Babasının Kızı (+15) (TAMAMLANDI)

26. BEKLENMEYEN (3)

Bir iki bir şey söylemek istiyorum. Arkadaşlar bu hikayedeki kişiler adı üzerinde karakter. Yani onlar içinde bulundukları duruma göre psikolojilerine göre nasıllarsa ona göre bazı davranışlar sergiliyorlar. Onların ruh halini düşünerek yazıyorum. Dünyada her şey çiçek böcek kuş cıvıltısı değil. Ortalık kafayı yemiş insan dolu ve zaten bu bir kurgu.

Bunları düşünerek okuyun lütfen.

Neyse. Bu arada 13. Sıradayız. İlginiz için ayrıca teşekkür ederim 😚

Buyrun...

▪

BEKLENMEYEN

İnsan yaşamı boyunca birçok seçim yapmak zorunda kalır. Her seçim diğer ihtimali öldürür. Emir ile içinde bulunduğumuz durumun her iki ihtimalini de değerlendirmeye çalışırken zihnimin boşluğuna düşüyorum. Karanlık ve sessiz. Bir mantığım ağır basıyor bir duygularım.. Karmakarışığım.

Yıllardır güçlü yanlarımın arkasına sığınırken bir anda zayıf yanımın ortasında buldum kendimi. Öyle bir zayıf yandı ki laftan sözden anlamıyor, içinizi parçalayarak kanınıza giriyor.

İnsan Emir Kayahan gibi zayıf bir yanını kontrol edebilir miydi?

Bir insan bir anda böyle büyülenebilir miydi?

Emir beni günden güne öyle bir büyülemişti ki içten içe ona bağlanmıştım. Bu minnet borcu olamayacak kadar yoğun ve ağır bir duyguydu. Her şeyini bilmek istiyordum.

İlk hangi kelimeyi söylediğini, ilk ne zaman yürüdüğünü, çocukluk anılarını, acılarını, sevinçlerini, en önemlisi de mavi gözlerinin arkasında yatan zifiri dünyasını öğrenmek istiyordum.

Gizem insanı çekerdi ya hani, hıh benimkisi öyle bir şeydi. Emir'in çekimine kapılmıştım. Kendimden beklemediğim sözleri bir bir dudaklarımdan dökmüştüm. Belki yarın pişman olacaktım ama bu duyguları bu kadar yoğun yaşarken fazla bastıramazdım.

Sabahın erken saatleriydi. Gece sırılsıklam olup soğukta fazla kaldığım için biraz üşütmüştüm. Ebru'nun yüzünü görmek istemediğim için yan taraftaki kapının kilidini de kırmıştım. Orada soğukta titreyerek uyumayı o kızın iğrenç görüntüsüne yeğlerdim.

Emir'de beni yalnız bırakmamış, yanıma gelerek benimle uyumuştu. Burası diğer odadan daha kötü haldeydi ama burada bulduğumuz minderlerle idare etmiştik. Gece uzak yatsak da uyandığımda Emir'in bedenini bedenimi sararken bulmuştum.

Sıcacık, huzur ve güven dolu.. Sanki onun yanındayken kimse bana bir şey yapamazmış gibi.

"Bak bunları buldum." diyen Emir'e başımı kaldırarak baktığımda elinde küçük bir halı gördüm. Kolunun altında ise bir çalı süpürgesi vardı. "Evi süpürür sonrada bunu serersin. " dediğinde süpürgeyi kolunun altından bıraktı. Yere düşen süpürge diş gıcırdatan bir ses çıkartırken kaşlarım havalandı.

"Ben ha?" dedim merakla.

"Sen tabi kızım. Ben mi yapayım? Daha gidip bir sürü odun kesip getireceğim." derken dudakları yana kıvrıldı. İçinde olduğumuz durumdan oldukça zevk aldığı belliydi.Burnumdan soluyarak süpürgeyi aldım.

"Akşam üzeri beraber de gideriz. Sabriye teyze var. Bize yorgan ve birkaç malzeme daha verecek. Beraber alırız." dediğinde içimde kara bulutlar rüzgarın etkisiyle savruldu.

Yüzüm istemsizce düşerken nefesimin ciğerimi zorladığını hissettim.

"Emir.." dedim tedirgin çıkan sesimle. "Burada ne kadar kalacağız böyle?"