hoofdstuk 3

1.5K 45 0
                                    

Wacht is ik herken hem, hij is die jongen die zo dom naar me keek in het station deze morgen toen ik overenthousiast aan het doen was tegen Lukas. "Heej ik herken jou jij bent dat meisje van in het station !" Zegt hij dan. Wel ik ben altijd goed geweest in eerste indrukken hier het bewijs nog maar eens. "Dat meisje dat zo luid aan het roepen was" "zo luid was dat nu toch ook niet" zeg ik snel. " hahaha mocht je willen, wat is je naam eigenlijk?" "Charlotte" "wel aangenaam Charlotte" en hij bied zijn hand aan als begroeting, ik schud zijn hand en glimlach "nu weet je mijn naam wel maar de jouwe weet ik nu nog wel niet." Hij kijkt me best verbaast aan maar zegt dan "Samuel" "wel aangenaam Samuel" en bied nu mijn hand aan. Hij glimlacht en schud nu mijn hand. Ik moet zeggen hij heeft best een schattige glimlach. "Wil je misschien nog iets spelen?" Vraagt hij dan, ik begin random te spelen. Hij staart me met open mond aan, "haha pas op zometeen vang je vliegen" zeg ik lachend. "Je bent echt goed weet je dat?" "Haha dankje" zeg ik verlegen en kijk naar de grond "nu moet je ook niet verlegen doen" en hij duwt zijn schouder tegen de mijne. Ik kijk hem aan en glimlach, wauw die ogen. Een geeuw verlaat mijn mond, "sorry haha, ik denk dat ik maar is terug ga en men bed inkruip." Ik sta recht en Samuel doet me na en staat nu recht voor me. "Eeeuuh doei" zeg ik snel en loop met men gitaar in men hand snel weg. Als ik ben aangekomen in men slaapkamer doe ik snel men trui en schoenen uit en ga in men bed liggen en val stilletjes aan inslaap.

De volgende ochtend

Ik open men ogen en rek me uit. Ik kijk hoelaat het is, '9 uur' kan er nog wel mee door denk ik in mezelf. Ik sta op, pak wat kleren uit men kleerkast en loop richting de badkamer. Ik douche me en als ik klaar ben droog ik me af en doe men kleren aan ik ben te lui om men haar volledig te drogen dus kam het snel en laat het gewoon over mijn schouders hangen. Ik loop naar beneden en ga naar het ontbijtgedeelte van de gasten, ik ga naar binnen en zie Samuel zitten samen met nog 4 andere jongens. Ik glimlach naar hem en hij glimlacht terug. Ik loop naar de keuken en begroet men moeder die eitjes aan het bakken is. Ik pak een appel uit de koelkast want veel honger heb ik niet echt en ga op een barkruk zitten die aan het eiland staat. "Waar was je deze nacht, ik was even bij je komen kijken en je lag niet in je bed?" Vraagt men moeder dan "ik kon niet slapen en ben dus even een luchtje gaan scheppen" antwoord ik en bijt nog is in men appel, ze knikt en zegt dan " hier breng jij dit even naar die tafel van die vijf jongens", en ze geeft me een dienblad met vijf bordjes op. Ik sta met op een zucht en stap richting de deuropening "en blijven lachen" zegt men moeder nog snel, ik draai men hoofd en lach heel fake naar haar waardoor ze moet lachen. Ik loop naar de tafel en zet voor iedere jongen een bord. Ze zien er wel niet verkeerd uit denk ik in mezelf. "is alles inorde of kan ik nog iets doen voor jullie?" vraag ik nog om beleefd te zijn "nee alles is inorde dankje voor het vragen" zegt de blonde jongen met een kuif, ik knik en kijk nog een laatste keer naar samuel en hij heeft het gezien en knipoogt naar me. Ik draai men hoofd snel om want ik voel dat ik moet blozen en loop weer snel naar de keuken toe. "Zozo jij was precies niet alleen deze nacht" zegt men moeder met een glimlach, ik kijk haar verward aan en ga terwijl terug zitten "ik zag die jongen wel naar je knipogen!" Ik voel dat ik weer moet blozen en leg men voorhoofd op de tafel zodat ze het niet ziet "aawww is men kleine meid verliefd" "nee mam nee ik ben niet verliefd" zeg ik "tuurlijk schat zolang jij dat maar geloofd!" Zegt ze met een glimlach en geeft een kus op men hoofd "MAAAAAAMMM!" Roep ik en ze loopt lachend naar de ontbijtruimte.

Ik wil terug naar boven gaan maar dat betekend dus dat ik voorbij de ontbijtruimte moet en dus voorbij mijn moeder en voorbij Samuel. Komaan Charlotte je kunt het,
nu word het erg ik begin gewoon tegen mezelf te praten. Ik sta op en loop naar de deuropening oke here we go, gewoon doorlopen dat is het beste.

Ik denk dat ik nog zo snel een trap ben opgelopen, jeezes ik moet dringend wat gaan doen aan men conditie, ik ben kapot. Ik ga aan men bureau zitten en zet wat muziek op, ik neem men tekenboek erbij en begin te tekenen. "I JUST CAN RELY ON YOU!" zing ik met volle borst mee en draai een rondje met men bureaustoel "holy shit je doet me schrikken" zeg ik als ik iemand in de deuropening zie staan en leg een hand op men borst. "Slecht geweten?" "Door jou wel, wat doe je hier? En hoe wist je dat ik hier was?"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kan ik je helpen?Onde histórias criam vida. Descubra agora