Ben ağladıkça yalnızlık kokusu doluyor odama.Yağmur kokusu var etrafta,gözyaşlarımda sağnak hissi...
Umutsuzluğun tomurcuklarına yağmur yağacak belli. Açmak için direnecek tomurcuklar yine bu gece.Nereye adım atsam nefes alamıyorum sanki. Bunalıyorum..
Üzerime geliyor sığındığım dört duvar,el ele dolastığımız kaldırımlarda neşesiz bu gece. Sokak lambaları da hep parlardı ya yüzüdeki gülümsemeler gibi şimdi onda da titrek bir ışık var. Anlayacağın yine buram buram sensizlik kokuyor bu şehir..
Titriyor içimdeki masum çocuk. Yalnızlık onu da korkutmuş belli. Sarıldım ona.Ancak biz olurduk derdimize deva.Kimseye güvenemez olduk nasıl olsa. Gidiyor ardına bakmadan kim seviyorum diyorsa.
'korkma,alışırsın sende'dedim usulca titreyen çocuğa. Nelere alışmadık ki buna da alışırsın.
İşte yine bir gece vakti...Değil.! Her gece seni hatırlama vakti.Özlem göz pınarlarımda.
Yine saat seni sen geçerken,dalgalar nefretle kayalara vururken,sahil kenarında oturmuş,rüzgara seni esmesi için yalvarırken buldum kendimi...
Batan güneşe anlatırdım ben aşkımı her doğduğunda daha da çok sevmek için seni, denize düşen yakamoza,ışıl ışıl parlayan yıldızlara anlatırdım gözündeki parıltıyı...
Gidenin ardından bekçi olmak çok zor biliyor musun beklediğim,her gün geride bırakılan kırık kalplerin,kurulan hayallerin,umutların başında durmak,onların hergün tekrar tekrar seni hatırlatmasına izin vermek zorunda kalıyorsun. Unutamıyorsun. İşte bu yüzden zor.
Benim ise tek hatam ne biliyor musun.?Haddimi bilmeden gönül verdiğim sonuçsuz sevmelerim var.Yani sahip olduğum herşey bir yokluktan ibaret... Tıpkı sen gibi..!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN OLMAYAN HER ŞEYDEN GEÇ
PoetrySonra içimden, kalbimin derinliklerinden bir parça eksildi. Bir boşluk olşutu orada ve ben dolduramadım bu boşluğu ne sana yazdığım şiirlerin mısralarıyla ne de sabaha sensiz bağlanmayan gecenin uçsuz bucaksız karanlığıyla...?
