Sekreti I Ujkut Te Bardhe

21.Fund

3 muaj kishin kaluar,qe nga ajo dite.Ishte dita me e lumtur per Airen dhe per Boikenin.Ata do te bashkonin jetet e tyre,dhe do te krijonin nje familje te tyren.Ate dite ata do te martoheshin.
-Aira bije,je bere e mrekullueshme sot.-tha nena me lot ne sy,dhe Andrea i vogel i cili qeshte vesh me vesh.
-Shume faleminderit nene.-tha ajo,dhe e perqafoi ate fort.Kishte veshur nje fustan te bardhe me nje bisht te gjate,dhe nje vello te gjate qe shnderiste nga xixat e shumte.Nje pal kepuce me tak me nje rip te mrekullueshem ne kyc.Floket te gjate dhe te kapur ne nje gjysmebisht fantastik.
-Je gati bije?-pyeti e ema.
-Po nene.-dhe e kapi te emen per krahu,dhe bashke dolen.

-He more je nervoz?-pyeti Traili ne menyre provikimi.
-Ta tregoj une ty zervozizmin.Qepe me mire se sdi as te ngresh moralin.-tha nervoz Boiken.
-Na ti ore avash.Une sfola fare i shkreti kurse ti na bombardove me llafe.Duket qe nuk je nervoz.-tha ne fund ai duke qeshur.
Boiken e qelloj pas koke,dhe i tha:
-More po qe qenke nje rrote gomari ti?Une te them qepe ti vazhdon.
-Mire mire kuptova.
-Boiken bir,dukesh nervoz.-tha e ema dhe u afrua tek i biri.
-Pak a shume.-u pergjigj ai dhe po dridhej.
-Seriozish e ka ky mo?Po une te njejten pyetje i bera dhe ky ma nxiu.-monologoi Traili i cuditur.
Boiken e pa me dy sy te tipit:"hehe ta hodha.Budall".
I inatosur u largua.
-Je gati?
-Ndoshta.Nuk e di.-ishte edhe e nervoz.Kishte veshur nje kostum te bardh,me nje kemishe te bukur me disa lule shume te vogla.Kepucet e bardha qe shnderisnin nga drita e djellit.
Erdhi Aira me te emen,dhe te gjithe qe u ngriten ne kembe,dhe filluan te admironin bukurine e saj.Disa filluan te flisnin me njeri tjetrin per buzeqeshjen e saj qe ishte tamam si flori.
Boiken buzeqeshte embel,dhe shikonte me ngadal cdo hap te saj,dashur pa dashur,pikoj nje pike loti nga syri i tij.
Erdhi prane tij,duke buzeqeshur,por nena i nderprehu duke thene:
-Ma baj mire,se do hash serish ate shapken time.
-O mama.-tha Aira duke buzeqeshur.
Boiken pa Airen drejt e ne sy dhe ju pergjigj nenes se saj:
-Ate e kam si flori,drita e syve te mi,dhe te dua,nuk e bej dot te qaj me deshire.
Aira buzeqeshi embel dhe i kapi duart.
-Jemi mbledhur sot...

*Pas 3 vjetesh*

-Boiken,i dashur eja mbaj pak Dainen,me duhet te shtroj tavolinen.-tha Aira,tashme nje grua e martuar,me femije dhe me se e lumtur.
-Edha,erdhaa.-Erdhi Boiken.Ai i cili tani kishte nje pal syze te lezeteshme,dhe nje burre i cili cdo mashkull e kishte zili.
-Nema princeshen.-mori vajzen ne krah dhe doli jashte.Princesha e vogel Daina mbushte tre vjec ate dite.Sa hapi deren,te gjithe te ftuarit prisnin,tek dera me dhurata neper duar.
-Gezuar ditelindjen e vogla ime.-tha Sabi duke e marr sne krah.
-Babi dhe une.-Andre vrapoj duke terhequr poshte Boikenin per ta marr ne krah.
-Eja dhe ti kampion.
-He more,xheloz e?
-Ik ti ole,dudum.-i tha Andre Trailit,dhe te gjithe filluan te qeshnin.
-More si paske len gje tyt eti.
-Pse ca prisje ti?Se shikon gjithe kete dem para syve?
-Po vetem te isha qorr mos ta shikoja.
-Normale.
U futen brenda te gjithe bashke,dhe u ulen ne tavoline.Ne kembe u ngrit i ati i Daines.
-Sot,dua te falenderoj shume te gjithe qe erdhet.Dua te falenderoj per dhuratat e shumta per Dainen.Jam shume i lumtur qe sot jeni prezent me ne ditelindjen e saj.
-O baba i perveluar na mallengjeve aman,kur do ham se vdiqa une.-nderprehu Traili.
-Po qe qenke injorant ti.-e goditi me krah Sabi.-Po ky,sqenke ne terezi ti.
-He moj ca ke se dua te ha une.
-Ja do hash ca dacka te mira nga une po nuk pushove.Tjetri po behet serioz,ti flet si debil,he pusho aty.
Te gjithe filluan te qeshnin madje dhe vete Boiken.

Pas darke te gjithe u larguan,u kenaqen pamase.Ishte goxha vone dhe duhet te shtriheshin.
-Andre bir,eja shpirt te shkojme tek krevati.-tha Aira,dhe mori djalin ne krah.Shkuan tek krevati dhe filloj ta tundte.U shtri prane tij.
-Mami te te them dicka?-pyeti ai ne menyre aq engjellore,dhe me syte qe mezi qendronin hapur.
-Sigurisht shpirt.
Hapi gojen per gjume,dhe tha i pergjumur:
-Mami,ti...je mamushi me,e mire...ne bote..-dhe fjeti embel ne krahet e saj.
Aira buzeqeshi.E puthi fort ne ball,dhe i peshperiti embel:
-Dhe ti,je djali me i mire ne bote zemra ime.
U ngrit avash,dhe shkoj tek Boiken dhe Daina.
-Fjeti?
-Si nje engjell.-u pergjigj ajo.
-Po kte si ta vem ne gjume?Ajo vetem leviz.-tha i lodhur ai.
-Mos u shqeteso,ajo do fle si qingj per,1....2....3..-dhe Daines ju hap goja per gjume.
Boiken qeshi.Te tre u shtrin ne krevat,dhe ai filloj te fliste:
-Mban mend kur u takuam?
-Eh...Si jo.Normale.Une qe po vrapoja si e cmendur dhe rash mbi ty.
-Pastaj e di qe mua me pelqeve?
-Ou.Kte se dija.
-Ja qe ta thash une tani.
-Ti jo.
-Ca?
-Nuk me pelqeve.
-Na se na mbushe mendjen.-e pa ne menyre ironike.
Perqafoj ate prane,dhe e puthi lehte tek floket dhe tha:

-Te dua Bardhoshe...

                      FUND

Shume faleminderit te gjitheve per komentet mbi kete liber😄.Jam shume e lumtur qe ju pelqeu.Ishte nje liber qe me pelqeu dhe mua ne krijim😀.E ndjeva cdo fjale qe shkruajta☺.Shume faleminderit per mbeshtetjen e dhene😉.Me behet vertet vertet qejfi qe e shijuat dhe ju po ashtu si dhe une😁.Fundin e deshet te lumtur,dhe te lumtur ju a bera😂.Nuk vdiqa me njeri tjtr😎.Nuk jm aq e keqe😂.
(me thoni mendimin tuaj ne komente mbi librin ☺)
P.s me falni por pjesa ishte pak e shkurter.Kjo ndodhi sepse ne fund te librit ata thjesht martohen dhe kalojne nje mbremje te bukur.Nuk desha te ndalesha ne fjale te kota e ta zgjasja pa lidhje.Me falni.