But you're a guy? (bxb)

✴Hoofdstuk 23✴

Pov Justin

[13 februari]

"Kom op, ooit moet je uit je bed!" zeurt mijn zusje, Mia.
"Ik kom hier niet meer uit tot de zomervakantie begint."
Mijn zusje duwt mijn matras omhoog, waardoor ik pijnlijk op de grond val.
"Djeez, wat heb jij gegeten?" brom ik.
"Jou geklaag. En kom nu mee naar beneden!"

Met moeite strompel ik recht en ik wrijf over mijn knie, die morgen gegarandeerd blauw zal staan. Dankjewel, Mia, de Oscar voor beste zus gaat alvast niet naar jou.

"Wat is het ergste dat kan gebeuren door gewoon naar beneden te gaan en iets te eten?"
"Ik kan van de trap vallen, stikken in mijn eten, Kyle kan langskomen?"
"Hij eet je heus niet op!"
Mia trekt me recht en sleurt me mee naar de trap. Te moe om tegen te spartelen, volg ik mijn zusje maar naar beneden. Mam en pap kijken me geschrokken aan wanneer ze me zien, alsof ik net helemaal paars ben geworden.
"Zo, je kan nog uit je bed komen?" grinnikt mam dan.

"Er is trouwens bezoek voor je, in de living."
Ik zucht even en strompel weg, naar de persoon die me zo nodig wil spreken.
"Kyle?!" roep ik uit.
"Justin!"
Daarom wou mijn lieftallige zusje me uit mijn bed krijgen. Tijd om mijn moordplannen weer eens uit de kast te halen.

"Ik heb geen zin in een gesprek, Kyle... Laat me gewoon met rust."
Hij glimlacht verlegen en werpt een blik op mijn ouders en zusje, die plots 'toevallig' allemaal naar boven gaan.
"Waarom stuurden ze je niet gewoon naar boven? Dan moest ik mijn date met mijn bed niet beëindigen."
"Juist om die reden, denk ik," lacht Kyle.

"Maar goed, waarvoor ik dus kwam..."
Kyles wangen worden rood en hij durft me niet eens aan te kijken.
"Om je te excuseren dat je me random kuste? Om me daarna te negeren? Ik wil niet langer je speeltje zijn!" sis ik.
"W-wat? Nee! Is dat echt wat je denkt?" stamelt Kyle.
"Dat is gewoon hoe het is, Kyle!"
Hij haalt gefrustreerd zijn handen door zijn haar, nadenkend over wat hij nu zou kunnen zeggen.

"Hoe kan ik bewijzen dat ik je leuk vindt?"
"Dat je me wat?" stamel ik.
In plaats van het uit te leggen, neemt hij mijn schouders vast en drukt zijn lippen ruw op die van mij. Geschrokken van zijn actie, leek het me een goed idee om Kyle te slaan op zijn wang, wat een pijnlijke kreun als gevolg had.

"Ok, die had ik verdiend..." zucht hij, wrijvend over zijn wang.
"Je gaat me niet opnieuw random zoenen. Ik heb er genoeg van!" sis ik.
"Het spijt me. Voor alles. Ik had je nooit zomaar mogen zoenen, of je daarna negeren. Ik kon en wou gewoon niet toegeven dat ik op jongens was, en misschien kan ik dat nu nog steeds niet. Maar ik wil het wel proberen. Want in die paar maanden dat ik je ken, ben ik je echt leuk gaan vinden, Jus..."

"Bewijs het," sis ik.
Kyle neemt mijn pols en sleurt me mee naar buiten.
"Zou ik alsjeblieft kleren en schoenen mogen aandoen? Ik heb nog steeds mijn pyjama aan, weet je wel?"
"Nee, eerst wil ik mezelf bewijzen," grijnst Kyle.
Hij trekt me mee naar buiten, in de richting van het pleintje niet ver van mijn huis.
"Kyle, het is echt koud! Wat ben je van plan?"

Hij grijnst, maar beantwoordt mijn vraag niet. In de plaats daarvan stopt hij eindelijk op het pleintje, waar enkele jongeren van mijn school rondhangen. Daar laat hij me uiteindelijk los.
"Dus... Wat is de bedoeling? Dump Justin in de winter op een pleintje, terwijl hij zijn pyjama aanheeft?"
"Nope. Kus Justin in publiek zodat iedereen kan zien dat je van mij bent."
"Kan ook. Wacht wat?"

Kyle grijnst, legt zijn handen weer op mijn wang en kust me opnieuw. Ergens achter me hoor ik de jongeren uit mijn school dingen tegen elkaar mompelen, maar dat kan me nu echt even niks schelen. Het enige dat me nu boeit, is dat Kyle me kust. In het openbaar. Terwijl er dus mensen naar ons kijken. En dat ik het geweldig vind.