√ Imagines || Finn Wolfhard

Pocałunki zazdrości

Głośny śmiech paczki znajomych, zagłuszył rozmowy pozostałych gości kameralnego baru. Przychodziły momenty, które ofiarowały im niespodziewaną atencję oraz oślepiające flesze zza okien. Nowe, ekskluzywne drinki przychodziły, wprowadzając ich w błogi stan upojenia. Muzyka na żywo nadawała niesamowitego nastroju, zaspokajając specyficzny stres (T/I), będącej jako osoba towarzysząca. Posiadając przydomek „dziewczyna Finna Wolfharda" musiała uczestniczyć w większości towarzyskich spotkań, imprez, gal. Dzisiaj nadeszła wyczekiwana okazja, gdzie mogła bliżej poznać jego dobrych przyjaciół zza dziecięcych czasów. Rozmawiała z nimi więcej niż z Finnem. Potrafiła znaleść wspólny język. Każde, kolejne słowo pozbywało się zbędnego balastu jakim był lęk. Ignorując resztę, poświęciła całą uwagę charyzmatycznemu Noah. Wybuchała śmiechem, opowiadała historie, wymieniała własne poglądy. Zamknęła buzię, słysząc cover ulubionego kawałka. Klasnęła w dłonie.

— Finnie! — Ścisnęła dłoń chłopaka, ściągając jego uwagę z entuzjastycznej Millie. Delikatnie się uśmiechnął. — Zatańczymy? Wiesz, że kocham New Order.

— Kochanie, nie przepadam za tańczeniem.

— Proszę. — Drążyła, nadal trzymając uwagę Noah. — Na scenie jakoś tańczysz.

— To co innego, misiek. — Złożył mokry pocałunek na jej porcelanowym policzku.

Przez chwilę nie wymienili ani jednego słowa. Finn dostrzegł wzrastający zawód, kryjący się w świecących oczach dziewczyny. Pragnęła to zatuszować delikatnym uśmiechem, jednak znał ją zbyt dobrze. Gdy poczuła nagły przyrost odwagi, aby złamać własne zasady i zatańczyć z dziewczyną... Został wyręczony. Noah bez skrupułów wyciągnął (T/I) na parkiet.

Śpiewali, rozmawiali, przekraczali pewną granicę a Finn nie mógł nic zrobić. Bezczynnie siedział, obserwując swoją przepiękną dziewczynę w objęciach najlepszego przyjaciela. Poczuł ścisk wywołany zazdrością. Każdy jej śmiech powodował dziwną chęć opuszczenia lokalu. Ignorował Millie, która co jakiś czas stara się odciągnąć jego uwagę. Był ślepo zapatrzony. Odetchnął gdy kawałek dobiegł końca a (T/I) ponownie usiadła obok niego.

— Finn, masz cudowną dziewczynę. — Zagadnął Noah, nawet nie spoglądając na przyjaciela. — Świetna tancerka.

Zarumieniła się. Ciemnowłosy z zazdrością obdarzył Noah fałszywym uśmiechem po czym złapał (T/I) w talii, przyciągając ją do siebie.

— Też tak uważam.

Dziewczyna zmarszczyła brwi. Czuła między chłopakami dziwne napięcie. Patrzyła to na Noah to na Finna. Poczuła ścisk pod wpływem dłoni chłopaka. Odchrząknęła.

— Hej, muszkieterzy! — Krzyknęła rozpromieniona Millie, zauważając znajomą w niekomfortowej sytuacji. Była między młotem a kowadłem. — Może chcielibyście dołączyć do rozmowy? Czuje się jakbyśmy przyszli oddzielnie.

Przytaknęli. Mimo rozpoczęcia nowego tematu, chłopcy nadal mierzyli się wzrokiem. Noah co jakiś czas urywał kontakt, aby posłać uśmiech dziewczynie będącej w objęciach Finna. Wprawiał ją w dyskomfort, jednak odwzajemniała gest.

Ciemnowłosy poczuł wzrastającą zazdrość. Nagły impuls podkreślenia, że (T/I) (T/N) jest jego dziewczyną, zrobił swoje. Ignorując znajomych, szepnął niezrozumiałe zdanie do jej ucha powodując automatyczne odwrócenie głowy dziewczyny. Na oczach Noah złączył ich usta w delikatnym pocałunku, który nieco ją speszył. Odsunęła się.

— Co to było, Finn?

— Nie mogę pocałować mojej dziewczyny?

Parsknęła śmiechem. Wolała żyć bez świadomości jego ukrytego celu. Pokręciła głową, muskając dłońmi policzki chłopaka.

— Jesteś niemożliwy, Wolfhard. — Odparła po czym ponownie przekazała mu własną namiętność.

Pogłębiając pocałunek, Finn na ułamek sekundy otworzył oczy aby obdarzyć krótkim spojrzeniem przyjaciela, który jedynie kręcił głową z chytrym uśmiechem. Zwracając uwagę przepięknej, szczupłej dziewczynie, przerzucił się na delikatne muśnięcia po jej szyi.

Odepchnęła go, cała czerwona.

— Finn, jesteśmy w barze.