Unexpectedly In Love With The Campus Heartthrob

Chapter 3

Author's Note:

It's my First ever Story here in Wattpad. I really do my best so sana Ma-appreciate niyo. No Hate and Judgment po because I just write to Express not to Impress.

Sorry for the Typos and Grammatical errors. Kung may kaparehas man itong Story ko I didn't meant it, It's called Coincidences.

Don't Accuse me of Copying if you haven't yet Read the Whole Story. I am Sorry to Tell you that YOU can't Compare my Work to others Work. I have my OWN Plot/Twist and I really Work hard for this.

This is Work of Fiction Names, Characters, Business, Places and Events are Product of Author's Imagination. Any Resemblances Actual Persons, Living or Dead are Purely Coincidental.

Be Aware: I don't Want Gaya Gaya People. Please Obtain Permission from the Author.

Someone's POV

What the fuck! I can't believe this! Who's in front of my eyes. Seryoso ba to? Pinanganak ba siya para banggain ako.

Flashback..

Last week we went to Palawan for a family vacation.

Tristan and I separated from them and went to the Park. Because we want to get some fresh air. It is better to feel. It would have been better if it was dark. I suddenly though of a way. I looked at Tristan and smirked. Tinaasan naman niya ako ng kilay ng mapansing nakatingin ako sa kanya.

"What?" He asked.

Napakaarte talaga nito.

"We have something to do bro.." Nakangisi kong sabi. Napailing iling naman siya.

"Sabihin mo na at ng makaalis na ako. Tumatawag na si Mom.." Naiirita niyang sagot.

"Dadaan ka din naman sa may main switch diba?" Tanong ko. Tumango naman siya.

"Turn off the main switch. Total aalis ka din naman agad.." Sabi ko pero napailing lang siya.

"Ano pang ginagawa mo alis na!" Utos ko pero tiningnan niya lang ako ng masama.

"Sa tingin mo, walang nagbabantay dun na gwardya.." Sagot niya.

"You can do that bro.." Sagot ko.

"Si Alex ang tawagan mo at utusan mo sa kabaliwan mo.." Nakataas kilay na sagot niya at itinutok ang atensyon sa phone niya. Napairap tuloy ako.

"Ayaw ngang sumama kanina dahil masakit daw ang paa niya.." Naka simangot kong sagot. Napa kamot siya sa ulo at bumaling sa akin.

"Fine.." Sagot nito. Natawa tuloy ako ng iharap niya sa akin ang kamay niya na parang naniningil ng utang.

"Wala akong dala kaya umalis ka na nga!" Pagtataboy ko.

Tiningnan niya muna ako ng masama bago siya umalis. Nang makarating siya sa may main switch. Napangisi ako at sumunod sa kanya. Nakita kong may pinindot pindot siya doon. Napatingin siya sa gawi ko at tumango. Suminyas naman ako at saktong nagsipatayan ang mga ilaw dito sa may park.

Nakarinig pa ako ng sigawan at tilian. Hindi ko maiwasan ang di matawa at mapangisi. Dibale bubuksan naman din iyan ng staff mamaya eh.

Napatingin ako sa phone ko ng mag ring ito. Natawa ako ng makitang si Tristan ang nagtext.