Babasının Kızı (+15) (TAMAMLANDI)

BK

BU HİKAYEDE GEÇEN YERLER, KİŞİLER VE OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ OLUP HİÇBİR KURUM VE MESLEKLE  ALAKASI YOKTUR.

HİKAYE KAN VE ŞİDDET İÇERMEKTE OLUP ETKİLENECEĞİNİ DÜŞÜNEN KİŞİLERİN OKUMAMASINI TAVSİYE EDERİM.

12 Mart Pazartesi 2018

▪

Her şey bir iftira ile başladı..

Gecenin geç bir saatinde babasının kendisine anlattığı masallarla uykuya dalmak üzere olan bir kız çocuğunun yüreği hopladı kırılacak gibi çalınan kapının sesi ile. Sıçrayıp kalktığında başını okşadı babası, sakinleştirmek istiyordu.

"Sorun yok.." diye fısıldadı kızına adam. Saçlarına bir öpücük kondurup ayağa kalktı.

Küçük kız, koluna sarıldı babasının. Korkmuştu ve yalan söylediğini hissetmişti. Biliyordu çünkü içten içe..

Sorun vardı.

Adam kızına şefkatlice bakıp buruk bir şekilde gülümsediğinde kızının kolunu sıkı sıkı tutan elini aldı avuçlarının içine.

İşte asıl o an yüreği ağzına geldi küçük kızın. Babasının bakışları onu rahatsız etmişti. Babası ellerine buseler kondurduğunda annesi de telaşlıca odada belirmişti. Kapı hala sert bir şekilde yumruklanıp çalınıyordu.

"Neler oluyor?" diye korkulu bir sesle sordu annesi. Sanki olacakları hissediyormuş gibi.

"Çocuğu korkutacaksın, bağırma." dedi adam. Sonra usul usul kapıya doğru ilerledi. Küçük kızda kalktı merakla yatağından. Korkak adımlarla babası ve annesinin peşinden giderken odanın girişinde durdu. Başını uzatarak kapıya baktı fakat bedeni geride saklanıyordu.Yan odadan yeni doğmuş kardeşinin ağlayan sesini duyuyordu.

Babası kapının önüne gelince bir an duraksadı. Usulca geriye dönüp küçük kıza dolu dolu baktı. Ardından yüzünde ufak bir gülümseme belirdi ve kızına göz kırptı. Geri dönüp kapıyı açtığında üniformalı adamlar saldırdı babasının üzerine. Onu hızla duvara yaslayıp ellerine arkadan kelepçe taktılar.

Annesi çığlık çığlığa bağırıyordu. "Bir yanlışlık olmalı, benim kocam yapmaz!" diye haykırıyordu. Dinlemiyordu adamlar. İçlerinden birkaç tanesi evin içerisine girmiş sağı solu karıştırmaya başlamışlardı.

Polisti küçük kızın babası. Yanında daha öncede üniformalı adamlar görmüştü ancak o zaman babasına saldırmıyorlardı. Ne olduğunu anlamaya çalışıyordu ancak aklı şu an evinin içinde olanlara anlam veremiyordu.

Birkaç dakikalık karışıklığın ardından içeride ki adamlar kapıya doğru yönelince babasını da çekiştirmeye başlamışlardı. Annesinin feryadı ortalığı yıkarken dizlerinin üzerine düştü küçük kız.

Kaburgasının altında bir şey acıyordu ama ne olduğunu bilmiyordu. Nefes alamıyor gibi hissediyordu.

"Baba!" diye bağırdı gözleri dolarken. "Gitme baba!" diye haykırdı.

Polislerin çekiştirdiği babası "Kızım korkma." diye bağırıyordu. "Oyun oynuyoruz sadece." dediğinde bu hiç güzel bir oyun değil baba.. diye geçirdi içinden.

Ağlamaya devam ederken hızla ayağa kalktı. Annesine de aldırış etmeden babasını götüren adamların peşinden koştu. Gücü yettiği kadar vurdu.

"Bırakın babamı, bırakın!" diye ağlayarak vurmaya devam ettiğinde içlerinden bir tanesi tuttu küçük kızı. Babası gözlerinin önünde kaybolup giderken tanımadığı bir adamın kollarında çırpınıyordu.

Tekrar geçirdi içinden..

Bu hiç güzel bir oyun değil baba..

Nerden bilebilirdi o gece yaşadıklarının bütün hayatını tepetaklak edip bir sır girdabına sokacağını.. Babasına atılan iftiranın tüm ailenin yaşamına mal olacağını.. Nerden bilebilirdi yıllarca intikam ateşiyle yanıp büyüyeceğini..

Ama asıl sorulması gereken bir soru daha vardı.

Babasına gerçekten iftira mı atılmıştı?