Canım çok yandı. Yalanım yok. Ben toparladım sandıkça herşey tekrar yerle bir olup etrafa saçıldı.
Evet bu batan ilk gemi değildi denizimde,son da olmayacak biliyorum.
Ama her seferinde darbe almaktan yıldım ben.Ve yemin ederim ben başladığım noktaya dönmekten yoruldum.
Birseylerin yolunda gitmemesinden, hiçbir şeyin istediğim gibi olmamasından yoruldum.
Biliyorum eğer olası olsaydı bazı şeylerin ,olurdu
Bundan önce hep nasiple kavga ederdim.Olsun diye direnirdim. Yine de olmazdı.Ağlardım.
Şimdi ağlamıyorum ya da ağlıyorum. Bu alışmışlıktan mı bilmiyorum.
Eğer olurda birşeyler olumlu olursa sonucunu düşünüyorum. Neler kaybedeceğimi, ne kadar canım yanacağını ,sonumu..
Hayırlısı deyip geçiyorum çoğu zaman. Zaman denilen suya bırakıyorum dertleri...Şu zamana kadar ne öğrendin hayattan derseniz eğer. İki cümle kurarım size.Eğer olası varsa oluyor bu hayatta yherşey ve nasip... Onla asla kavga edilmiyor...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN OLMAYAN HER ŞEYDEN GEÇ
PoetrySonra içimden, kalbimin derinliklerinden bir parça eksildi. Bir boşluk olşutu orada ve ben dolduramadım bu boşluğu ne sana yazdığım şiirlerin mısralarıyla ne de sabaha sensiz bağlanmayan gecenin uçsuz bucaksız karanlığıyla...?