Zgrane serca

Rozdział 12

POV Alexa

Następnego dnia wstałam bardzo obolała. Jeszcze dziś i będziemy u Daniela. Ubrałam czarne jeansy,jakąś koszulkę,a na to moja niezawodna bluzę. Ręka bolała mnie nie miłosiernie. Założyłam temblak z chusty. Zaprowadziłam rodzeństwo do szkoły,a sama wstąpiłam do sklepu po jakieś jedzenie. Weszłam do szkoły i podeszłam do mojej szafki.Ludzie dziwnie na mnie patrzeli.Czy on im wszystko powiedział.

-Kapturku przewróciłeś się?-to laska Blake. Odeszłam od niej-Nie uciekaj jak do ciebie mówię!

-Co chcesz?

-O umiesz mówić. Chce żebyś znikła. Nikomu nie jesteś potrzebna-ociekłam od niej i wbiegłam do łazienki.

-Nienawidzę cie!Jestem do bani!-upadłam na podłogę i zaczęłam płakać.

Siedziałam tam,aż do dzwonka na lekcje. Wyszłam tak aby nikt mnie zobaczył. Weszłam do klasy i przeprosiłam za spóźnienie. Nauczyciel spytał się mnie co z moja ręką. Powiedziałam,że przewróciłam się rowerze.Na lekcjach siedziałam zamyślona. W pewnym momencie dostałam wiadomość.

Od Blake:

Co ci się stało z ręką?

Do Blake:

Przewróciłam się na rowerze

Od Blake:

Spotkajmy się w opuszczanej klasie

Do Blake:

Okej

Ciekawe co chce ode mnie,ale pójdę do opuszczanej klasy.Po lekcji szybko poszłam do tej sali.Zawsze jest zamknięta,ale teraz Blake będzie w środku.

-Cześć-siedział przy pianinie.

-Cześć Alexa.Zamknij drzwi.

-Okej-podeszłam do drzwi-Czemu chciałeś się ze mnę spotkać?

-Dlatego-ściągnął ze mnie kaptur-Wiedziałem!

-Co ty robisz!?

-Powinnaś iść do lekarza,a nie sama się opatrujesz.

-Zostaw mnie w spokoju!

-Nie!Chce ci pomóc,a ty mnie odtrącasz.

-Nie potrzebuje pomocy.

-Alexa-złapał mnie za ramiona-Zaufaj mi.

-Ja...ja.

-Pomożemy sobie nawzajem w jakiś sposób.

-Okej-niespodziewanie mnie przytulił.

-Sorki.

-Nic się nie stało. Umiesz grac na pianinie?

-Czemu pytasz?

-Siedziałeś przy nim,a przecież mogłeś usiąść na ławce lub krześle.

-Powiedzmy umiem.

-Zagraj coś.

-Okej.

Zaczął grać smutna piosenkę. Chyba ona opisuje jego życie.