Sekreti I Ujkut Te Bardhe

15.Lumturi Ne Shpirt

Te dy shkuan tek dhoma,ai qe e shtrengonte ate pas tij,duke e ngrohur ne naten e ftohte.
Ne momentin kur do shtriheshin,ajo tha:
-Ku do flesh ti?
-Ne krevat ku tjeter?-pyeti i cuditur ai.
-Jo more...Po une ku do fle apo ne tavoline?-tha ajo me ironi.
-Po une,apo mbi dollap?
-Nah,fli ne divanin aty afer.-tha ajo duke i treguar divanin.
-Seriozisht?-e pa ai.
-Po.Naten.-tha ajo dhe u shtri duke qeshur.
-Po cmu desh mua.Kush e di sa rehat do jem aty te i divan une.Apo sduket de i rehatshem shume ai,sidomos ato sustat aty qe ma bejne me sy.Fli,fli ti rri si ne shpine time.Rehat rehat,kurse une,shtremeroj nanje rruaz kurizi ktu si pa gje te keq.Eh moj llastice.
U shtri tek divani,dhe sa zuri vend mire,nje suste i ngeci tek pantallonat.
-Eeeeehhh....Tani u mbyll mire dita.Edhe pantallonat e grisura kisha manget.
Ne ate moment nje psheretime e qeshure doli nga goja e Aires.
-Qesh ti qesh se une vuaj ktu po he.-tha ai me ironi,duke u perpjekur te flinte.

Ishte ora 03:13 e mengjesit dhe te gjithe ishin duke fjetur,kur papritur,Aira filloj te qante ne gjume.Dicka nuk shkonte.Boiken ndjeu nje ze qe po qante,dhe ky ze e zgjoj nga gjumi.
-K...Kush po qan more qe ne saba?I paska dal gjumi me endrra.-ferkoj ai syte,dhe ne moment pa Airen qe qante dhe tha:
-Aira,je mire.-u ngrit me vrap dhe u afrua tek ajo.U fut ne krevat me te,dhe e perqafoj.Filloj ti ledhatonte koken e saj dhe ferkonte e te prekte lehte faqen e saj te bute.
-Gabimi me i madh i jetes sime,nuk eshte momenti kur rash ne dashuri me ty Bardhoshe,eshte momenti kur te lash vetem atehere kur ti kishe me shume nevoj per mua.
Vendosi flokun e saj pas veshit dhe ju afrua duke peshperitur:
-Te dashuroj Aira ime.
Dhe e puthi tek faqja e saj duke e bere ate te ndihej me e mbrojtur.
Ajo qe ne gjume peshperiti aq embel:
-Te...dua...Boiken.
Ai buzeqeshi,dhe mbylli syte duke fjetur prane saj.Dukeshin si nje cift i lumtur.Ishin tamam per njeri-tjetrin.Edhe pse ne te shkuaren ishin aq te ndryshem,tani jane njesoj.Jane gjysma e njeri-tjetrit.

Erdhi e nesermja,dhe mamaja shkoj per te zgjuar gjumashet.Hapi deren dhe sa beri per te folur,nderroj mendje kur pa se si ata flinin te perqafuar.Buzeqeshi vesh me vesh,dhe u largua pa folur.
Pas disa minutave,u zgjua Aira.
Ndjeu doren e Boikenit tek barku i saj,dhe u kthye duke e pare.
Sa e lumtur qe ishte.Gezonte si nje femije.Me ne fund e kishte prane vetes ate djal qe aq shume e donte.
-Mirmengjes gjumash.-peshperiti ajo.
U afrua per ta puthur ne faqe por,ai qe zgjuar dhe ne moment kthehu koken,dhe e puthi duke qeshur.
-Mirmengjes Bardhoshe.-tha ai fitimtar.
-Bere me hile.-u kthye ne menyre te llastuar ajo.
-Ui...Na ti moj,bere me hile thot.Pse moj skam te drejte te te puth?-pyeti ai si te ishte mendjemadh.
-U merzite ti?-pyeti Aira.
-Shume.-tha ai,me shpresen se ajo do ta perkedhelte.
-Mu prish puna.-i ra shkurt Aira dhe u ngrit nga krevati.
-More po qenkan te rrezikshme kto vajzat e sotme.Shi,shi...Pa shiko cte punon tjetra me nje fjale goje.Te fundos fare te fundos.

Ai u ngrit nga krevati,dhe pa Airen qe tha e entuzjazmuar:
-Sot jane krishlindjet,kemi goxha pune perpara.-por,sa beri per te levizur,ju moren mendte,dhe Boiken i shqetesuar vrapoj dhe e kapi perpara se te rrezohej.
-Zemer,je mire?-pyeti.
-P..Po...-beri nje buzeqeshje te sforcuar ajo.-Jam mire.Tani kemi pune per te bere.
-As mos te te shkoj ne mendje zonjushe.-tha ai dhe e ngriti ne krah.
-Cben more?
-Si cbej?Te te le ty si lecke duke ikur sa andej kendej e katandisur kshu?Moj te te bej nje pyetje une ty?Kujdesesh ndonjehere per veten ti?
-Ua...I paedukati...Si nuk kujdesem more.Pse cte duket vetja ty,prift apo hoxhe qe me thua mua kshu.-tha me ironi te tepert ajo,dhe nga ana tjeter i behej qejfi qe po qendronte n krahet e tij.Ato krah,qe per here te pare e moren diten e pare qe u pane.
Shkoj tek krevati,dhe e uli aty,dhe u ul prane saj.
-Nuk dua te lodhesh,te lutem rri ketu sot.-tha Boiken i shqetesuar per shendetin e saj.
-Ufaaa...mire,per ty po e bej kete sakrifice.-buzeqeshi embel,dhe i kapi doren.
Ai pa doren e saj qe qendronte mbi te tijen,dhe e kapi.E puthi ate,aq lehte dhe me aq dashuri,sa dhe dora e saj arrinte te ndjente frymemarjen e tij.
-Une po i pregatis mengjesin dy princeshave.-u ngrit ne kembe dhe sa beri per tu nisur Aira e nderprehu dhe tha:
-Kam nje parandjenje se do me marri flak shtepia.Mbase sna hedh ne ere.
-Zonjush ju po nenvleresoni aftesite e mija te gatimit.Ju lutem shume tani,me lini tju pregatis specjalitetin tim.-buzeqeshi.
-Boiken..-tha serish Aira.
-Po?-e pergjigj ai.
-Te dua...-perfundoj ajo duke buzeqeshur me ato buze qe ai nuk i rezistonte dot.
-Dhe une.-dhe u largua duke buzeqeshur.
-More plako,ca specjaliteti di ti te besh mo?Ti as tenxheren per makarona nuk ve dot jo me te gatuash.E di cke,perveshi ato menget e shkurtra dhe futju punes.Koke tepsi.
Lloj lloj zhurmash vinin qe nga kuzhina.Dukej sikur po plaste ndonje lufte kunder ndonje armiku,e jo nje njeri me dy duar me me dy kembe qe po gatuante.
-Babi po gatuan per ty zemra ime...-buzeqeshi Aira dhe ne ate moment,ndjehu dicka qe levizi ne barkun e saj...

Fundi i pjeses.Shpresoj tju kete pelqyer.E nisim javen me nje jave te mbare per te gjithe.Ne kete urim futet dhe java ime natyrisht 😆😆.(me thoni mendimin tuaj ne komente😊)