En büyük derdim olmuştu, semden sonra kimi sevecegimi bilmemek..!
En büyük korkumdu,
Kokunun bir daha olmaması.
Yağan yağmurun kaldirimdaki anıları tek tek yıkaması...
Korkuyorum baska biriyle unutmaktan yaşananları..!
Gülmeyi unutmaktan korkuyorum!
Bir sabah bile sensiz uyanmaktan,
Ben senin olmadığın herşeyden korkuyorum,
Tek Gerceğim;
Seninle ölüm bile güzel gelirken bana,
Şimdi sensiz ufacık bir sesten bile, çaresiz bir cocuk gibi korkuyorum
Hatırlıyor musun sevgili?
Yağmuru çok sever ama gök gürlemesinden de bir o kadar korkardim ya?
Sen o anda sımsıkı sarılırsın bana.
Bana sezdirmeden gulerdin bu çocukluğuma.
Ben yine gök gürlemesinden korkuyorum sevgilim.
Gök gürlemesinden değil de,
Gök gürlediğinde yanımda olmamandan,
Bana sımsıkı sarılmamandan korkuyorum..!
Hani sen kıyamazdın benim korkmama!
Korkuyorum...
Yollara bakıyorum ağlayarak.
Gelmeni bekliyorum
Ve tabii;
Gelmemenden korkuyorum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN OLMAYAN HER ŞEYDEN GEÇ
PoetrySonra içimden, kalbimin derinliklerinden bir parça eksildi. Bir boşluk olşutu orada ve ben dolduramadım bu boşluğu ne sana yazdığım şiirlerin mısralarıyla ne de sabaha sensiz bağlanmayan gecenin uçsuz bucaksız karanlığıyla...?
