Raz jesteś pieprzonym dupkiem, raz obchodzisz się ze mną jak z piórkiem.
Co ja mam teraz czynić, Wolfhard?
Krótkie opowiadania (zazwyczaj na jeden rozdział) o Twojej przygodzie z Finnem.
Jeżeli chcesz przeczytać pełną opowieść o Finnie znajdziesz...
Śnieg minimalnie prószył, wywołując na twarzach małych dzieci szczere uśmiechy. Obserwowały każdy płatek z osobna, przylepione do zimnych szyb. Zapach pozostałości deserów, roznosił się po całym domu. Głośne dyskusje dorosłych, o współczesnej polityce zaczynały przybierać agresywnego tonu. Przy cieplej herbacie, wymieniali swoje spostrzeżenia podniesionym głosem. Natomiast starsi chłopcy zdążyli chwycić za pady i oddać się w świat gier.
(T/I) wyszła z kuchni chowając komórkę do małej, czarnej torebki. Poprawiając elegancką sukienkę, usiadła obok Finna delikatnie kładąc głowę na jego ramieniu. Nie chciała przeszkadzać w jego zaciętym pojedynku z bratem. Mimo wszystko, chłopak oddał pada małemu kuzynowi, który szybko stał się częścią gry.
— Rozmawiałaś z rodzicami?
— Mhm. — Objęła rękę chłopaka, wtulając policzek w szorstką koszule. — Kazali cię pozdrowić i inne formułki.
Ciemnowłosy parsknął śmiechem, przeczesując palcami włosy (T/I). Okrzyki wygrywającego Nicka na ułamek sekundy przyciągnęły uwagę Finna, który sprawdził ranking.
— I inne formułki?
Dziewczyna szturchnęła rozbawionego chłopaka. Oboje siedzieli w ciszy, nasłuchując świątecznego gwaru. (T/I) czuła się swojo, otoczona atmosferą wytwarzaną przez rodzinę Finna. Wszyscy buzowali pozytywną energią. Podczas obiadu delikatnie pytali o jej kulturę, rodziców, rodzeństwo oraz oczywiście — związek z ich kochanym Finnem. Momentami potrafili wywołać delikatne zawstydzenie. Zwłaszcza przy rozdawaniu prezentów, gdy dostała czerwoną, koronkową bieliznę. Miała swoje podejrzenia, które głównie wskazywały na Nicka.
(T/I) delikatnie musnęła usta Finna, powodując u niego gęsią skórkę.
— Mhm.
— A właśnie. — Powoli się podniósł powodując grymas na twarzy zmęczonej dziewczyny. — Mam dla ciebie jeszcze jeden prezent, bardziej sentymentalny.
(T/I) zaniemówiła. Zaczęła kręcić głową z delikatnym uśmiechem. Uważała, że dosyć się wykosztował na delikatny wisiorek ze szczerego złota, który aktualnie zdobił jej szyje. Był symbolicznym i pięknym gestem. Mimo wszystko nie pragnęła drogich prezentów, wystarczyłby jeden uśmiech chłopaka aby czuła pełne zadowolenie.
— Jeżeli weźmie cię do pokoju, nałóż swój najlepszy prezent. — Zdanie wypowiedziane przez Nicka, wywołało u pary śmiech oraz jego przeciwieństwo u nałogowego gracza.
Finn wywrócił oczami po czym podszedł do sporej szafy, która posiadała wewnątrz ogromne lustra. Wyjął schludnie zapakowany prezent i powolnym krokiem wrócił na poprzednie miejsce. Ukucnął przed (T/I), wręczając jej mały pakunek.
— Jesteś niemożliwy.
Chłopak ucałował kolano dziewczyny, następnie zasiadł obok.
Była zbyt zajęta powolnym odpakowywaniem prezentu, aby zauważyć podekscytowaną mamę Finna, która ze szczerym uśmiechem ich obserwowała.
Rozdarła papier. W bladych dłoniach trzymała czarną kasetę z małą karteczką „Finnie".
— Czy to jest...
— Bowie, Pink Floyd, New Order, The xx... — Zaczął wyliczać na kościstych palcach. — Wszystko co kochasz.
Dziewczyna bez zastanowienia przytuliła chłopaka po czym złączyła ich w czułym pocałunku. Powtórzyła „dziękuje" kolejne dwadzieścia razy zanim ponownie musnęła jego usta.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chciałam życzyć wesołych świąt Oraz zapytać jaką tematykę imagine wolicie. Bardziej ostrą czy słodką? Ze wszystkimi pomysłami możecie do mnie pisać!
