Gün biterken kalbini oyalayan düşüncelerle sessizleşmeye başlar gece...
Gecenin doğuşunu bekleyen bir fısıltı yükselir yüreğinde,
Yüzüne taktığı gülen maskeyi indirir kimisi,
Kimisi eskimiş gönül perdesini...
Ama kimse kulak veremez bu sese.
Duymazlıktan gelir umursamaz kimi,
Bilirsiniz daha kolaydır böylesi.
Gereksiz gelir kimine.
Hoşuna gitmez belki de
Yüzleşemez hatalarıyla,ağır gelir kalbine.
Alışmış bu insanoğlu sadece nefsinin beğendiği seslere kulak vermeye.
Ama asıl geceyi dinleyenler bilir, huzura kavuşturacak ses asıl nerede.
Bizi huzura kavuşturacak tek ses tam da yüreğinde,
Elimizi koymaktan korktuğumuz yerde,
Tam da şu anda,
Koy elini sol tarafına,
Sor vicdanına,
Rahat mı orada?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN OLMAYAN HER ŞEYDEN GEÇ
PoetrySonra içimden, kalbimin derinliklerinden bir parça eksildi. Bir boşluk olşutu orada ve ben dolduramadım bu boşluğu ne sana yazdığım şiirlerin mısralarıyla ne de sabaha sensiz bağlanmayan gecenin uçsuz bucaksız karanlığıyla...?
