But you're a guy? (bxb)

✴Hoofdstuk 19✴

Pov Kyle

Ik word wakker van enkele zwakke zonnestralen. Wanneer ik mijn ogen open, zie ik Justin voor me. Zijn ogen zijn nog gesloten. Af en toe maakt hij een zacht snurkgeluidje, waardoor ik mijn best moet doen om niet te lachen.
"Justin, wordt wakker," fluister ik.
"Ik lig even goed zo," krijg ik als antwoord.
Justin opent heel even zijn ogen en kijkt me grijnzend aan. Ik geef hem een por, maar besluit om toch op te staan.

Zonder de anderen wakker te maken, ga ik naar beneden. Justins moeder zit al aan de ontbijttafel.
"Goedemorgen, Fenne!"
"Dag Kyle, hoe gaat het met je?"
"Goed, hoor! Vrolijk Kerstfeest!"
"Vrolijk Kerstfeest!" glimlacht ze.

"Kyle? Ik, uhm... Vroeg me af of je wat voorzichtig wil zijn met Justin..." vraagt Fenne plots.
"Hoe bedoel je?"
"De laatste tijd zitten hem wat dingen dwars, maar ik weet niet wat. Ik ben bang dat hij plots zal breken... Probeer hem alsjeblieft niet te veel te kwetsen, ok? Hij heeft al genoeg meegemaakt..."
"Wat bedoel je? Die ene jongen...?"
Fenne drinkt nog een slokje van haar koffie en kijkt me dan met doffe ogen aan.

"Hij vond een jongen uit zijn klas leuk. Justin had hem proberen te kussen toen ze een groepswerk hadden, maar die jongen wees hem af... Hij zei nogal onaangename dingen, zoals dat homo's walgelijk zijn... En dat is een van de lichte dingen die hij zei... Justin was zelfs bang om aan Chris te vertellen dat hij op jongens viel, hij dacht dat die hem ook zou gaan haten."
"Is dat alles wat die jongen deed?" vraag ik.
"Nee, hij vond het leuk om Justin te pesten. Tot Chris het merkte en ernaar vroeg. Sindsdien is de band tussen die twee nog sterker geworden. Zonder Chris zou Justin in een depressie belandt zijn, hij was gebroken... Nog nooit had hij zo'n sterke gevoelens voor iemand. Chris begreep hem en ving hem op, hij zorgde ervoor dat Justin met rust werd gelaten," legt Fenne uit.
"Maar... Dat is voorbij, toch?"
"De laatste tijd doet Justin weer zo vreemd als toen. Ik weet nog niet wat er aan de hand is, maar ik maak me zorgen..."

Ik had Justin nooit mogen zoenen, dat is gewoon spelen met zijn gevoelens! Dat verdient Justin niet... Hij verdient een jongen die echt van hem houdt, en ik ben die jongen niet... Ik weet niet wat me bezielde toen ik hem kuste, het had gewoon nooit mogen gebeuren... Wacht... Vindt Justin me leuk? Doet hij daarom zo vreemd de laatste tijd? Ik haat hem toch niet?

"Goedemorgen...," bromt een stem.
Chris wrijft vermoeid door zijn ogen en neemt plaats aan de keukentafel.
"Het is veel te vroeg..." zucht hij.
"Halftien 's ochtends is niet vroeg, sukkel," lach ik.
"Wel als je in de weekends graag uitslaapt tot 's middags."
"We zijn maandag, Christian."
"Oh kom op, heeft Jus je mijn echte naam verteld?"
"Over Justin, uhm... Kan ik je even spreken in privé?"

Ik trek Chris mee naar de gang.
"Weet jij wat er is met Justin?"
"Uhm..."
Chris kijkt ongemakkelijk om zich heen.
"Het is niks belangrijks, ok?"
"Ik weet wat er vroeger gebeurt is, en volgens Fenne is dat weer aan het gebeuren! Justin is gekwetst, en ik moet weten of dat mijn fout is!" schreeuw ik.
En dat is het moment waarop ik besef hoe vreemd dit over moet komen voor Chris.
"Sorry, ik maak me gewoon zorgen om Justin, hij is mijn beste vriend..."
"Dat is waarom je hem beter met rust laat, Kyle..."

De anderen komen ook één voor één naar beneden en Chris wandelt met hun terug naar de keuken. Justin is nog steeds boven. Ik ga naar zijn kamer, om onze slaapkop nog steeds in bed te vinden.
"Opstaan, luilak! Het is Kerst!"
"Ik hoef geen gerst..." mompelt Jus.
"Kerst! Als in cadeautjes en taart!"
"Ik weet het, ik moet me scheren..."
"Wat?" vraag ik lachend.
"Je zei toch dat ik een baard heb?"
"Ok, die stoppels noem ik echt geen baard hoor."
"Niks mis met m'n oor," mompelt Justin weer.
"Tuurlijk, daarom ben je ook zo doof."

Ik trek Justin uit het bed met deken en al. Hij is op slag klaarwakker.
"Waar the hell was dat voor nodig?" sist hij.
"Sta gewoon op, sukkel!" lach ik.
Justin strompelt recht en we gaan naar beneden. Iedereen is al aan het ontbijten. Vic heeft pannenkoeken gebakken en geloof me, ze zijn overheerlijk.
"Kyle, kijk eens boven je hoofd!" lacht Julian.
Boven me hangt een maretak. En natuurlijk is het Justin die naast me staat.
"Oeh, nu moet Justin je kussen!" grijnst Cat.
"W-wat?" stamel ik.
"Als je op Kerstmis onder een maretak staat, dan moet iemand je zoenen. En aangezien Jus het dichtste van je staat..." legt Sophie uit, terwijl ze haar best doet om haar grijns te verbergen.

Justin kijkt de anderen hulpeloos aan. Uiteindelijk richt hij zijn blauwe ogen op mij. Langzaam komt hij dichterbij. Gaat dit echt gebeuren? Gaat hij me opnieuw kussen? Weten de anderen van onze zoen van een tijdje geleden?

"Ik... Euh... Kyle is geen meisje. Dat van die maretak is als er een meisje onder een tak staat," bromt Justin.
Hij zet enkele stappen achteruit en kijkt Soph aan met een dodelijke blik.
"Justin, het is maar ee-" probeert Chris.
"Ik doe het niet! Echt waar, zoen hem lekker zelf als je per se wil dat iemand Kyle nu zoent!"

"Het is maar een klein kusje," zucht Cat. "Het heeft geen betekenis ofzo!"
"Precies. En ik hou er niet van om te kussen zonder dat er een reden achter zit," sist Jus.
Zijn blik heeft zich vast gehaakt in mijne en zijn ogen lijken wel vlammen te spuwen, zo kwaad is hij nu. Hij heeft het over onze zoen van op zijn kamer... Hij is echt kwaad ervoor... Maar hij heeft gelijk: er zat geen reden achter, het had nooit mogen gebeuren... Toch? Of wel? Justin en ik zijn gewoon vrienden, of niet soms?

"Zeg wat krijg jij nu op eens? Gisteren was je nog zo vriendelijk en vandaag heb je op alles commentaar!" roept Jay, de neef van Justin, plots.
"Zo doet hij al veel langer..." zucht Mia.
"Laat me gewoon allemaal met rust!"
Met die woorden rent Justin weg. Zijn voetstappen galmen nog na en er valt een ongemakkelijke stilte.
"Er zit hem echt iets dwars, maar hij wil gewoon niet geholpen worden..." fluistert Mia. "Jongens, misschien is het beter als jullie naar huis gaan... Ik weet niet hoe het zit met jullie, maar ik heb geen zin om nog verder Kerst te vieren..."

~~~

Sophie trekt haar handschoenen aan en geeft Mia nog een knuffel. Daarna vertrekt ze, als laatste. Jay en Mo zijn ook al weg, hun moeder kwam ze daarnet ophalen.
"Kyle, is je tas al gemaakt?" vraagt Vic. "Dan kan ik je naar huis brengen."
"Ja, maar ik zou graag nog even Justin spreken, als u dat niet erg vindt."

Ik ga naar Justins kamer en vind hem op zijn bed. Ook al zit hij met zijn rug naar me toe, ik voel gewoon dat hij mijn aanwezigheid heeft opgemerkt.
"Het spijt me..." fluister ik.
"Waarom zeg jij sorry? Je deed niks fout..."
"Het voelt wel zo. Je lijkt kwaad te zijn op mij en je reageert het af op de anderen."
"Ik zei: het komt niet door jou!" sist hij.

"Wat is er aan de hand? Waarom doe je zo? Ik wil je helpen, maar dan moet jij wel vertellen waarom je je zo slecht voelt."
"Ik voel me prima."
"Justin, kom op! Leg het me uit, alsjeblieft!"
"Jij wil het niet hebben over onze kus, ik wil het hier niet meer over hebben."

"Maar..."
"Nee, niks te maar. Tot volgende week, Kyle..." zucht Justin.
"Volgende week?"
"Nieuwjaarsfeestje bij Cat, remember?"
"Ow, juist... Tot dan..."
Met een pijnlijk gevoel verlaat ik Justins huis. Ik heb hem nog nooit zo gezien, zo... Agressief... En ook al beweert hij dat het niet door mij komt, toch voelt het zo aan...

---

Merry Christmas! ⛄❄🎄🎁

Hebben jullie cadeautjes gekregen? (Op dit hoofdstuk na 😉)

Xoxo

(25/12/2017)

PS: New cover 😉