İmkansızdan Vazgeçme

Bölüm 1: İlk Karşılaşma

"Bugün üniversitede ki ilk günüm.. Oh be sonunda özgürüm.." Victoria çok heyecanliydi.. Bugün hayatinda hic görmedigi kisilerle tanisacakti..

Üniversite kaydını çoktan yaptırmıştı. Burada gördüğü kızlar zengin zübbesi gibiydi.. Hepsinde abiye tarzı elbiseler ve platform topuklu ayakkabilar vardi. Saçları kuaförde yapilmis gibiydi.. El çantalari bir başka tabi.. Sanki okula değil partiye gelmişlerdi.. Erkekler desen bir ayrı havalı..

Victoria'nin üstünde ise ispanyol paça pantalon ve pantalonun icine girmis bir gömlek. Altına ise spor bir ayakkabi giymis ve hafif dalgalı saçlarını açık bırakmıştı.

Herkes Victoria'yı aşağılayıcı bir bakışla süzüyordu. Oysa Victoria oldukça doğal giyinmisti.Victoria merdivenleri hızlı hızlı çıkarak sınıfını ögrenmek icin panodaki kağıtlara baktı. Hızlı adımlarla gözlerini devirerek kimseye bakmadan sınıfına çıktı. Bütün herkesin gözü Victoria'nın üzerindeydi. O yağmurlu havada cam kenarına yanlız başına oturmuştu. Herkes bir arkadasiyla otururken o yanliz başına oturuyordu.

Victoria sınıfı incelerken birden sınıfta bir sessizlik oldu. Tüm gözler kapıya dikilmişti. Victoria da istemeden kapiya bakmisti. İceriye yeşile kaçan ela gözlü , kahverengi saçlarinin arasinda hafif sarılar olan bir delikanlı girmişti. Herkes onun yakışıklılığına bakiyordu ve herkes onu tanimisti. O Barcelona'da oynayan meşhur Neymar'dı. Victoria'da onu tanimisti. Neymar sinifa girdigi anda ona aşık olmustu. Hangi sırada oturdugunu merak ediyordu . Kalbi pır pır atiyor ve sırasına oturmasını bekliyordu.

Şans o ki Neymar Victoria'nın yanina oturmuştu. Victoria daha da heyecanlanmis ve heyecanini belli etmemek icin kapıya doğru bakmaya başlamıştı. Neymar hic konusmuyordu. Suratını asmıştı. Belki yerinden memnun degildi. "Bula bula bunu mu buldunuz yanıma oturması icin .. "  diye soyleniyordu.

Hızlıca sınıfın kapısını çarparak cıktı. Herkes cok şaşırmıstı tabi Victoria'da öyle..l

Victoria merakla Neymar'ın pesinden gitti. Ve onu sınıfın yaninda bir kayıt işiyle uğraşan kadınla konuşurken gördü. İstemeden kulak misafiri oldu:

"Gerçekten başka sınıf yok mu? Tekrar bakinnn !!"

"Gerçekten yok beyfendi. Üzgünüm. "

"Kahretsinnn!!"

Neymar sinirle kapiyi çarpıp çıktı. O öyle bir sinirdi ki yanindaki Victoria yi bile görmemişti.  Onu öyle gören Victoria sinirlenip söylenmeye başlamıştı.

"Lanet olasi sanki ona çok merakliydim. En azından nezaketen bir adımı sorabilirdi.. Ama hayvan işte daha dogrusu erkek.! Bide yetmezmiş gibi sitem yapiyor! Kendini ne saniyor ki buu ?!!"

Victoria sinirle sınıfa cıkmıştı . Her ne kadar sinirlensede gözleri her yerde Neymar'ı arıyordu. Ama o yoktu.. Bütün kızlar Neymar hakkında konusuyor onunla evlilik hayali kuruyordu. Victoria onlara kulak asmadan sırasına yaslanıp Neymar'ı düsünmeye başladı..

O kadar çok düşünmüstü ki cıkış zilini bile duymamıştı. Victoria eşyalarını toplayıp sınıftan cıkmıştı. Hala Neymara cok sinirliydi ama bütün bahcede gözleri onu ariyordu. Etrafı süzerek eve gitmişti.. Geç saate kadar televizyon izleyip gece saat 03.00 oldugundada koltukta uyuya kalmıştı.

Gece geç yattığı için Ertesi sabah telaşla uyanmıştı. İlk dersin başlamasına 15 dakika vardı. Yol 10 dakika sürüyordu bu yüzden 5 dakikada hazırlanmasi gerekiyordu. Neymar'ı tekrar görmek icin sabirsizlaniyordu. Belki bu sefer onunla konuşabilirdi. Hızlıca tost yapip yedi ve hemen giyindi. Bu sefer beyaz bir SweatShirt giymis altina da beyaz bir pantalon giymişti. Kahverengi ve arasinda ince sarilari olan Saçlarını bu sefer topuz yapmisti. Başına beyaz, siyah puanlari olan bir bandana bağlamış ve siyah supralarını giyip evden çıkmıştı. Fakat unuttuğu birsey vardı. Tost makinesinin fişi..

Koşar adımlarla evden çıkmıştı. Öyle acelesi vardi ki aynada kendine bile bakmamıştı. Neymari görmek icin sabirsizlaniyordu ama korkuyorduda, ya bugünde gelmediyse??

Sonunda okula varmıştı. Hemen kendini ilk dersin oldugu labarotuvar'a adeta fırlatmıştı.

Ama Neymar yoktu. Victoria dudak büzerek asık bir suratla yerine oturdu. Bu arada herkes Victoria'nın güzelliginden bahsediyordu. Ama Victoria hic farkinda degildi. O sadece Neymar'ı düşünüyordu. "Acaba bugün de gelmeyecek mi hemde sırf benden nefret ettigi icin? Gerçekten benden nefret mi ediyor?" diye düsünürken yanina oturan Neymar'ı fark etmedi bile. Neymar "Hey Selam." diye söze girince birden sol yanına döndü ve Neymarı gördü. O tam da yaninda oturuyordu. Victoria'nın gözleri parlamıstı. Adeta dili tutulmuş cevap veremiyordu. Kalbi pır pır atıyordu. Onun yakişılılıgından bir kez daha büyülenmisti..

Victoria birden Neymar'a döndüğünde birden gözgöze gelmişlerdi. Bu sadece 5 saniye sürmüştü, ama Victoria bu an hiç bitsin istemiyordu. Ama İstemsizce başını diğer yana cevirdi. Çünkü cok utanmıştı.

"Heyy.. Sana diyorum .. Neden cevap vermiyorsun? Dünkü olay yüzündense özür dilerim biraz gergindim.."

"Bu gerginliğini bana yansıtmanda ki sebep neydi Neymarr?!! "

"Hey hey tamam sakin. Özür diledim ya işte?"

Neymar o kadar tatlı bir tavır takınmıştı ki bu Victoria'yı yumuşatmaya yetmişti. İkiside birbirine gülümsedikten sonra konuşmaya başladılar..

"Dün tam soramamıştım. Adın neydi?"

"Victoria. Seninki de Neymar olamalı??"

"Vay canına adımı nerden biliyorsun??"

"Bilmeyen mi var??"

"Ee yurtta mi kaliyorsun?"

"Hayir kendi evim."

"Bende kendi evimde kalıyorum. Bu gece bize gelmeye nedersin?"

"Sacmaliyorsun herhalde??"

"Yoo. Oldukça ciddiyim daha çok konuşuruz işte ne dersin?"

"Kes sesini..! Tabi ki hayırr!!"

Aslında gercekten gitmeyi istiyordu ama korkuyordu. Hem de onu sevdigini anlayacak diyede korkuyordu. Tam o sırada ögretmen geldi ve ders başladı. Herkes tahtaya bakiyordu, Victoria da öyle.. Ama Neymar gözünü Victoria' dan ayıramıyordu. Bunu Victoria haric bütün sınıf fark etmişti..

Umarım Begenirsiniz.. Eger begenirseniz yazmaya devam edicem Vote ve yorumlarinizi eksik etmeyin..Bunu Neymarı düsünerek yazdım.. Kalbimiz Sao Carlos hastanesinde.. Bir an once iyiles bitanem.. Seni seviyorum... Força Neymar.. <3 Bir an once iyiles ve sahalara geri dön şampiyon.. <3