Wanneer Kyles ouders gaan scheiden, moet hij een tijdje bij zijn grootouders wonen en naar een andere school gaan.
Hij ontmoet er Justin, een vriendelijke jongen, die homo is.
Wat als blijkt dat Justin Kyle leuk vindt?
Want Kyle is hetero, en zal du...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
1e in de hashtag bxb is een hele grote eer, net als de bijna 20k... Dank je wel, echt waar, jullie zijn de beste lezers die ik me kan wensen ❤
---
Pov Kyle
"Justin, wacht even!" En alweer loopt hij weg. Heb ik iets verkeerd gedaan? Telkens als ik oogcontact probeer te maken met hem kijkt hij weg, en als ik hem wil aanspreken kan hij zich niet snel genoeg uit te voeten maken. Waarom doet hij zo?
"Kyle, ga nou niet achter hem aan! Je weet dat je het rustig aan moet doen!" sist Sophie me toe. "Er is iets aan de hand, Soph, hij is al heel de dag onrustig en hij ontwijkt me. Dat is niets voor hem, dat weet je!" "Laat hem even, hij zal heus weer normaal gaan doen," probeert ze. Er klopt iets niet, ik heb het vast verprutst ofzo bij hem en Sophie durft het me niet te vertellen...
Ik hoor Sophie zachtjes grinniken en kijk haar argwanend aan. "Wat weet jij dat ik niet weet?" "Niets," grijnst ze.
En dat moet ik geloven? Iedereen weet dat Sophie slecht kan liegen, en doordat ze lacht is het overduidelijk dat zij op de hoogte is van iets. "Ik ga naar huis... Tot maandag..." mompel ik. Zonder nog te wachten op de rest, zoals we normaal doen na school op een vrijdag, vertrek ik al naar huis. Als ik iets fout heb gedaan, dan heb ik liever dat Justin me dat gewoon vertelt in de plaats van alles achter mijn rug aan Sophie uit te leggen.
*
"Opstaan..." fluistert een warme stem in mijn oor. "Het is zaterdag en ik mag toch niet gaan lopen van de dokter, dus laat me alsjeblieft uitslapen, opa..." zucht ik.
"Opa? Nou, bedankt. Ik dacht dat ik de jongste van ons twee was?" hoor ik iemand lachen. Wacht even... Dat klinkt niet als mijn grootvader? "Justin? Wat doe je hier? Het is zeven uur 's ochtends!"
Mijn vriendje, die blijkbaar terug normaal kan doen, grinnikt om mijn opmerking. Alhoewel, Justin en normaal... Je begrijpt me wel. "Opstaan luilak, we gaan op een date." "Ik ken geen Kate, enkel een Cat..." mompel ik, nog steeds wat slaperig. "Date! D. A. T. E. Iets wat een stelletje af en toe eens doet, ken je dat toevallig?"
Justins blauwe ogen kijken me vrolijk aan. Hoe kan hij zo wakker zijn op dit uur van de dag? "Je bent toch kwaad op me..." fluister ik, eerder een opmerking dan een vraag. "Kwaad? Nee, ik was gewoon bang dat ik eruit zou flappen dat we een date hebben. En nu opstaan en douchen, we gaan vertrekken!"
Justin geeft me zachte porren tegen mijn arm, hopend dat ik snel op sta. Uiteindelijk doe ik dat ook, maar ga meteen terug zitten omdat ik duizelig werd. De felle zon zorgt er bijna voor dat het pijn doet om mijn ogen te openen. "Ga nu douchen, je stinkt!" "Bedankt, liefste vriendje ever..." zucht ik.
Een half uurtje later zit ik al in de auto met Justin, op weg naar geen idee waar. Het liefst zou ik gewoon terug gaan naar mijn bed en daar heel de dag blijven knuffelen met Justin.
