13/YUSUF

24.8K 1.6K 103
                                    

DÜZENLENDİ✔

*Bazı insanlar, bazı insanlara hediyedir*

Yusuf'dan....

Genç adam hiç bir zaman isminin insanı olamamıştı.En basiti ise Yusuf gibi sabırlı ve sakin bir adam değildi. Elinde ki dosyayı hızla masanın üzerine atarak asistanına döndü.

"Sema siz benimle kafa mı buluyorsunuz?"

"Yusuf bey ben bizzat kendim kontr-"

Yusuf yüzüne eğreti duran gülümsemesi ile masanın arkasından çıkıp Sema'ya doğru ilerledi.Sema bu bakışı ve bu gülüşü biliyordu. Patronunun bu ifadesi yerine bağırıp çağırmasını tercih ederdi.Adamın öyle bir mizacı vardı ki en sinirli olduğu zamanlar bile kendini bu şekilde gizler ama zehirli laflarını esirgemezdi.

"Bizzat kendin kontrol ettin öyle mi?Peki o zaman bizzat kendinin kontrol ettiği bu dosyada neden böyle lanet olası bir madde var haa!Bu ne demek biliyormusun.Sen ve o aptal avukatın gözden kaçırdığı bu madde milyar dolarlar demek.Ama hata bende size güvenmem gerekiyordu."

"Haklısı-"

"ÇOK DIŞARI SEMA"!

Eğer o kız biraz daha içeride kalırsa Yusuf kendine daha fazla hakim olamayıp kovacaktı.Dua etsin ki arada Sinan vardı,yoksa bu aptal kıza bir saniye daha tahammül etmezdi. Asistanı Keriman hanım doğum iznini ayrılamasa Sinan'dan yardım istemez ve bu kızı işe almazdı.Yusuf'da anlamıyordu Sinan bu insanları nerden buluyordu.Sorgusuz sualsiz açılan kapının arkasından çıkacak yüzü beklerken masasaki dosyayı yere doğru fırlattı.

"İti an çomağı hazırla!"

"Ben de seni özledim kardeşim."

Yusuf,Sinan'ın odaya girmesi ile sinirle soluyup yerine oturdu.Uzun parmakları sakallarına giderken karşına oturan Sinan'a öldürecek gibi bakıyordu.

"Oğlum bu ne hal beni öldürecek gibisin."

"Gibi değilim Sinan az daha konuşursan öldüreceğim."

Sinan arkadaşının ciddiyetini fark edince yüzündeki gülümsemeyi sidi ve ciddi bir ifadeye büründü.Evet Sinan rahat adamdı kafasına hiç bir şeyi takmaz elinden geldiğince her işi oyuna çevirir ve oturur izlerdi.Ama yeri geldide mi ondan ciddisi olmazdı. Terside pisti yani,zaten Sinan boş adam olsaydı Yusuf onu yakınına bile yaklaştırmazdı.

"Yusuf sorun ne kardeşim?"

"Sorun ne öyle mi,sorun şu kardeşim. Saraçoğlu yine yaptı yapacağını.Yeni otel anlaşmasına öyle bir madde eklemişki,değil Ural abi ben bile göremedim."

"Ne maddesi oğlum,daha açık konuş."

Yusuf bu konuyu ne kadar açarsa canı o kadar sıkılacaktı.Tamam belki Yusuf için bu para pek de bir şey değildi ama boşa israf yapmak istemiyordu.

Elindeki sarı kaplı dosyayı masanın karşından oturan arkadaşının önüne attı.Sinan önüne atılan dosyayı havada yakalayıp sayfaları çevirdi. Altı çizili olan maddeyi gördüğünde gözleri büyüdü.Adamlar bütün para akışını kendileri kontrol edecekti, parayı Yusuf'un ödemesine rağmen.Sinan elinde ki dosyayı masaya bırakırken kahkahasına engel olamadı.Tabi bu Yusuf'u daha da sinirlendirdi.

"Ne gülüyorsan LAN!"

Sinan kahkahalarını dizginlemeye çalışıyordu ama bu hiç mümkün değil gibiydi.Yusuf'un sinirli hali onu birazda olsa korkuttuğundan kendine çeki düzen verdi ama yüzündeki gülümsemeyi bir türlü silemedi.

LAVİNİA (ölüm çiçeği) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin