Kaybedenlerin Umudu..(Klaroline)

Kaybedenlerin Umudu..

Caroline Forbes 

Yapabileceğimiz şeyler hakkında bir plan yapmaya çalışırken karşımda huzursuzca kıpırdanan Elena dikkatimi dağıtıyordu. Bir şeyler beklermiş gibi sürekli saatini kontrol ediyordu. En sonunda dayanamadım.

"Elena sorun ne?"

"Caroline ben..ben bir şey yaptım." 

"Olamaz ben bu bakışı biliyorum kızacağım bir şey yaptın değil mi?"

Sandalyesine sert bir şekilde yaslandı. Gereksiz yere derin bir nefes aldı.

"Ben pes etmedim Caroline,onları getirebilecek bir yol aramaya devam edeceğim."

Gözlerimi Elena'dan çekip kafenin pis penceresinde dışarı bakmaya başladım. Olanlar aklıma dolarken ağlamamak için içimden saymaya başladım. Bir... iki...üç... tekrar bir.. iki..üç...

-1 Hafta Önce-

Liv ve Bonnie öteki taraftakileri kurtarmak için gereken şartları sağladığında öteki taraf çoktan çökmeye başlamıştı. Elena büyük sabırsızlıkla Damon'un gelmesini bekliyordu. Stefan yanı başında volta atıyordu. Bonnie daha fazla dayanamadı ve bağırmaya başladı.

"FAZLA ZAMANIMIZ KALMADI. GEÇMENİZ GEREKİYOR."

"Damon gelmeden gitmeyeceğim Bonnie. Onu burda bırakamam." Elena gözyaşları içinde cevap verdi.

"Beni dinle Elena, senin burda sıkışıp kalmana izin vermeyeceğim.."

"Ben Damonu bulmaya gidiyorum,onsuz gitmem."

Tam koşacakken Stefan sertçe onu kolundan yakaladı.

"Damon bunu yapmana izin vermemi istemezdi. Ben gidip onu bulacağım tamam mı?"

"Acele et Stefan Liv daha ne kadar dayanır bilmiyorum."

"Tamam Bonnie." Giderken son kez anlamlı bir şekilde Bonnie yle bakıştılar.

Ne yapması gerektiğini biliyordu Bonnie,Stefan'ın gidişini izleyen Elena'nın boş anında ona yaklaştı.

"Özür dilerim Elena beni affet."

"BONNİE HAYIR."

Elena karşı çıkmak için çok geç kalmıştı çünkü Bonnie onu geçitten geçmesini sağladı.

"Hayır,hayır,hayır neden bunu yaptın Bonnie. Damon...."

Sinir krizi geçiren Elenaya sıkıca sarıldı Caroline. Stefan'ın başaramayacağını düşündükçe kalbi sıkışıyordu. 

Bu sırada etraflarındaki yapraklar uçuşmaya başladı,rüzgar oldukça sertleşmeye başladı. İki kızın saçları birbirine dolanırken birbirlerine dahada sarıldılar. Ve her şey bir anda durdu.

Bonnie korkuyla Caroline'le bakıştı.Gözünden bir damla yaş düştü.

"Liv..Liv büyüyü durdurdu neler olduğuna bak Caroline."

Caroline ağlamakta olan Elena'yı orda bırakarak anında barakanın içine girdi. Ortalıkta ne  Liv vardı ne de onun sorun çıkaran ikiz kardeşi. Kaçmışlardı.. Caroline sinirle yerdeki mumlara tekme attı ve ormanın her köşesini aradı. Gerçek onu ele geçirirken kızların yanına gitti. Elenanın yanına ağlayarak çömeldi.

"Kaçmışlar her yere baktım. Aman Tanrım onları kaybettik."

Elena korkakça bir nefes verdi.

"Ben.. çok üzgünüm. Artık ne bir büyüyü başlatacak gücümüz var ne de bir cadımız."

Ve bir saat içinde bütün sevdiklerimizi kaybettik. Damon,Stefan, en önemlisi Bonnie.

Arkadaşlarını kurtarmak için büyük fedakarlığı yapan Bonnie,ölüme gittiğini saklayan Bonnie..

-Şimdiki Zaman-

Kaybettiklerim aklıma geldikçe acım fazlalaştı ve gözümden yaşlar düşmeye başladı. Gerçek dünyaya döndüğümde Elena destek olmak istercesine sıkıca elime sarıldı. O olmasaydı galiba yaşamaya bu kadar hevesli olmazdım.

"Yine üzülen biz olacağız Elena. Her şeyimizi kaybettik."

"Daha ne kadar üzülebiliriz Caroline. Ben Damon'u getirebilecek her yolu deneyeceğim belki bir gün kazanan biz olacağız. Hem daha neyimizi kaybedebiliriz. Ailemizi,aşklarımızı,evimizi,kasabamıza bile kaybettik Caroline."

Haklıydı kendi kasabamıza bile giremiyorduk. Sadece yaşamaya çalışıyorduk. Olayların etkisini hala atlamamışken yeni bir hayata başlamak çok zordu.
"Senin üzülmeni istemiyorum Elena seni de kaybedemem kimsem kalmadı."
"Beni de anla Caroline Damonsuz yaşamak istemiyorum. Onu kurtarabileceğim bir yolunu bulmak için çabalamak istiyorum. Hayatıma devam edebilmem için bu fikre bağlanmam gerekiyor."

Onu anlayabiliyordum ama soruma cevap istiyordum.
"Ne yaptığını söyleyecek misin?"

Cümlesine başlamasına gerek kalmadı. Sorularımın cevabı kapıdan içeriye bütün karizmasıyla girdi. Bu oydu.. Bir daha benim karşıma çıkmama sözü vermiş olan adam.. Klaus Mikaelson.. Bütün gerçekliğiyle karşımdaydı..