Benedict Dreams

Chapter Nine : In Danger

Chapter Nine : In Danger

Carin.

"Magandang umaga, Carin," bati sa akin ng isang blade elf na nakatayo sa bukana ng kaharian.

Tinanguan ko lamang siya at naglakad na papasok sa loob ng kaharian.

Maraming nag-aasikaso na elf sa loob ng kaharian. Hindi alipin ang tawag namin sa mga tagapag-silbi rito. Mababang uri sila ng elf pero mas mataas kumpara sa ibang elf dahil nakatira sila rito sa kaharian.

Wala paring nagbabago rito. Maayos, mabango, madaming bulaklak at masaya pa rin ang mga nakatira rito. Napapaligiran ang kaharian ng Kislap ng nga syudad.

Mayroong iba't-ibang klase ng elf. Bawat isa, may partikular na gawain. Mayroong nagpapaganda ng panaginip, mayroong nagpapasaya sa panaginip at minsan nananakot sa panaginip. Depende sa ranggo. Bago dumating si Dark sa panaginip, ang mga higher ranks ang nagpapaganda ng panaginip. Ang erinyes naman ang nagbibigay ng bangungot.

Pero ngayon, nag-iba ang nakasanayan dahil sa estrangherong hindi namin alam ang tunay na pakay.

Pinatigil muna ni empress Dream ang pagbibigay ng bangungot, pero sa hindi malamang dahilan, marami pa ring tao ang binabangungot. Kaya ang task ng mga erinyes ngayon, ay bawasan ang mga taong hindi nananaginip ng maganda.

Masiyadong mahaba ang mga hallway sa kaharian. Malawak din ang espasyo, kaya mahihirapan ang normal na taong maglakad sa lugar na 'to. Mabuti nalang at may kakayahang gumamit ng mahika ang mga katulad ko, nakarating agad ako sa bulwagan.

"Higher rank elf? Anong ginagawa mo rito sa kaharian?" empress Dream greeted me. She's sitting in her throne. Hindi siya nakatingin sa akin dahil sa dami ng binabasa niyang reports galing sa iba't-ibang departamento ng panaginip, pero nalaman niyang dumating ako.

Yes, that's our queen.

I bowed as a respect. "I need to tell you something, very important," saad ko. Mukha namang naagaw ko ang atensyon niya dahil napakunot ang noo niya, pero nanatili pa rin siya sa pagbabasa ng mga reports.

"Is it more important than finding Dark?" she asked.

"Finding Dark is more important, but I bet you need to hear this," I whispered but it's enough for her to hear.

"Ano ba 'yong importanteng sasabihin mo?" she asked with curiousity. Binaba niya ang binabasa niya at tinuon niya sa akin ang tingin niya.

"Isa sa may photographic memory ang nanganganib," straight to the point na saad ko.

Mas lalong kumunot ang noo niya.

"What do you mean?"

I shrugged my shoulders. "I don't know how. Pero, ang senyales na nakita ko sa kaniya ay nagsasabing mawawala na ang kaniyang pagiging espesyal. Malapit na ring mawala ang kakayahan niya," sagot ko.

"And that special dreamer is yours?" she asked so I nodded. "Very well, ano bang senyales ang ipinakita niya sa iyo? Baka mamaya sinasadya lang niya 'yon para lokohin ka," aniya bago bumalik sa pagbabasa ng reports.

"I doubt, your majesty. Hindi niya ako lolokohin dahil hindi naman niya alam na big deal 'yon para sa atin," saad ko.

"Really?" she smiled, as if not bothered. "Hindi naman siguro siya inantok at natulog sa loob ng panaginip hindi ba?"

"He did."

"H-he—what?" Muli niyang binaba ang binabasa niya. "It can't be. It's a joke right?"

I shook my head.

"There are only six special dreamers left," she said. Ako naman ngayon ang nagulat at napakunot ang noo.