22. Kardeş~

31.7K 1.5K 127
                                    

Gel biraz…

Baharımı al…

Soğuktur oralar….

                                                               <~~~~~ >

 

Lumina adeta uçarcasına çıktı asansörden. Bir an önce abisine ulaşmak ve haberleri vermek istiyordu. Abisinin odasının bulunduğu köşeyi dönmesiyle birisiyle çarpışması bir oldu. İkisinin elleri de istemsizce birbirine uzanmıştı tutabilmek için ve bunu başardılar da. Bu iki güzel kadın birbirini süzdü bir süre. Kabaca bakıldığında birbirlerine benziyorlardı. Sarı saçlar mavi gözler…

 “Ah bir yerin acıdı mı? Af edersin ben önüme bakmıyordum.”

 Lumina sanki konuşmuyor ritimle şakıyor bu kız diye geçirdi içinden. Ve abisinin odasından çıkıyordu. İlginç…

 “ Asıl ben ö…zür di..le..rim. Dik..kat…sizdim bende”

Kız bir an mimiklerini kontrol edemese de anında normal haline dönmüş gözleri parlarken elini uzatmıştı.   “ Sen Lumina’sın. Laysender’ın kardeşi… Ben de Umut.”

Lumina kız tarafından tanınıyor olmanın şokuyla elini uzattı. Ama aklı sürekli çalışıyordu. Acaba bir yerde görmüş müydü? Ne zaman tanışmışlardı ki ? O sırada kız sanki sorularını duymuş gibi konuşmaya devam etti.

 “Ben yeni takı tasarımcınızım. Laysender senden bahsetmişti. Konuşurken yanağının yanında bir çukur var onunla çok uğraşırım deli olur demişti. Oradan tanıdım seni”

Lumina kızın samimiyetinin kendisine aktığını hissediyordu. Gözleri o kadar açık o kadar doğru bakıyordu ki. Şimdiden çok sevmişti onu. Birde tutukluğundan değil de başka bir şeyden tanıdığını anlatmaya çalışıyordu. Gerçekten yüreği güzel bir kızdı bu. Laysender da görmüştür herhalde dedi kendi kendine. Eh görmediyse de ben bir yolunu bulurum onun gözüne sokarım artık dedi.

 “Mem…nun oldum. Laysender da bah…setti siz..den. Çok yete…nekliymiş..siniz.”

 “Teşekkür ederim. Ama siz değil lütfen. Sen…”

 “Peki o za..man..”

 “Şimdi gitmem lazım. Tekrar görüşmek isterim. En kısa zamanda. Güzel Günler”

Kız sam yeli gibi esip geçmişti yanından. Ah bu kız Laysender’a göreydi. Onun o aşılmaz duvarlarını tek tek kırabilirdi. “Eh Lumi sende kendin aşkı buldun. Herkese bulaşsın istiyorsun” dedi iç sesi. Lumina’ysa itiraz etmedi.

Abisin kapısını açtığında onu boşluğa bakarken buldu. Kapıyı açtığını fark etmemişti bile. “Sevgili iç sesim, belki de benim hiç bir şey yapmama gerek kalmaz” diye göz kırptı içine.

“Abisi” diyerek boynuna sarıldığında irkilse de hemen ellerine sarılıp kucağına çekti kardeşini Laysender.

“Şımarık. Bu ne sevinç böyle. Ne oldu ?”

“Çok mut…luyum Abisi. Çok…”

ESVEDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin