Ben yoruldum yine yaşamaktan.
Bıktım! Seni düşünürken,
Uykusuzca birbiri ardına gelen sabahlardan.
Farkı yok artık baharın da kıştan.
Senden son bir ricasa bulunsam;
Lütfen çıkar mısın önce kalbimden, sonra aklımdan?
Senin ölümden korktuğun kadar aşıktım ben bu çıkmaz yola.
Sence yanlış nedir ki acaba?
Bence yanlış denir sana.
Sevdiğinin yanında duramayanlara adam denmez buralarda.
Meskenim oldu artik yokluğunda,
5 metrekarelik her köşesi seni hatırlatan bir oda.
Sen hiç anlayamazdın beni,duygusuzsun ya
Zaten yazdıklarım da beni anlayan biri olmadığı için hep boşa.
Bakma öyle seni anlatırken hemen gözlerimin dolduğuna.
Tutamıyorum ki kendimi sen gelince aklıma
Onca yaşanmışlık var sonuçta.
Aşıktık ya.
Onları düşünürken gözlerime,
Bir parça sen kaçtı da.
Bak birbirine sevdalı iki damla daha düştü gözlerimden,
Dudaklarıma...
Neyse sen benim kusuruma bakma.
Yanıyor iste yuregim ne olur beni anla..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN OLMAYAN HER ŞEYDEN GEÇ
PoetrySonra içimden, kalbimin derinliklerinden bir parça eksildi. Bir boşluk olşutu orada ve ben dolduramadım bu boşluğu ne sana yazdığım şiirlerin mısralarıyla ne de sabaha sensiz bağlanmayan gecenin uçsuz bucaksız karanlığıyla...?
