Saints of Cami- Complete

Chapter 26- Sweet Talk

Saint

Nagsampa kami ng kaso kay Gary. Physical Injury and Attempted Kidnapping. Nagsampa din siya ng kaso sa akin na Physical Injury. Cami got scared with that but I assure her that I will not go to jail. Not this time. Nakita ni Allison si Cami na hinarang ni Gary so she called me. Kasama niya si Carlos na nakakita ng pangyayari. They are the witnesses.

Galit na galit si papa ng malaman na nasa presinto kami at my kaso ako. He went to the police station with his lawyers.

"Bakit may kaso ang anak ko? Dapat lang sa hayop na yun na maospital. Pakawalan nyo yan...bago ko pa kayo ipakulong lahat." Sigaw ni papa sa presinto. Nagkagulo pati ang lawyers niya ng sumigaw si papa.
Umiiyak si Cami ng yumakap sa akin ng makalabas ako sa kulungan.
"My God, Camilla. Ano ang ginawa sayo?" Tanong ni papa kay Cami.
Nangingitim ang sugat ni Cami sa braso. Mayron siyang mga pasa sa hita at pisngi.
"Natingnan ka na ba?" Tanong ni papa.
Tumango si Cami habang umiiyak. "Meron na po akong medico legal."
Binigay sa lawyers ni papa ang medico legal niya.
"Make sure na walang bail yung gumawa nito sa mga anak ko." Papa said to his lawyers bago siya nagyayang umuwi. Sinundo namin si Saint sa bahay nila Carlos on our way.

Tanong ng tanong ni Saint kung ano ang nagyari kay Cami.
"Nadapa ako. Tumama ang mukha ko sa gutter." Cami explained to Saint.
"Mag-iingat ka mommy next time." Pangaral ni Saint.
Naluluhang natatawa si Cami. "Opo." Sagot nito.

Hindi ako kumikibo habang nagmamaneho ako. I can still feel my anger...It's boiling inside of me.

That night, Saint made a decision to sleep with papa. She marched her way out without looking back.

"Nakainom ka na ba ng gamot mo?" Tanong ko kay Cami.
Tumango siya. Her face has bruises.
I hold her as gentle as I can. I leaned her on my chest and inhale her scent.

"You scared me, Cami."
"Natakot din ako kanina." Sagot niya.
"Sino ba yun? Kilala mo ba?"
"Iyon ang pilit na pinapakasal sa akin nila mommy." She answered.
"I was ignoring his messages and calls from the day I moved in here. Hindi niya nagustuhan ang pag-iwas ko." She explained.
"You should have told me."
"Ayaw kong dagdagan pa ang utang na loob ko sayo."
Napabangon ako mula sa pagkakasandal sa headboard at tiningnan siya.
"Camilla Rose... Hindi ako mag-aalala sayo dahil gusto ko ang utang na loob mo." Nabubwisit na sagot ko.
"Eh...bakit tumataas ang boses mo?"
"Ang manhid mo kasi. Manhid-manhid mo..." Naiinis na sagot ko.

Bumalik ako sa pagsandal sa headboard and she is still staring at me. So I gently hold her and leaned her head on my chest again.

"Cami, hindi ko ginagaw sayo ito dahil sa kayang gawa."
"You are giving me mix signals." She said shyly.
I chuckled. "Am I? Sorry, mommy." I kissed her head.
"Kailangan na nating magpakasal, Cami." I said to her.

Napabangon bigla si Cami. Medyo nangiwi siya ng konti dahil sa mga sugat niya sa hita ng tumingin siya sa akin.
"We went from one date to getting married in a span of 24 hours?" She asked.
"Mahigit sampong taon na kitang hinintay ha... Gaano mo pa ako katagal paghihintayin?"
"Wala kang naging girlfriend after me?"
"Wala." Sagot ko. Naningkit ang mga mata ko. "Ikaw meron?"
"Meron naman." Sagot ni Cami. She rolled her eyes.
"Huwag ka nga...Meron kang mga fling. Sinabi sa akin ni Allison. Hindi ka santo kahit Saint ang palayaw mo." Sabi nito. Gago talaga 'tong Allison na ito. Umiirap na umiwas ng tingin si Cami sa akin.
"Bumalik ka dito." Dahan dahan ko siyang inihiga sa balikat ko. I like the feeling of her weight on my body.

"Ikaw lang ang minahal ko, Cami. Alam ni Allison yun. Alam ng mga kaibigan ko yun. Kaya siguro sobra akong nasaktan ng malaman kong may statement ka noong makulong ako."
"Pero wala akong statement." Sagot ni Cami. Pinigilan ko siyang tumayo. I enclosed her with my arms.
"I know. Nabulag lang ako ng galit dahil mahigit sampong taon tayong hindi nagkita. I'm sorry for what I've said before. I didn't mean to hurt you. Ikaw lang ang minahal ko, Cami."

I heard a sob then felt her tears on my hand. I saw her shoulder shaking.
"Don't cry, Cami. Please don't." Hinarap ko siya sa akin and I gently dried her tears.
"I don't deserve you..." She said.
"Don't be ridiculous. I am not the perfect candidate when it comes to Best Dad of the year."
"But you are the best dad..." She said.
"I tried to have relationships...God knows I tried...But I can't. My heart belongs to you. So after I failed to love Carlos, I swear I won't try anymore."Natatawa si Cami ng sumimangot ako.
"And you know how popular he is and how good looking he is..."
"Really?" Walang ganang tanong ko. "Akala ko ba your heart belongs to me?"
She softly laughs.
"All I want to tell you is that I love you so much." She said.
"Ang dami mo pang sinabi." I told her before I kissed her on her lips.
"Aray..." Napabitaw siya. May sugat nga pala siya sa labi.
"Tang-inang Gary yun. Papatayin ko na yun. Hindi ako makahalik sayo dahil sa kanya. More than ten years ko na itong hinintay, Cami." Frustrated na frustrated ako.

Natatawa siyang humiga sa kama.
"Doon ka sa kwarto mo matulog." She said.
"No way," I replied and close the lights. "Goodnight mommy. I love you."
"Love you too...Daddy." She whispered.