Kesinlikle yeni uyanmış halimi kimse görmemeliydi. Morarmış göz altları ve huysuz bir surat.
Ah! Korku filmi gibi! Yayınlansa gişe rekortmeni olurum.
Saçlarımı taramadan önce dişlerimi özen ile fırçaladım ve yüzümü yıkadım, sarıya kaçan badem rengindeki saçlarımı özen ile tarayıp topuz yaptım, üstümdekileri kirli sepetine fırlattıktan sonra, kenara kenara ayırdığım kıyafetlerimi üstüme geçirdim. Sanırım aşağı inmek için hazırdım anca son bir şey yapmam gerekiyordu ; zor ve zahmeti bir şey.
Makyaj! Herkesin korkulu bir rüyası vardır ya; benim ki de buydu, makyaj yapmayı sevmiyordum için alımsız yüzüme baktım ve mavi gözlerimi ovuşturup aşağı inmek için banyodan çıktım. Sanırım bugünde makyaj yapmasam olurdu.
Gelişi güzel topladığım yatağımın üstündeki telefon titremeye başladığında kendimi yatağa fırlatıp telefona uzandım, ve bilin bakalım kim? Doğru tahmin; Bu yılın Bayan Endişe ödülünü almaya hak kazanan benim biricik(!) annem.
"Efendim anne?"Dedim nefesimi telefona üflerken , annemin bıkkın sesimi anlamış olduğunu fark edip kendime küfürler savurdum.
"Samantha, sesinde bir şeyler var. Ne oldu? Hemen oraya gelmemi ister misin?"Annem dediğini yapardı bunu biliyordum.
"Hayır ." dedim panik olmamaya dikkat ederek."Hayır anne bir problem yok, sadece."Daha yeni taradığım saçlarımı karıştırıp elektriklendirdim; lanet!"...yeni uyandım ve biraz huysuzum"Annemin nefes alış sesini duyduğumda dudaklarımı ıslattım.
"Gelelim asıl konuya." dedi sesini kalınlaştırarak. "Samantha Loretta Wolf, dövme mi yaptırdın? Ceza mı almak istiyorsun küçük bayan?"
Tam da tahmin ettiğim gibiydi.
Hadi ama büyük baba, ağzında bakla ıslanmıyor!Ne diyecektim şimdi ben? Korkudan tırnaklarımı kemirmeye başlamıştken derin nefesler aldım, sakin olmalıydım.
"Efendim büyük anne?." dedim sanki büyük annem beni çağırıyormuş gibi. "Bana mı ihtiyacın var? Hemen geliyorum."
"Samantha, beni böyle kandıramazs-"
"Üzgünüm anne ama büyük annemin bana ihtiyacı var."Telefonu hızla yüzüne kapattım, tabii ki de büyük annemin gerçekten beni çağırdığını o da tahmin edebiliyordu, sadece yalan bulamamıştım, ne yapabilirim?
Büyük annem ve büyük babam kahvelerini yudumlarken hızla mutfağa daldım, sanki çocuk azarlıyormuşçasına büyük babamın karşısına geçip elimi belime yerleştirdim.
"Neden anneme söyledin büyük baba?" dedim dudaklarımı büzerek."Aramızda kalacağını sanıyordum; bir iletişimimiz olduğunu?"İşaret parmağımı havada salladığımda , ciddi olmadığımı anladı.
"Özür dilerim anne(!)"Küçük çocuklar gibi davrandığında büyük annem elime bir meyve suyu tutuşturdu.
"Yaşınız kaç sizin; beş mi? İsterseniz sizi de avutalım."Bu sefer o bizi azarladığında kıkırdayıp sandalyeme oturdum, meyve suyumu yudumlarken bir şeyler hissetmeye başladım.
Mutfakta yalnız olmadığımızı düşünmeye başlamıştım.Korkuyla kafamı kaldırdığımda mutfağı incelemeye başladım.
Onu karşıdaki sandalyemde gördüğümde yudumladığım meyve suyu boğazımı neredeyse delip geçmişti. Panik oldum ve korkuyla nefes aldım.
Burada olması imkansızdı.
Ama o tam oradaydı; karşımda.Derin nefesler alıp veriyordum, onu görmemiş gibi yapacaktım,bölyesi daha kolay olurdu, gözlerimi kaçırıp önümdeki tabaktan bir salatalığı ağzıma attım, gözlerim yine o tarafa kaydığında hala orada olduğunu fark ettim ya aklımı yitiriyordum ya da gerçekten oradaydı.
YOU ARE READING
Senden Korkmuyorum..(Justin Bieber Fanfiction)
Fanfiction"Kokun beni çekiyor Samantha, beni deli ediyorsun.." ************** "Seni yanımda istemiyorum desem ne yapabilirsin ki?" "Giderim." "Gidmezsin, bedenin buna izin vermeden önce ruhun durdurur seni." "Bir de kalbim..."
