ALEXIS

Chapter 31

Natulala ako habang sumasayaw kami. Diretso lamang ang tingin ko sa kanya. Ang dami kong gusting itanong kung paano at bakit siya andito sa birthday ko, ngunit lahat ng mga tanong ko at tila naglaho nang makita ko siya. Hindi ko maibuka man lang ang bibig ko.

He was my last dance. Paano at bakit. Gulong-gulo ako sa nangyayari. Halos hindi ko napansin na natapos na ang kanta ni Ed Sheeran. Kahit ang mga tao sa paligid ay hindi ko na napansin. Kung hindi pa siya Caleb ang bumitaw sa pagkakahawak sa bewang ko ay baka nanatili akong nakatitig lamang sa kanya. This is too much! Una, handang-handa si Daddy sa party na ito at pangalawa, damn! Andito si Caleb.

Nang matapos ang 18roses ay wala ng sumunod pang mga 18, ngunit punong-puno ang table na malapit sa buffet table ng mga regalo. Ang iba nga sa mga regalo at na sa ibaba na ng table. Nakihalubilo at nakisaya ako sa mga bisita naming. Halos lahat naman sila at kilala ko kaya naman hindi ako nahirapan sa pakikisama.

"Andrei, nasa tamang edad na si Alexis. What do you think about the merging of our company? Marriage of Ian and Alexis?" Napangiti ako ng marinig ang sinabi ni Tito Rosmel. They're good friend since nasa same line ang aming negosyo. Mechanical works. May anak itong limang taon ang tanda sa akin at alam kong siya ang nirereto niya sa akin. Hinawakan ni Daddy ang kamay ko bago siya sumagot kay Tito.

"Katulad ko Rosmel, si Alexis ay may sariling paninindigan at desisyon. Hindi ko siya hawak sa gusto niyang gawin, unless na alam kong ikapapahamak niya. I bet she likes to explore the world more." Dad is right, the world is too big for me so I need to explore and learn more.

Namutawi ang malakas na halakhak ni Tito Rosmel samantalang tipid na ngumiti lamang si Daddy. I bet Tito Rosmel is not serious about the marriage. "Iha, kung liligawan ka ba ni Ian ay ayos lamang sayo?" Naestatwa ako sa sinabi niya. I take back what I've said earlier. I don't think this is a joke, is he really being serious with this? Tiningnan ko si Ian na nakaupo sa table na malapit sa amin. Nakatingin lamang siya sa akin at nginitian ko siya. Hindi ko siya gusto dahil simula noong nakilala ko siya, alam kong may girlfriend na siya at sila pa rin hanggang ngayon. Yun nga lang, lihim ang relasyon nila.

The party went on. Nag-table hopping ako upang magpakuha ng litrato sa bawat bisita. Ramdam na ramdam ko ang pagod. Sa huling picture taking ay nakahinga ako ng maluwag. Napatingin ako sa gawi ng mga kaibigan ko na ngayon ay magkakasama at nagkakasiyahan na sa iisang table. Nasalubong ko ang malalim na titig ni Caleb. Agad na umakyat ang tensyon at init sa aking mukha nang makita ko siya na tila galit sa akin.

What have I done wrong? Nais kong itanong sa kanya ngunit pinagtaasan ko na lang siya ng kilay.

Agad na bumilis ang tibok ng aking puso nang sinenyasan niya akong lumapit sa kanya. Nilibot ko ang paningin ko sa round table nila at nakita kong sa bakante na lamang ni Caleb ang available na katabi. Hindi ko alam kung makikihalubilo na ba ako sa kanila o iiwanan ko na lang sila. Dahil alam kong kapag lumapit ulit ako, dinidikit ko na naman ang sarili ko sa nakakamatay na apoy.

"Join them, Alex. The party is almost over." Nilingon ko si Daddy at tumango sa kanya. Ngunit bago ako makapunta sa mga kaibigan ko at isang lalaki ang humarang sa akin. Si Dustin.

Ngumiti ako sa kanya at ganun din siya sa akin.

"Your party is great. Nakakainis nga lamang at hindi ako ang huli mong sayaw. Damn! I thought Tito Andrei and I made a deal." Napakamot si Dustin sa kanyang ulo.

"I had no idea about the dance. I'm not expecting anything like the 18 roses. Kaya gulat na gulat ako na isa-isa niyo na akong sinayaw." Sabay kaming tumawa ng bahagya ni Dustin. My relationship with Dustin is good actually. Noon una na nasaktan ko siya, naging awkward ang lahat sa amin. We didn't talk for almost half a year ngunit dahil sa pinagsamahan na rin ng aming pamilya, we get along again. Hindi ko alam kung nagkaroon ba siya ng karelasyon pagkatapos ko.