstand tussen onze lippen overbrug.

Een maand of drie geleden zou ik misschien gewalgd hebben bij het idee van een jongen te zoenen, maar hier lig ik nu. Justin is geweldig. Oké, soms is hij een idioot. Maar dat is wat ik net zo mooi vind aan hem: hij is zichzelf. Zijn vrolijke, lieve, idiote zelf.

Ik duw Justin naar achter en leun over hem. Mijn ene hand rust op zijn wang en ik leun op de andere hand, zodat Justin niet mijn volledige gewicht hoeft te dragen. Ik voel hoe zijn handen van mijn schouderbladen naar mijn onderrug glijden. En dat is het moment waarop mijn gsm afgaat.
"Negeren," mompel ik.

Ik laat mijn ene hand naar de rand van Justins T-shirt glijden en trek zijn shirt langzaam omhoog.
"K-Kyle..." fluistert hij.
Justin verbreekt onze zoen, zodat hij zijn T-shirt kan uittrekken.

En opnieuw gaat mijn telefoon.

"Gewoon negeren," zucht ik opnieuw.
Justin giechelt, heel mannelijk dus, en trekt nu ook mijn shirt omhoog. Misschien is het wat vroeg om dit nu al te doen, maar op dit moment voelt het goed.

Of toch niet, want mijn telefoon gaat weer.

Ik zucht en ga van Justin af.
"Wat? Owh... Ik kom eraan..." zucht ik. "Oma belde, het eten is klaar en ik moet naar huis... Ze klonk nogal kwaad omdat ik haar eerst negeerde..."
"Geeft niks, uhm... Tot morgen?" stamelt Justin ongemakkelijk.
Hij trekt zijn T-shirt weer aan en probeert oogcontact te vermijden. Ik neem zijn kin vast, zodat hij me wel moet aankijken.
"Nogmaals bedankt voor het horloge, sunshine. Je bent geweldig!"
Ik druk nog een laatste kusje op zijn lippen, trek mijn jas aan en haast me om naar huis te gaan. Justin staart wat verbouwereerd voor zich uit, maar hij glimlacht nog even naar me wanneer ik de deur sluit.

Eenmaal thuis aangekomen, sleurt oma me meteen aan tafel. Haar ogen fonkelen en ik weet gewoon dat ze verwacht dat ik iets zeg.
"Is er iets...?" vraag ik twijfelend.
"Waarom nam je niet op? Was je bij Justin?" grijnt ze.
Ik negeer haar vraag, hopend dat ik niet rood word, en drink snel een slok water.

De rest van de maaltijd wordt er weinig gezegd, en oma vraagt gelukkig niet verder over Justin. Na het dessert ga ik snel naar mijn kamer, waar ik op mijn bed ga liggen.

Ik haal mijn gsm uit en open mijn ongelezen berichten. Een glimlach verschijnt om mijn lippen bij het lezen van Justins idiote berichtje.

Sunshine💖☀
Weet je... Chocolade is gemaakt van cacao. En cacao komt van een boom. Een boom is een plant. Dus... Chocolade is eigenlijk gewoon salade. Conclusie: koop veel chocolade voor me. Dat is gezond. 🍫

Kylieboy 🌈🦄💙

Voor dat horloge dat je me gaf wil ik wel een kilo chocolade kopen ♥

Sunshine💖☀
Is dat alles? Ik dacht dat ik meer voor je betekende...

Ik lach om mijn egoïstisch vriendje, maar mijn mijn glimlach verdwijnt wanneer ik een berichtje krijg van mam. Twijfelend houdt ik mijn vinger boven de belknop. Ze weet nog niks van Justin, en ik kan het haar het beste zelf vertellen denk ik...

Uiteindelijk druk ik de knop in en bel ik haar. Telkens dat de beltoon gaat, word ik nerveuzer. Zal ze opnemen? Hoe zal ze reageren op wat ik ga zeggen? Zal het haar kwetsen?

"Kyle, schat, hoe gaat het met je?"
"Mam... Ik heb een vriendje..."
Ik bijt op mijn lip, wachtend op haar antwoord, maar het blijft stil aan de andere kant van de lijn.
"Mam...?"
"Ik wist het! Hoe lang zijn jullie al samen? Wanneer trouwen jullie?"
"Mam! We gaan nog naar school!"
"Sorry, ik loop wat te hard van stapel," grinnikt ze.

"Ik zou het wel nog moeten vertellen aan pap... Dus ik ga morgenvanavond bij hem langs..." vertel ik.
"Wat?! Kyle, niet doen, alsjeblieft! Je weet hoe je vader denkt over homo's!"
"Dat je het weet, ik ben biseksueel. En helaas voor hem betekent dat dat ik jongens ook leuk vindt. Hij moet er maar mee leren leven, want ik ben er heel zeker van dat Justin een jongen is."

"Hoe weet je dat zo zeker? Oh my... Hebben jullie al... Je weet wel? Beide een jongen of niet, doe het wel veilig, Kyle!"
"Wat? Mam, alsjeblieft, we zijn nog maar twee maanden samen!"
Oké, het was wel bijna gebeurt, maar ik denk niet dat we zo ver zouden gegaan zijn.

"Het spijt me, ik moest het je gewoon vragen," lacht ze.
"Ik ga je laten mam. Ik bel je wel nog."
"Pas goed op als je naar je vader gaat, liefje..."
"Altijd, mam."
Ze zucht nog even, en drukt dan af. Ik weet dat ze niet wil dat ik naar mijn vader ga, maar ik moet dit gewoon doen.

---

Yeeeey ik heb nog een hoofdstuk kunnen schrijven. Het is wat korter dan anders omdat het een tussenhoofdstuk is, want... H26 is al enkele weken bijna klaar... 😏

Ik probeerde dit deel extra cute te maken (was ook redelijk awkward om te schrijven 😂) om H26 goed te maken.

Jullie zien (in de loop van deze week waarschijnlijk) wel waarom 😏 *bereidt zich voor tegen aanvallen van brooddozen en blauwe scheppen* (Ja, Laura en Sjakiela, voel jullie maar aangesproken. 😂)

Thanks for reading everybody, I love jullie ❤

(08/04/2018)

PS: Iemand leuke ideetjes voor jongensnamen? 😂😂 I'm looking for two names XD