Hoofdstuk 60

676 26 2
                                    

Pov Kim


IK word wakker gemaakt door mijn wekker. Het is 7:30 s'ochtends. Ik stap uit bed met een misselijk gevoel, en besef dat mijn hoofdpijn met de seconde ook weer begint op te komen. Ik loop naar de keuken en neem snel twee paracetemols in waarna ik beef dat het ookn wel weer tijd word dat ik naar school moet gaan.

Aangezien ik nog een uur heb kleed ik me snel aan, en eet wat ontbijtgranen met melk, en poets daarna mijn tanden. "Voel je je al beter?" Word er vanachter me gevraagd.. Ik schrik op en zie dat Nina daar staat, en zich al helemaal heeft opgetut. "het gaat oké, ik wil niet nog meer missen dus ik ga gewoon naar school zolang ik het vol kan houden. Ze knikt, en begint dan ook met haar ontbijt.

Wanneer ik besef dat ik nog maar 5 minuten heb om bij het juiste lokaal te zijn, ren ik naar mijn amer, pak ik mijn boeken en ren naar het wiskundelokaal, aangezien we daarmee beginnen. Echt een geweldig vak om mee te beginnen. #not.

Wanneer ik op mijn plek in de klas ga zitten zie ik dat Dylan er niet is. "NIna waar is Dylan?" Vraag ik haar, wijzend naar zijn lege stoel. "Die is ziek, dat appte hij mij vannoctend. Hij vroeg we of het met jouw al een stukje beter gaat. Ik heb gezegd, dat je probeerde naar school te gaan , kijken of dat lukt" Ik glimlach. Maar vanbinnen denk ik momenteel: Waarom appt hij mij niet om te vragen hoe het met mij gaat? Ik ben toch zijn vriendin? Hij kan toch op zijn minst überhaubt een appje sturen, of iets van zichzelf te laten weten? De hele wiskunde les vraag ik mezelf, allerlij van zulke vragen af.

Na 3 lesuren begint de korte pauze en besluit ik maar in de aula te gaan ziten met Kayleigh en Nina. We praten een beetje bij, al voel ik me nog steeds erg belabberd. en af en toe moet ik een gefakete glimlach maken, wat me nog aardig lukt moet ik zeggen.

Na een poosje, wanneer de pauze nog 5 minuten heeft staat Nina opeens op. "Ik moet nog wat ophalen ik kom jullie straks wel weer tegen bij de volgende les, Kim kun je zeggen dat ik mijn boek snel aan het ophalen ben?" Vraagt Nina. IK kijk haar an met gefronste wenkbrauwen, wat ze op lijkt te merken. "Ik ben een goede pen vergeten mee te nemen" Zegt ze wat me nog raarder laat kijken. "Oke dit is de domste smoes die ik in tijden van je heb gehoord, ik wil nu echt even weten waar je naar toe gaat. Ik wil niet in de problemen komen doordat jij van die domme smoesjes verzint, je weet zelf ook wel dat je een pen van mij of Kayleigh had mogen lenen." Zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Ze zucht. "Jullie hoeven niet alles te weten" Zegt ze dan bot en loopt weg.

Ik en Kayleigh blijven verbaast achter en lopen zuchten naar onze volgende les. Natuurkunde, echt een rotvak!


Hey sorry voor weinig updates de laatste tijd, ik mag minder achter mijn laptop en mobiel dus heb minder tijd om te schrijven.. sorry daarvoor! Ik probeer wel steeds weer meer te schrijven, aangezien school binnenkort weer begint, See ya!

Jongensinternaat (VOLTOOID)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora