SEN OLMAYAN HER ŞEYDEN GEÇ

VAZGEÇMEM GEREK

Vazgeçmek gerekirmiş bazen. Acı ama başka seçenek de yok! Canın yanar ama alışmıştırsın bu acıya. Bu acıyla birlikte seversin sevdiğini.  Hayal kurarsın bazen. Dalarsın alemden aleme..  Orada herşey yolunda, orada herkes mutlu. Sonra birden bi ağrı saplanır göğsüne. İşte o zaman kendine gelirsin "saçmalama olmaz bu hayal" dersin kendi kendine..  Ümit etme boş yere. Seversin, çok seversin hemde. Ama bazen sevdiğin hâlde üzersin istemeden, bilemeden.. Hatta bir çok kez tekrarlarsın aynı hatayı. Gün gelir  kafana dank eder birden. Pişman olursun yaptıklarından. Kendine geldiğinde döner bi bakarsın ki geç kalmışsın..  Sevdiğin gitmiş çoktan. Yalnızdırsın artık. Sesine bağlandığın adamın bırak sesini duymayı bir mesajını dahi alamazsın.. Boşlukta kalırsın.. Üzülürsün, ağlarsın. Uzun zaman hep kendine kızarsın, suçlarsın durmadan. Zamanı geri çevirmek istersin ama yokki zaman makinen. Döner önüne söversin kendine. Dönmek istersin sevdiğine.. Uzun zaman bu böyle devam eder ama sen hâlâ alışmamıştırsın, inanamazsın. Zaman geçtikçe de gidenin geri dönmeyeceğini anlarsın.. "vazgeçmem gerek" diyip durursun ortalıklarda. Ama insanız işte ufak bir umut  canlı kalmıştır içinde. Sevdiğindendir bunlar, çok sevdiğinden. Evet bende sevdim. Hemde seni. Ne yapayım yani çok sevdiysem. Tamam kabul ediyorum çok yaktım canını. Ama nasıl yaraladıysam seni bırak da o yarayı ben kapatayım. Eskisi gibi olalım demiyorum ki sana. En baştan yazalım hikayemizi. Ama bu defa masum, can yakmadan, kırıp dökmeden.. Yaşaya yaşaya öğreniyo insan. Ya anla işte sevmeyi ben sende öğrendim (seni severek). Bilirim, kiyamazsın sen bize. Hadi dön artık. Yeter  bu sefer çok uzattık. Hadi.. Gel.. Gel ve bidaha bırakmamak üzere tut elimi..  Sen ne  kadar özleme sevme  desen bile Koray Avcı'nın da dediği gibi.. "unutamam seni"...