Kaybedenlerin Umudu..(Klaroline)

Teşekkür Ederim..

Davina ise gülerek bana baktı. Acı birden kesildi Hayley beni kollarımdan tutup kaldırırken Klaus Davina'yı boğazından tutup havaya kaldırdı. Elijah ise Elenayla geriden hızlıca geliyordu.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen küçük cadı."

Davina ellerinden kurtulmaya ve büyü yapmaya çalışıyordu ama tamamlayamadan Klaus onun boğazını iyice sıkıyordu.

"Bırak onu kardeşim,anlaşmamızı biliyorsun."

"Elijah anlaşmanın canı cehenneme bu cadılara ne zaman yüz versek sırtımızdan vuruyorlar."

"Klaus,lütfen dur."

Oldukça kısık bir şekilde söyledim bunu. Ama Klaus'un durması için yetti. 

"Bizim suçumuz çok üstüne gittik. "

Hayley ile bakıştık o da konuşmaya devam etti.

"Evet Klaus Caroline doğruyu söylüyor onun üstüne gittik."

"İşte ben bu küçük cadıyı ortadan kaldırdığımda bütün her şey çözülecek dünya bir cadı belasından kurtulacak."

"Bir dakika kardeşim sende mi babamızı görüyorsun."

Klaus'un aklı karışmış gibiydi Davina'yı yere bırakıp Elijah'a döndü.

"Galiba konuşmamız gereken konular var Elijah."

Elena Klaus'un dikkati dağıldığında Davina'nın yanına gitti. Klaus ve Elijah arkalarını bize dönüp oldukça kısık ve hızlı bir şekilde konuşıyorlardı.

"İyi misin?"

Eliyle Davina'nın yüzünü kontrol etti Elena.

"İyiyim,bu aileden uzak olursam daha iyi olacağım."

Ona bakarken bana hiç beklemediğim bir soru sordu.

"Neden durmasını istedin?"

"Küçük bir kızı öldürmesini istemedim kim olursa olsun."

"Teşekkür ederim .."

Şaşkınlıkla gözlerimi açtım ve Elenayla bakıştım.

"Önemli.. Önemli değil Davina."

Hayley ortamın yumuşamasını kullanarak tekrar şansını denedi.

"Davina onlara her ne yapıyorsan yapmayı bırak. İyice kontrolden çıkarsa kimse kurtaramaz seni."

Dedikleri doğruydu Klaus'un üstünde etkim vardı ama bir yere kadar beni dinlerdi. Eğer gözü dönerse Tanrı Davina'nın yardımcısı olsun.

"Caroline ismin buydu dimi?"

Başımla onayladım.

"Onu durdurmana karşılık olarak teşekkür olarak sana bir bilgi verebilirim."

"Evet dinliyorum."

Bu sırada Klaus ve Elijah konuşmalarını bitirmişlerdi ama bize dönmediler.

"Bunları yapan ben değilim. Benim bu kadar gücüm yok. Öteki taraf parçalandığından beri diğer taraftan gelen cadı güçlerimiz azalmaya başladı bu yüzden bunu yapan daha güçlü birileri."

Klaus kafası karışmış bir şekilde Davina bakmaya başladı.Elijah söze karıştı.

"Onun hayalet olduğuna eminim Davina yoksa sadece görünmekten daha fazlasını yapardı."

"Elijah biraz önce büyü gücünü hissettim birileri salonda büyü yaptı ve ben o büyünün ne olduğunu anlamadım ama Klaus için bir şeylerin ters gittiğini anladım."

"Ama biraz önce söylediklerinle şimdi söylediklerin bir değil Davina."

Hayley haklıydı. Biraz önce sanki kendi yapmış gibiydi.

"Ben size ne yaptığımı söylemedim siz bana ipucu verdiniz."

"Senin yapmadığına inanmıyorum küçük cadı."

Davina umrunda değilmiş gibi omuz silkti.

"İster inan ister inanma ama o kadar güçlü olsaydım biraz önce ölüme bu kadar yaklaşmazdım."

Sonra arkasını dönüp bizden uzaklaşmaya başladı. Klaus ona doğru ilerlemeye çalıştı ama ben kolundan tuttum bana bakmasını sağladım.

"Klaus gitme sana bunu yapanın o olmadığına inanıyorum."

"Bende Klaus.Caroline haklı ikimizi büyüyle yere yıkacak gücü bile yok."

Elijah ile bakıştılar. 

"Haklısınız bayanlar bu gecelik bu kadar heyecan yeter partiye dönmeliyiz."

Elijah sözüne devam ederken elini Hayley'in beline attı.

"Ve bizden habersiz bir cadıya kafa tutmuyorsunuz."

"Biraz eğlenelim dedik dimi Caroline?"

"Evet oldukça eğlendik."

Hayley Elijah ile önden giderken Elena kolumu sıkıp onların peşine takıldı. Bende Klaus'la yan yana kaldım. O da aynı asil köken gibi belimden tuttu beni kendine çekerek yürümeye başladık.

"Teşekkür ederim Klaus beni dinlediğin için."

"Mantıklı konuştuğun her an seni dinleyebilirim aşkım."

Kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Ben hep mantıklı konuşurum Klaus."

"O zaman mantıklı davranmakta sorun yaşıyor olabilirsin. Kendini benim için tehlikeye atma aşkım ben halledebilirdim."

"Senin yöntemini kullanıyor olsaydık elimizde yanlış cadı ölüsü olacaktı."

"Bu yüzden ben teşekkür etmeliyim o zaman sana."

"Teşekkür etmene gerek yok. Sadece her şeyi ölümle halletmemeye çalış bana yeter. Kim olursa olsun dinlemelisin."

"Aklımın bir köşesine not aldım. Arada bana hatırlatmanda bir engel göremiyorum."

"Seve seve yaparım Bay Mikaelson"

Tekrar parti alanına döndük çok geçmeden aklıma Camille geldi.

"O sarışın barmenle oldukça samimisiniz galiba."

Söylediğimden oldukça eğlenmiş gibiydi.

"Kıskanma aşkım, o sadece fazla meraklı bir arkadaş."

Klaus söyleyene kadar bu duygunun kıskançlık olduğunu anlamamıştım ama gerçekten onu kıskanıyordum. İç sesim yine bana bağırdı "KENDİNE GEL CAROLİNE"

"Ne kıskanması Klaus sadece bana bakışlarından hoşlanmadım."

"Sana değer vermemin birçok kişi tarafından hayretle karşılandığına eminim aşkım ama asıl ilginç olanı hala yanımdan koşarak uzaklaşmaman. Bunu merak ediyorlar."

Söyledikleri durumu yaşamıştık kasabımızda onun bana ilgisi olduğu ilk zaman ondan uzaklaşmış,duygularımı nefretle saklamaya çalışmıştım. Ama Elena'nın taktığı isimle 'büyülü ormanda' değişen bazı düşüncelerim vardı. Onu öpmek iyi hissettirmişti ve ardından birlikte olduğumuzda her şey olması gerektiği gibi olmuş hissediyordum. Kendimi suçlu hissedeceğimi düşünmüştüm ama öyle olmamıştı aksine zaman geçtikçe bana verdiği sözü tutuyor olması beni üzüyordu. 

"Çok beklemeleri gerekecek o zaman."

Direkt olarak gözlerimin içine baktı ve yüzüme çok yaklaştı.

"Benden kaçmadan yanımda durman için bende çok bekledim aşkım."

Dudağı iyice dudağıma yaklaştığında nefesimi tutup gözlerimi kapadım ama o dudağımı öpmek yerine dudağımın sol kıvrımından öptü. Tuttuğum nefesi çaktırmadan verirken yüzümde hayal kırıklığı kırıntıları vardı görmesine izin vermemek için ona sarıldım. O da belimden sıkıca sardı beni. Boynuna küçük bir öpücük bıraktım.

"Bana geldiğin için teşekkür ederim Caroline.."

"Sana gelmemi beklediğin için teşekkür ederim Klaus."